Buradasınız

DENİZLİ ORGANİZE SANAYİ BÖLGESİ’NDE ENDÜSTRİYEL KATI ATIK DURUMU VE GERİ KAZANIMI

INDUSTRIAL SOLID WASTE CONDITION AND RECYCLING IN DENİZLİ ORGANIZED INDUSTRIAL REGION

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
In Denizli Organized Industrial Region 133 firms are making production in 10 different sectors. During the industrial production, industrial wastes of various characters are generated. In this study quantity and type of industrial solid waste produced in Denizli Organized Industrial Region is determined. For this purpose all ındustrial factories in the region are visited one by one, and knowledge about 79 production units are collected. As a result of the questionnaire, it has been found that approximately 20.000 tons of industrial solid waste is produced in Denizli Organized Indusrial Region annualy. Only 28 % of the industrial solid wastes are being recycled. This amount is very low for the Denizli Organized Industrial Region where solid wastes suitable for recycling are mostly produced. As a result of this study it has been found that the production units should make waste reduction during industrial production. Besides, a recycling plant should be constructed in the region especially for the textile solid wastes which are mostly generated.
Abstract (Original Language): 
Denizli Organize Sanayi Bölgesi’nde 10 ayrı sektörde 133 firma üretim yapmaktadır. Endüstriyel üretim esnasında değişik karakterlerde endüstriyel katı atıklar oluşmaktadır. Bu çalışmada, Denizli Organize Sanayi Bölgesi’nde meydana gelen endüstriyel katı atık miktarı ve türü tespit edilmiştir. Bu amaçla bölgedeki tüm fabrikalar teker teker dolaşılmış, 79 üretim biriminden cevap alınmıştır. Yapılan anketler sonucunda Denizli Organize Sanayi Bölgesi’nde yılda yaklaşık 20.000 ton endüstriyel katı atık meydana geldiği saptanmıştır. Endüstriyel katı atıkların sadece %28’i geri kazanılmaktadır. Bu rakam genellikle geri kazanılmaya uygun katı atıkların meydana geldiği Denizli Organize Sanayi Bölgesi için çok düşüktür. Çalışmanın sonucunda; üretim birimlerinin endüstriyel üretim esnasında atık azaltımı yapmaları gerektiği anlaşılmıştır. Bunun yanısıra bölgeye, özellikle en fazla oluşan tekstil katı atıkları için bir geri kazanım tesisi kurulması gerekmektedir.
47-58

REFERENCES

References: 

ANDERSEN, L. (1997):”Outher Limits of Paper Recover And Recycling”. Tappi Journal, Page 59-62

BILYK, A.; DZLUBEK, A. (1992):”Management of Effluents And Sludges From Tanning Processes”. Proceedings of The Ninth Turkish German Polish Environmental Engineering Symposium, 5-7 October, İstanbul, Page 483-493.

BOZKURT, Y. (1983):”Tekstil Sektöründe Artık Sorunu ve Değerlendirme Olanakları”. Çevre’83: II. Ulusal Çevre Mühendisliği Sempozyumu, 1-5 Haziran, İzmir.

BRIDGWATER, A.; MUMFORD, C. (1980):”Waste Recycling And Pollution Control Handbook”. Van Nostrand Reinhol Company, U.S.A.

BÜYÜKGÜNGÖR, H. (1992):”Plastiklerin Geri Kazanılmasında Örnek Prosesler”. Katı Atık ve Çevre Dergisi, Sayı 7, Sayfa 26-29.

ERDİN, E. (1992):”Tek Kere mi Çok Kere mi Kullanım Bir Ekolojik Ekonomik Yaklaşım”. Ekoloji Çevre Dergisi, Yıl 1, Sayı 2, Sayfa 3-6.

KEYVANI, A. (1997):”Behavior Of Fiber Concrete Composite Using Recycled Steel Shavings”. Journal of Solid Waste Technology And Management.

KIRIMHAN, S.; NACAR, N. (1992):”Biyoenerji Üretim Sistemlerinde Optimizasyon”. İTÜ 3. Endüstriyel Kirlenme Sempozyumu, 7-9 Eylül, İstanbul, Sayfa 243-250.

ONARGAN, T.; KÖSE, H. (1997):”Mermer”. Geliştirilmiş II. Baskı, Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Yayınları, No: 220, Mühendislik Fakültesi Basım Ünitesi, İzmir.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com