Buradasınız

Anasayfa » Content

Karbontetraklorür ile Karaciğer Hasarı Oluşturulmuş Sıçanlarda Rosa canina''nın (Kuşburnu) In Vivo Antioksidan Etkisi

In Vivo Antioxidant Effect of Rosa canina in Rats with Carbon Tetrachloride-Induced Liver Injury

Journal Name:

  • Cumhuriyet Üniversitesi Fen Fakültesi Fen Bilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2009

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In this study we examined the effects of Rosa canina (Rosa canina L.) on lipid peroxidation, alanine transaminase (ALT), aspartate transaminase (AST), glutathione and protein oxidation levels in carbon tetrachloride (CCl4) treated male Wistar rats. Two control groups and one treatment group of rats were formed. The control groups were nourished with a standard diet, while the Rosa canina group was nourished with standard diet which was enriched with % 6 by weight dried Rosa rugosa fruits' powder. After three months, a single dose of CCl4 was performed in Control II and Rosa canina groups (1ml/kg, as 20% in olive oil ) intraperitoneally and single dose of olive oil was administered (1ml/kg,i.p.) in the same way to rats in Control I group. They were sacrificed two hours later. Lipid peroxide levels in liver, protein oxidation in liver, glutathione (GSH) levels in liver, ALT and AST in plasma were measured. The rats in the Rosa canina group were found to have significantly lessened liver peroxide, protein oxidation, glutathione levels and plasma ALT and AST activities compared with the rats in CCl4 treated control group. These findings suggest that Rosa canina possesses antioxidant activity.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada Rosa canina'mn (Rosa canina L.) karbonteraklorür (CCl4) ile uyarılmış lipid peroksidasyonu, alanin transaminaz (ALT), aspartat transaminaz (AST) aktiviteleri, protein oksidasyonunu inhibe edici etkisi ve glutatyon düzeyine etkisi çalışıldı. Çalışmada Wistar albino sıçanlardan Kontrol I, Kontrol II ve Rosa canina grupları oluşturuldu. Kontrol grupları standart pellet diyetle, Rosa canina grubu ise yemlerine %6 oranında Rosa canina katılmış diyetle 3 ay beslendi. Kontrol I grubuna zeytinyağı (1ml/kg, i.p.), diğer gruplara tek doz CCl4 (1 ml/kg vücut ağırlığı), zeytinyağındaki %20'lik çözeltisi şeklinde peritoniçi (i.p.) uygulandı. Uygulamadan 2 saat sonra sıçanlar öldürüldü. Sıçanların plazma ALT ve AST aktiviteleri, karaciğer lipid peroksit düzeyleri, karaciğer protein oksidasyonu ve glutatyon düzeyleri ölçüldü. CCl4 uygulanan sıçan grubu Kontrol II ile Rosa canina grubundaki sıçanlar karşılaştırıldığında Rosa canina'mn plazma ALT ve AST aktiviteleri, karaciğer lipit peroksit, karaciğer protein oksidasyonu ve glutatyon düzeylerini anlamlı bir şekilde düşürdüğü görüldü. Bu bulgular Rosa canina'nvn antioksidan aktiviteye sahip olduğunu göstermektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_32114_30_pp_10-16.pdf
  • 2
10-16
  • Turkish

REFERENCES

References: 

[1]
Y
. Nakamura, S. Watanabe, N. Miyake, H. Kohno, & T. Osawa, Journal Agric Food Chem. 2003, 51, 3309-3312.
[2]
H
. Tapiero, K. D. Tew, G. N. Ba, & G. Mathe, Biomed and Pharmacotheraphy. 2002,
56, 200-207.
[3] S. Ercisli, Food Chem. 2007, 104, 1379-1384.
[4] R. Anşin, Kuşburnu Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 5-6 Eylül Gümüşhane, 1996. [5] J.K. Willcox, G.L. Catignani, L.J. Roberts 2nd, Free Radic. Biol. Med. 2003, 34, 795¬799.
[6]
H
. Yıldız, C. Nergiz, Kuşburnu Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 5-6 Eylül Gümü şhane, 1996.
[7]
Ö.M
. Musa, Ü. Ahmet, U. Tolga, D. Arslan, Food Chem. 2007, 106, 1120-1127.
15
[8] M. Ozcan, Food Chem. 2004, 84, 437-440.
[9] G. Gattuso, D. Barreca, C.Gargiulli, O.U. Leuzzi & C. Caristi, Molecules. 2007, 12,
1641-1673.
[10] F. Demir, M Özcan, J Food Eng. 2001, 47, 333-336.
[11] D.A. Daels-Rakotoarison, Gressier. B, Trotin. F, Brunet. C, Luyckx. M, Dine. T, Bailleul. F, Cazin. M, Cazin. J.C, Phytother Res. 2002, 16, 157-161. [12] K. Rossnagel, S.N. Willich, Gesundheitswesen. 2001, 63, 412-416. [13] G. Xiangqun, B. Lars, T. Viktor, & M. Uggla, JSci FoodAgric. 2000, 80, 2021-2027. [14] I. Koca, N.S. Ustun and T. Koyuncu, Asian Journal of Chemistry. 2009, 21(2), 1061¬1068.
[15] M. Özcan, Journal of Medicinal Food. 2002, 5(3), 137-140.
[16] A. Serteser.
M
. Kargıoğlu, V. Gök, Y. Bağcı, M. M. Özcan & D. Arslan, Int. JFood
Sci. Nutr. 2008, 59(7-8), 643-651.
[17] D. Sur-Altiner, H. Kılıçgün, DrugMetabol. Drug Interact. 2008, 23(3-4), 323-328. [18] N. Uzel, G. Özdemirler, A. Sivas, M. Uysal, Biochem. Arch. 1989, 5, 353-358. [19] H. Ohkawa, N. Ohishi, K. Yagi Anal. Biochem. 1979, 95, 351-358. [20] G.L. Ellman, Arch. Biochem. Biophys. 1959, 82, 70-77.
[21] R.L. Levine, D. Garland, C.N. Oliver, A. Amici, I. Climent, A. Lenz, B. Ahn, S. Shaltiel, E.R. Stadtman, Methods Enzymol. 1990, 186, 464-478.
[22] O.H. Lowry, N.J. Rosebrough, A.L. Farr, R.J. Randall, J. Biol. Chem. 1951, 193, 265¬275.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com