The Burnout Level of Administrators and Teachers Working at Regional Primary Boarding Schools
Journal Name:
- Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi
Key Words:
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
The aim of this research is to determine the administrators and teachers
“burnout levels in boarding region primary schools” according to their own
perceptions. For this reason, a questionnaire was administered to 47 school
administrators and 210 teachers who were in charge in the 47 secondary
schools in Diyarbakır city center and counties constitute the sample of the
research. MBI include 22 items. Data have been analyzed by using SPSS
package programme. These are the consequences of the analysis of the data:
(1) It was determined that 31,9 % percent of the administrators had lived in
low level, 23,4 % percent of whom had in medium, 44,7 % percent of whom
had in high level of burnout for the dimension of “emotional exhaustion”; 21,3
% percent of the administers had lived in low level, 42,6 % percent of whom
had in medium, 36,2 % percent of whom had in high level of burnout for the
“depersonalization” dimension; 31,9 % percent of the administers had lived in
low level, 23,4 % percent of whom had in medium, 44,7 % percent of whom
had in high level of the burnout for the dimension of the “personal
accomplishment”.(2) It was determined that 27,6 % percent of the teachers had
lived in low level, 38,1 % percent of whom had in medium, 34,3 % of whom had
in high level of the burnout for the dimension of the “emotional exhaustion”;
31,4 % percent of the teachers had lived in low level, 31,4 % percent of whom
had in medium, 37,1 % percent of whom had in high level of burnout for the
“depersonalization” dimension; 26,7 % percent of the teachers had lived in
low level, 33,3 % percent of whom had in medium, 40,0 % percent of whom
had in high level of the burnout for the dimension of the “personal
accomplishment”. (3) As to the level of education variable, a meaningful
difference was determined in their perception relating to “emotional
exhaustion”, and “personal accomplishment” for group of administers. But as
to the level of education, a meaningful difference was not determined in their
perception relating to “depersonalization”. (4). As to the level of education
and echelon, it was not determined a meaningful difference in their perceptions
relating to all dimensions for group of teachers. (5). It was determined a
meaningful difference between perceptions of administers and perceptions of
teachers relating to dimensions of “depersonalization” and “personal
accomplishment” in general. It was not determined generally a significant
difference between administers’ and teachers’ perceptions relating to
“emotional exhaustion”.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Bu araştırmanın amacı, yatılı ilköğretim bölge okul yöneticileri ve
öğretmenlerinin kendi algılarına göre tükenmişlik düzeylerini saptamaktır. Bu
amaçla Diyarbakır il merkezi ve ilçelerindeki toplam 14 yatılı ilköğretim bölge
okulunda görevli 47 okul yöneticisi ve 210 öğretmene anket uygulanmıştır. Bu
araştırmada, Maslach ve Jackson tarafından geliştirilmiş olan, Maslach
Tükenmişlik Envanteri (MTE) kullanılmıştır. MTE toplam 22 maddeden
oluşmaktadır. Veriler bilgisayar ortamında SPSS paket programı kullanılarak
çözümlenmiştir. Verilerin analizi sonucunda özetle şu sonuçlar elde edilmiştir:
(1) Yatılı ilköğretim bölge okullarında görev yapan yöneticilerin kendi
algılarına göre “duygusal tükenme” boyutunda %31.9’unun düşük düzeyde,
%23.4’ünün orta düzeyde, %44.7’isinin yüksek düzeyde tükenmişlik
yaşadıkları; “duyarsızlaşma” boyutuna ilişkin %21.3’ünün düşük düzeyde,
%42.6’sının orta düzeyde, %36.2’sinin yüksek düzeyde tükenmişlik yaşadıkları;
“kişisel başarı” boyutunda ise %31.9’unun düşük düzeyde, %23.4’ünün orta
düzeyde ve %44.7’sinin de yüksek düzeyde tükenmişlik yaşadıkları
saptanmıştır. (2) Yatılı ilköğretim bölge okullarında görev yapan öğretmenlerin
kendi algılarına göre “duygusal tükenme” boyutunda %27.6’sının düşük
düzeyde, %38.1’inin orta düzeyde, %34.3’ünün yüksek düzeyde tükenmişlik
yaşadıkları; “duyarsızlaşma” boyutunda %31.4’ünün düşük düzeyde,
%31.4’ünün orta düzeyde, %37.1’inin yüksek düzeyde tükenmişlik yaşadıkları;
“kişisel başarı” boyutunda ise %26.7’sinin düşük düzeyde, %33.3’ünün orta
düzeyde ve %40.0’ının da yüksek düzeyde tükenmişlik yaşadıkları saptanmıştır.
(3) Eğitim düzeyine göre, yönetici grubunun “duygusal tükenme” ve “kişisel
başarı” boyutlarına ilişkin algıları arasında anlamlı fark saptanmıştır. Fakat
“duyarsızlaşma” boyutuna ilişkin algıları arasında anlamlı fark
saptanmamıştır. (4) Eğitim düzeyine ve bulunan kademeye göre, öğretmen
grubunun ise, tüm boyutlara ilişkin algıları arasında anlamlı fark
saptanmamıştır. (5) Genel olarak okul yöneticileri ve öğretmenlerin
tükenmişliklerine ilişkin algıları arasındaki anlamlı farkın sadece “duyarsızlaşma” ve “kişisel başarı” boyutlarında ortaya çıktığı, “duygusal
tükenme” boyutunda ise anlamlı bir farkın ortaya çıkmadığı saptanmamıştır.
FULL TEXT (PDF):
- 1
12-35