Buradasınız

Sözde Boş Sözlerin Edim Dilbilimsel Yanı

The Pragmatic Perspective of Heuristic Words

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
10.12973/dee.11.258

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
There are different uses of language in literary works and everyday language usage. In communication, while some are using quite a few words to provide information, others, depending on their intent, consider it more appropriate to use rhetorical expressions, which are one of the opposing views of direct speech. Thus, each word in the text or used during speech is not unnecessary and rhetorical, but serves a purpose depending on the circumstances and intentions. That is, sentence structure and word choice are affected by the relationship between the speaker / writer and the listener / reader and the words make sense according to the intended use of them. Accordingly, when instrument words become purposeful depending on the sender's intention and fundamentally assumed as independent from context and intention, these expressions are considered to be rhetorical; however, from pragmatics aspect, they are not approved as rhetorical. Because they have a function and power in the communication process. In everyday language use, utterances such as, ‘he/ she spoke idly or used a lot of rhetorical words’ are frequently heard. What is the criterion of an utterance to be rhetoric? Does the speaker spoke really rhetorical, or has the listener evaluated the utterance in this way because words spoken do not conform to the his/her expectations and interest, and they do not mean anything to him/her, or he/ she does not like what he/she is told? Therefore, before deciding on whether an utterance is rhetorical or not, the evaluation must be done in two ways regarding the sender and recipient. In this study, first pragmatics was briefly explained and what rhetoric is, what is understood by the so-called rhetorical words, why rhetorical words are needed and whether rhetorical words can be regarded as unnecessary or not were investigated in terms of pragmatics. Then, whether there is a value in use of rhetorical words and the functionality of these words for the receiver and utterances constituting them were examined by giving examples from everyday language use.
Abstract (Original Language): 
Edebi eserlerde ve günlük dil kullanımlarında dilin farklı kullanım biçimleri vardır. İletişim ortamında bazıları bildirişimi olabildiğince az sözcük kullanarak sağlarken bazıları da niyetlerine bağlı olarak dolaysız deyişin karşıtlarından biri olan tumturaklı deyişi kullanmayı daha uygun görmektedir. Dolayısıyla metinlerde veya konuşma esnasında kullanılan her sözcük gereksiz ve boş olmayıp koşullara ve niyete bağlı olarak bir amaca hizmet etmektedir. Yani konuşmacı/yazar ile dinleyici/okuyucu arasındaki ilişkiden tümce yapıları ve sözcük seçimi etkilenmekte ve sözcükler kullanım amacına göre anlam kazanmaktadır. Buna bağlı olarak göndericinin niyetine bağlı olarak araç olan sözcükler amaç haline getirilip esasen bağlamdan ve niyetten bağımsız olarak düşünüldüğünde tumturaklı (boş) söz olarak değerlendirilen bu sözler edim dilbilimsel açıdan boş söz olarak kabul edilmemektedir. Çünkü bu sözlerin iletişim sürecinde bir işlevi ve gücü vardır. Günlük dil kullanımlarında genellikle boş boş konuştu veya çok boş sözler kullandı gibi sözler sık sık duyulmaktadır. Bir sözün boş söz olmasının ölçütü nedir? Konuşmacı gerçekten boş mu konuşmuştur, yoksa söylenen sözler kendisinin çıkarına, beklentisine uymadığı, kendisi için bir anlam ifade etmediği veya söylenileni beğenmediği için mi bu şekilde bir değerlendirme yapmıştır? Bunun için bir sözün boş söz olup olmadığına karar vermeden önce değerlendirmenin gönderici ve alıcı açısından olmak üzere iki yönlü yapılması gereklidir. Bu çalışmada öncelikle kısaca edimdilbilim açıklanmış, tumturaklı deyişin ne olduğu, tumturaklı sözden ne anlaşıldığı, neden tumturaklı sözcüklere ihtiyaç duyulduğu tumturaklı sözlerin gereksiz olarak değerlendirilip değerlendirilmeyeceği edimdilbilimsel açıdan araştırılmıştır. Daha sonra boş sözün ne demek olduğu ve kullanım değerinin olup olmadığı günlük dil kullanımlarından örnekler verilerek boş sözlerin sözceyi oluşturan ve alıcı tarafından işlevselliği incelenmiştir.
57
65

REFERENCES

References: 

Ekşi sözlük, https://eksisozluk.com/adamakilli. adresinden 13 Mayıs 2014 tarihinde edinilmiştir.
Jamieson, H. (1996). İletişim ve İkna, (Çev. Nejdet Atabek, Banu Dağtaş), Eskişehir:Anadolu Üniversitesi Eğitim, Sağlık ve Bilimsel Araştırma Çalışmaları Yayınları.
Keller, R. (2006). Unternehmenskommunikation und Vertrauen”, içinde Serindağ, Ergün (2010), Eine Pragmalinguistische Betrachtung rhetorischerFragen im Türkischen, 10. Uluslararası Dil, Yazın ve Deyişbilim Sempozyumu, 03-05 Kasım 2010 Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi.
Kılıç, V. (2002). Dilin İşlevleri ve İletişim. İstanbul: Papatya Yayıncılık.
Kıran, Z. ve Kıran A. (2013). Dilbilime Giriş. Ankara: Seçkin Yayınevi, 4.B.
Ricoeur, P. (2000). Söz Edimleri Kuramı ve Etik. (Çev. Atakan Altınörs), Bursa: Asa Kitapevi.
Searle, J. R.,(2000). Söz Edimleri. (Çev.R. Levent Aysever), Ankara, Ayraç Yayınevi.
Serindağ, E. (2011). Retorik Sorular Boş ve Gereksiz Sorular mıdır? Türkçe Retorik sorulara Edimbilimsel Bir Yaklaşım, Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi XXV. Dilbilim Kurultayı 05-07 Mayıs 2011 Adana.
Türkçe sözlük, (1988). Ankara: Türk Dil Kurumu.
Uludağ Sözlük, (www.uludagsozluk.com ) adresinden 24 Haziran 2014 tarihinde edinilmiştir.
Uslu, Zeki (2005). Edimbilim ve Yabancı Dil Öğretimine Etkileri, Dil Dergisi (A.Ü.Tömer), 127, 35-44, http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/27/750/9584.pdf.
Vardar, B. (1998). Açıklamalı Dilbilim Terimleri Sözlüğü (2. Basım). İstanbul: Novaprint Basımevi.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com