Buradasınız

Anasayfa » Content

ÖĞRETMEN ADAYLARI NİTELİKLERİNİN İŞBİRLİĞİNE DAYALI ÖĞRENME YÖNTEMİNE UYGUNLUĞUNUN DEĞERLENDİRİLMESİ

Evaluation of the Suitability of Teacher Candidates’ Qualities to Cooperative Learning Method

Journal Name:

  • Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2010

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In this study, which is in a survey model, it was aimed to determine the suitability of teacher candidates’ qualities to cooperative learning method. The population of this study consists of third class teacher candidates of Faculties of Education and Technical Education. A sample of 505 teacher candidates was selected from this population randomly. Data were obtained with five-item likert type scale and frequency, descriptive, t-test, mann mhitney tests were applied. As a result of this study, it was determined that teacher candidates had these qualities considerably: listening different opinions, behaving democratically, performing responsibilities and being attentive for a shared process of decision making, communicate others, seeing others’ personalities as valuable, being equitable, not to nurture grudge against others and attaching importance to sharing and cooperation. In this context, it was revealed that teacher candidates were suitable to cooperative learning method. Besides, it was concluded that qualities of teacher candidates of Technical Education Faculty were more suitable to cooperative learning method. The use of cooperative learning methods should be given importance.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Tarama modeli niteliğindeki bu çalışma ile öğretmen adayları niteliklerinin işbirliğine dayalı öğrenme yöntemine uygunluğu belirlenmeye çalışılmıştır. Çalışmanın evrenini Fırat Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi ve Eğitim Fakültesi üçüncü sınıf öğretmen adayları, örneklemi evrenden tesadüfî örnekleme yoluyla seçilmiş 505 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Çalışmanın verileri araştırmacı tarafından geliştirilen ve beşli likert tipi maddelerden oluşan ölçekle toplanmıştır. Verilerin analizinde yüzde, frekans, aritmetik ortalama, standart sapma, bağımsız gruplar t testi ve mann-whitney testi kullanılmıştır. Çalışma sonucunda öğretmen adaylarının; fikir dinleme, demokratik davranma, sorumlulukları yerine getirme ve ortak karar alınmasına dikkat etme, iletişim kurma, faklı kişiliklere değer verme, adil davranma, kin gütmeme, işbirliğine önem verme vb. niteliklere önemli derecede sahip oldukları belirlemiştir. Elde edilen sonuçlar, öğretmen adaylarının niteliklerinin işbirliğine dayalı öğrenme yöntemi için yeterli derecede uygun olduğunu ortaya koymaktadır. Ayrıca Teknik Eğitim Fakültesinde öğrenimlerini sürdüren öğretmen adayları niteliklerinin işbirliğine dayalı öğrenme yöntemine daha uygun olduğu sonucuna varılmıştır. Elde edilen sonuçlar ışığında işbirliğine dayalı öğrenme yönteminin kullanımına ağırlık verilmelidir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-ogretmen-adaylari-niteliklerinin-isbirligine-dayali-ogrenme-yontemine-uygunlugunun-degerlendirilmesi.pdf
  • 1
25-37
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Açıkgöz, K. Ü. (2007). Aktif Öğrenme, İzmir, Biliş Özel Eğitim, Danış., Araştırma Hizmetleri
Yayınları.
Açıkgöz, K. Ü. (1992). İşbirlikli Öğrenme: Kuram, Araştırma, Uygulama, Malatya, Uğurel
Matbaası.
Aksoy, G. (2006). “İşbirlikçi Öğrenme Yönteminin Genel Kimya Laboratuarı Dersinde
Akademik Başarıya, Laboratuvar Malzemesi Tanıma ve Kullanma Becerisine Etkisi”
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erzurum, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri
Enstitüsü.
Balcı, A. (2004). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem, Teknik ve İlkeleri, Ankara, Pegem A
Yayıncılık.
Baltaş, A. (2003). Ekip Çalışması ve Liderlik, İstanbul, Remzi Kitabevi.Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı,. Anakara, Pegem A
Yayıncılık.
Cafoğlu, Z. (1996). Eğitimde Toplam Kalite Yönetimi, İstanbul, Avni Akyol Kültür ve Eğitim
Vakfı.
Carpenter, S.R. (2003). Incorporation of a Cooperative Learning Technique in Organic
Chemistry, Journal of Chemical Education, (80), 330-332.
Çaycı, B., Demir, M. K., Başaran M. ve Demir, M. (2007). Sosyal Bilgiler Dersinde İşbirliğine
Dayalı Öğrenme İle Kavram Öğretimi, Kastamonu Eğitim Dergisi, 15 (2), 619-630
Demirel, Ö. (2007). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme, Ankara, Pegem A
Yayıncılık.
Ekinci, N. (2007). Eğitimde Yeni Yönelimler, Ö. Demirel (Ed.) İşbirliğine Dayalı Öğrenme (ss.
93-109), Ankara, Pegem A Yayıncılık.
Gökbaş, M. (2001). “Eğitimde Takım Çalışması ve Karara Katılma” Yayımlanmamış Yüksek
Lisans Tezi, Elazaığ, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Gömleksiz, M. N. ve Onur, E. (2005). İngilizce Öğreniminde İşbirlikli Öğrenme Yönteminin
Öğrenci Başarısı Üzerindeki Etkisi, Milli Eğitim Dergisi,
http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/166/index3-icindekiler.htm. Erişim Tarihi: 02.02.2009.
Gürol, M. (2004). Öğretimde Planlama Uygulama Değerlendirme, M. Gürol (Ed.) Öğretim
Sürecinde İletişim, Model ve Uygulamalar, Elazığ, Üniversite Kitabevi.
Güvenç. H. ve Açıkgöz, K. Ü. (2007). İşbirlikli Öğrenme ve Kavram Haritalamanın Öğrenme
Stratejisi Kullanımı Üzerindeki Etkisi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 7 (1),
95-127.
Johnson, D. W. and Johnson, R. T. (2005). Co-operative Learning, R. M. Gillies and A. F.
Ashman (Ed.) Student Motivation in Co-operative Groups, Social Interdependence
Theory, London and New York, Taylor and Francis e-Library
Kalaycı, Ş. (2006). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, Ş. Kalaycı (Ed.)
Faktör Analizi (ss. 321-331). Ankara: Asil Yayın Dağıtım Ltd. Şti.
Karasar, N. (1999). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara, Nobel Yayın Dağıtım.
Keçecioğlu, T. (2002). Takımın Kimyası ve Mimarisi, İstanbul, Literatür Yayıncılık.
Kıncal, R. Y., Ergül, R. ve Timur, S. (2007). Fen Bilgisi Öğretiminde İşbirlikli Öğrenme
Yönteminin Öğrenci Başarısına Etkisi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,
(32), 156-163
King, A. (2008). The Teacher’s Role in Implementing Cooperative Learning in the Classroom,
R. M. Gillies., A. F. Ashman and J. Terwel (Ed.), Structuring Peer Interaction to
Promote Higher-Order Thinking and Complex Learning in Cooperating Groups, New
York, Springer Science+Business Media.
Koçel, T. (1998). İşletme Yöneticiliği. İstanbul, Beta Yayınları.
Meintel, J. (2005).Building Team.Mobility Forum,The Journal of the Air Mobility Command’s
Magazine,14(4),32-34
Meriwether, C. and Duyar, İ. (1997). Okul Yönetimi, Ankara, YÖK / Dünya Bankası Milli
Eğitimi Geliştirme Projesi Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitim.
Oral, B. (2000). Sosyal Bilgiler Dersinde İşbirlikli Öğrenme İle Küme Çalışması Yöntemlerinin
Öğrencilerin Erişileri, Derse Yönelik Tutumları ve Öğrenilenlerin Kalıcılığı Üzerindeki
Etkileri, Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2 (19), 43-49.
Özdamlı, F. ve Uzunboylu, H. (2008). Öğretmen Adaylarının Teknoloji Destekli İşbirlikli
Öğrenme Ortamına Yönelik Tutumları, Cyprıot Journal Of Educatıonal Scıences, (5),
Sayfa: 28-36.
Özer, M. A. (2005). Etkin Öğrenmede Yeni Arayışlar İşbirliğine Dayalı Öğrenme ve Buluş
Yoluyla Öğrenme, Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, (35), 105-131.
Peterson E.S. and Jeffrey A. M. (2004). Comparing the Quality of Student’s Experiences During
Cooperative Learning and Large Group Instruction, The Journal of Educutional
Research, 97 (3), 123-128
Rolheiser, C. and Anderson, S.(2004). Teaching Cooperative Learning, The Challenge for
Teacher Education, E. G. Cohen., C. M. Brody and M. Sapon-Shevin (Ed.), Practices inTeacher Education and Cooperative Learning at the University of Toronto, New York,
State University of New York Press.
Ross, J. A. (2008). The Teacher’s Role in Implementing Cooperative Learning in the
Classroom, R. M. Gillies., A. F. Ashman and J. Terwel (Ed.), Explanation Giving and
Receiving in Cooperative Learning Groups, New York, Springer Science+Business
Media.
Sholtes, P., Joiner, B. J. and Strebiel, B. J. (2003). The Team Handbook, USA, Madison, W1
53705-0445.
Sönmez, S. (2005). “İşbirliğine Dayalı Öğrenme Yöntemi, Birleştirme Tekniği İle Bilgisayar
Okur-Yazarlığı Öğretiminin Akademik Başarıya ve Kalıcılığa Etkisi” Yayımlanmamış
Yüksek Lisans Tezi, Adana, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Sönmez, V. (2008). Öğretim İlke ve Yöntemleri, Ankara, Anı Yayıncılık.
Şimşek, Ü., Doymuş, K. ve Bayrakçeken, S. (2004). Lise Düzeyinde Öğrenim Gören
Öğrencilere Grupla Öğrenme Metodunun Kazandırdığı Bilgi ve Beceriler, XIII. Ulusal
Eğitim Bilimleri Kurultayı, Malatya, 6-9 Temmuz, İÜ. Eğitim Fakültesi.
Şimşek, Ü., Doymuş, K. ve Şimşek, U. (2008). “İşbirlikli Öğrenme Yöntemi Üzerine Derleme
Çalışması: II. İşbirlikli Öğrenme Yönteminin Sınıf Ortamında Uygulanması” Erzincan
Eğitim Fakültesi Dergisi, 10 (1), 123-142.
Taşpınar, M. (2005). Kuramdan Uygulamaya Öğretim Yöntemleri, Elazığ, Üniversite Kitabevi.
Töremen, F., Ekinci, A. and Karakuş, M. (2006). Influence of Managers’ Empathic Skils on
School Success, International Journal of Educational Management, 20 (6), 490-499.
Wallece, J. (1998). Collegiality and Teachers Work in the Context of Peer Supervision, The
Elementary School Journal, 99 (1), 81-98.
Yeşilyurt, E. (2009). İşbirliğine Dayalı Öğrenmenin Öğrenci Davranışları Üzerindeki Etkisine
İlişkin Öğrenci Görüşleri, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(2), 161-178.
Yılmaz, M. (2007). Görsel Sanatlar Eğitiminde İşbirlikli Öğrenme, Kastamonu Eğitim Dergisi,
15 (2),747-756
Zhi, E. and Liu, F. (2007). Colloquium. Developing A Personal And Group-Based Learning
Portfolio System, British Journal of Educational Technology, 38 (6), 1117-1121.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com