Buradasınız

İşarə, anlam, məna və məzmun anlayışları haqqında İşaret, Anlam, Mana ve İçerik Kavramları Üzerine

On Concepts of Sign, Sense, Meaning and Content

Journal Name:

Publication Year:

Author Name
Abstract (2. Language): 
Language, besides being a means of communication among the individuals making up the society, has triggered and motivated several nations, like Ireland, on the way to independence. It also helps the individuals develop a strong and effective identity and win dominance over those around. In this process, one must speak the same language as his listeners, and to have an effective and strong skill of addressing, namely rhetoric or oratory. One of the best examples to what could be called one’s self-realization through language is Christy in “The Playboy of the Western World” by the Irish playwright J. M. Synge.
Abstract (Original Language): 
Makalede, dil felsefesi ve lengüistik felsefe ekollerine ilişkin bilgi verilir. F. de Saussure’ün ve Y. S. Maslov’un işaretin (Yunan. sēmeîon), işaretleyenin (signifiant, Lat. significatum) ve işaretlenenin (signific) üzerine göstergebilim temelinde dile getirdikleri lengüistik görüşleri belirtilir. Alman matematikçisi ve filozofu G. Frege’nin işaretin fonksiyonu, anlamı, manası ve içeriğine ilişkin önemli görüşler ileri sürdüğü ve bununla çağdaş lengüistik felsefenin temelini attığı vurgulanır. Onun teorisinde, işaretin anlamının ve söz konusu anlamda temsil olunanın veya eşya ve olayın türünün, eşyanın ve olayın manasından (İng. meaning, Rus. znaçenie) farklılık gösterdiği tespit olunur. Anlam, insan beyninde önceki deneyimlerden vuku bularak hafızada muhafaza olunan bir iz veya iz düşümü olarak tanımlanır. Eşya ve olayı meydana getiren olgu anlam (Alman. sinn, İng. sense, Rus. smısl) adlandırılır, onun özellikleri kelime ve cümle örneklerinde mantıksal ve matematiksel yöntemlerle açıklanır.
147-161

REFERENCES

References: 

FREGE G. (2008), Über Zechen, Funktion, Begriff und Bedeutung. Fünf logische Studien.
Göttingen.
KATZ J.J. (1971), Philosophie der Sprache. Frankfurt am Main.
МACЛOВ Ю. С. (1967), Знаковая теория языка. “Вопросы общего языкознания”. Л.,
1967.
MUSAYEV M. M. (2011), Türk әdәbi dillәrindә mürәkkәb cümlә sintaksisi, Azәrbaycan
Respublikası Tәhsil Nazirliyi, Bakı Slavyan Universiteti, Dәrs vәsaiti, Bakı,
Mütәrcim, “Kitab alәmi”, 401 s.
NӘBİYEVA L. (2008), Cümlәnin dilçilikdә tәrifinә dair. “Filologiya mәsәlәlәri”, Bakı.
SAUSSURE F.de. (1967), Grundlagen der allgemeinen Sprachwssenschaft. Berlin.
SEARL J. (1983), Sprechakte. Ein sprachphilosophischer Essaz. Frankfurt am Main.
VEYSӘLLİ V. Y. (2005), Struktur dilçiliyin әsasları, Dәrs vәsaiti, I, STUDİA PHILOLOGİCA,
Bakı, Tәhsil, NPM, 344 s;
VEYSӘLLİ V. Y. (2008), STUDİA PHILOLOGİCA II, Dәrs vәsaiti, Morfemika,
Sintaqmatika, Bakı, Mütәrcim, 307 s;
VEYSӘLLİ V. Y. (2009), STUDİA PHILOLOGİCA III, Semantika vә Praqmatika, Dәrs
vәsaiti, Bakı, Mütәrcim, 266 s.
VEYSӘLLİ V. Y. (2010), Semiotika, STUDİA PHILOLOGİCA IV, Bakı, Mütәrcim, 334 s.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com