Buradasınız

TÜRKİYE’NİN KÜRESEL İKLİM DEĞİŞİKLİĞİNDE ROLÜ VE ÖNLEYİCİ KÜRESEL ÇABAYA KATILIM GİRİŞİMLERİ

The Role of Turkey in Global Climate Change and Its Attempts of Joining Preventive Global Effort

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
“Global heating and climate change”, which is leading environmental problem threading the world, became an undeniable fact of human being. Although it is not yet experienced fully all over the world, global heating will bring economic, ecological, and sociological problems Since global problems can be resolved via global cooperation, Framework Convention on Climate Change was accepted at Rio de Jenario Environment and Development Conference in 1992 and was come into effect in March 21st, 1994. This Convention was strengthened by the Kyoto Protocol in 1997. The fact that the area in which Turkey takes place faces the problem of water shortness, drought, and land erosion makes Turkey one of the countries will experience harmful and severe effects of global heating in the first place. Thus, since May 24th, 2004 Turkey was joined Framework Convention on Climate Change as the 189th part. Turkey’s responsibility in terms of carbon dioxide emission production leading global heating is less in comparison with other OECD and European Union countries. However, since 1980 Turkey’s gas releases coming from energy have been increasing and to prevent this it is required to change the present technology. For a stable development, Turkey should determine its energy policies well and determine nearer targets in “renewable energy” to control environmental problems and to reduce negative environmental effects of energy activities to minimum.
Abstract (Original Language): 
Dünyayı tehdit eden çevre sorunlarının başında gelen “küresel ısınma ve iklim değişikliği”, insanlığın artık inkar edilemez bir gerçeği olmuştur. Dünyanın her yerinde henüz tam anlamıyla yaşanmamış olsa da, küresel ısınma, ekonomik, ekolojik ve sosyolojik sorunları beraberinde getirecektir. Küresel sorunlar ancak küresel işbirliği ile çözülebileceği için, 1992’de Rio de Jenario Çevre ve Kalkınma Konferansı’nda kabul edilen ve 21 Mart 1994’de yürürlüğe giren İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi oluşturulmuştur. Bu sözleşme, 1997’de Kyoto Protokolü ile güçlendirilmiştir. Türkiye’nin içinde bulunduğu bölgenin su kıtlığı, kuraklık ve toprak erozyonu sorunları ile karşı karşıya olması, Türkiye’yi küresel ısınmanın zararlı ve şiddetli etkilerini en önce yaşayacak ülkeler arasına sokmaktadır. Bu itibarla Türkiye, 24 Mayıs 2004 tarihi itibarıyla İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi’ne 189. taraf olarak katılmıştır. Türkiye’nin küresel ısınmaya sebep olan karbondioksit emisyonu üretme bakımından kişi başına düşen sorumluluğu, diğer OECD ve Avrupa Birliği ülkelerine göre daha azdır. Ancak, 1980’den bu yana Türkiye’nin enerji kaynaklı gaz salımları artış göstermekte ve bunun önüne geçilebilmesi, mevcut teknolojinin değiştirilmesini gerektirmektedir. Türkiye, istikrarlı bir kalkınma adına enerji ile ilgili çevresel problemleri kontrol etmek ve enerji aktivitelerinin olumsuz çevresel etkilerini en aza indirgemek için, enerji ile ilgili politikaları iyi saptamalı ve özellikle “yenilenebilir enerji” konusunda daha yakın hedefler belirlemelidir.
57-73

REFERENCES

References: 

Bright, Chris (1997), “İklim Değişimi Ekolojisini Araştırmak”, çev. Hakan
Gülseven, Dünyanın Durumu 1997, TEMA Vakfı Yayını; 122-145.
DPT (2004), 8. Beş Yıllık Kalkınma Planı-2005 Yılı Programı, Ankara.
DPT (2005), Binyıl Kalkınma Hedefleri Raporu, Ankara.
ETKB (2005), Enerji Sektöründe Sera Gazı Azaltımı Çalışma Grubu Raporu,
Ankara.
Flavin, Christopher (1997), “Rio’nun Mirası”, çev. Hakan Gülseven, Dünyanın
Durumu 1997, TEMA Vakfı Yayını; 19-44.
Flavin, Christopher - Seth Dunn (1998), “İklim Değişikliği Tehlikesini Bertaraf
Etmek”, çev. İdil Eser, Dünyanın Durumu 1998, TEMA Vakfı Yayını;
183-211.
Godrej, Dinyar (2003), Küresel İklim Değişimi, çev. Ohannes Kılıçdağı, 1.Baskı,
Metis Yayınları, İstanbul.
International Energy Agency (IEA) - OECD (2002), Beyond Kyoto Energy
Dynamics and Climate Stabilization, France.
Keleş, Ruşen - Can Hamamcı (2002), Çevrebilim, 4.Baskı, İmge Kitabevi, Ankara.
Kışlalıoğlu, Mine - Fikret Berkes (2003), Çevre ve Ekoloji, 8.Basım, Remzi
Kitabevi, İstanbul.
Nierenberg, Danielle - Brian Halweil (2005), “Gıda Güvenliğini Geliştirmek”, çev.
Ayşe Başçı, Dünyanın Durumu 2005, TEMA Vakfı Yayını; 75-97.
Prugh, Thomas - Christopher Flavin - Janet L. Sawin (2005), “Petrol Ekonomisini
Değiştirmek”, çev. Ayşe Başçı, Dünyanın Durumu 2005, TEMA Vakfı
Yayını; 125-151.
TEMA (2005), “İklim Değişikliği, Küresel Isınma ve Geleceğimiz”, www.tema.
org.tr/tr/cevre_kutuphanesi/cesitli_konular/pdf/IklimDegisikligi.pdf,
20.05.2005.
Türkeş, Murat (2005), “Türkiye-İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi İlişkileri”,
www.meteor.gov.tr/2005/arastirma/iklimdergisi10.ht, 21.05.2005.
World Energy Council (2005), “Energy Related Environmental Policy of Turkey”,
www.worldenergy.org/wecgeis/
publications/default/tec_papers/17th_congress/1_3_13.asp,
23.05.2005.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com