Buradasınız

Anasayfa » Content

YOKSULLUKLA MÜCADELEDE SOSYAL GİRİŞİMCİLİK: ASHOKA ÜYELERİNDEN SOSYAL YENİLİKÇİ ÖRNEK UYGULAMALAR

SOCIAL ENTREPRENEURSHIP IN COMBATING WITH POVERTY: SOCIAL INNOVATIVE CASES OF ASHOKA FELLOWS

Journal Name:

  • Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi

Publication Year:

  • 2011

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Social entrepreneurship is seen as an activity of organizations which are aware of the social problems around and have the intention to solve these, including an innovative perspective. As such, social entrepreneurs are mentioned as individuals who contribute to the society’s benefit by creating social change in their community rather than working for their own profit. Poverty emerging as one of the most accelerating significant social problems with globalization is among the working domains of many social entrepreneurs who pursue their activities in order to solve this problem. Their working activities fill the needs gap in situations where governments and private sectors have inefficient or inattentive services. Social entrepreneurs’ perspective towards poverty is considered as important since they have a social mission in the solution, since they are innovative and since they provide sustainability by utilizing from different resources. This study will explore the social entrepreneurs’ different strategic activities with innovative perspectives on combating with poverty. Having this aim, the selected fellow profiles of Ashoka, the significant fund provider organization to social entrepreneurs, will be analyzed, in terms of how poverty is perceived among social entrepreneurs and what innovative strategies are implemented as a solution.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Sosyal girişimcilik, çevresindeki sosyal sorunların farkında olan, bunları çözme niyetinde olan örgütlerin yenilikçi bakış açısını içeren bir faaliyet olarak görülmektedir. Kendi karı için çalışmaktan çok, içinde bulunduğu toplumda sosyal değişim yaratarak, toplumun kazancına önemli katkı sağlayan bireyler de sosyal girişimci olarak anılmaktadır. Küreselleşme ile birlikte artan sosyal sorunların en önemlilerinden biri olan yoksulluk, bu sorunu çözme konusunda faaliyetlerini sürdüren birçok sosyal girişimcinin ilgi alanı arasındadır. Sürdürdükleri faaliyetler, devlet veya özel sektörün ilgi gösteremediği ya da yetersiz kaldığı durumlarda önemli bir boşluk doldurmaktadır. Sosyal girişimcilerin yoksulluk sorununa olan bakış açıları, çözüm konusunda sosyal bir misyona sahip olmaları, yenilikçi olmaları, çözümde farklı kaynaklardan yararlanıp, örgütlerinin sürdürülebilirliğini sağlayabilmeleri nedeniyle önemli görülmektedir. Bu çalışma ile yoksullukla mücadelede yenilikçi yaklaşım ile farklı stratejilere sahip olan sosyal girişimcilerin faaliyetleri üzerinde durulacaktır. Bu amaç doğrultusunda, dünyada sosyal girişimcilere önemli fon kaynağı sağlayan bir örgüt olan Ashoka’nın seçilmiş bazı üyelerinin profilleri incelenerek, sosyal girişimcilerin yoksulluk sorununu nasıl algıladıkları ve bu sorunun çözümü konusunda uyguladıkları yenilikçi stratejiler ortaya çıkarılacaktır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-yoksullukla-mucadelede-sosyal-girisimcilik-ashoka-uyelerinden-sosyal-yenilikci-ornek-uygulamalar.pdf
  • 3
79-111
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Abay, A. R. (2004). Bir sosyal politika olarak yoksullukla mücadelede
sosyal yardımlaşma ve dayanışma vakıflarının yeri. Sivil Toplum, 2 (6-7): 77-92.
Akdemir, N. (2008). Taşeronlu birikim: tuzla tersaneler bölgesinde üretim
ilişkilerin enformelleşme. İstanbul: Sosyal Araştırmalar Vakfı.
Alvord, S. H., Brown, D. L. & Letts, C. W. (2004). Social entrepreneurship
and societal transformation: an exploratory study. The Journal of Applied
Behavioural Science, 40 (3): 260-282.
Ashoka, http://ashoka.org/about (15.08.2011)
Ashoka, http://www.ashoka.org/fellows (11.02.2009).
Ashoka, Yusuf Kulca, http://www.ashoka.org/fellow/2978, (04.03.2010)
Austin, J. E. (2006). Three avenues for social entrepreneurship research.
İçinde J. Mair, J. Robinson ve K. Hockerts (Der.). Social entrepreneurship: 22-33.
New York: Palgrave Macmillan.
Austin, J., Stevenson, H. & Wei-Skillern, J. (2006). Social and commercial
entrepreneurship: same, different, or both? Entrepreneurship Theory and Practice,
30 (1): 1-22.
Battle-Anderson, B. B. ve Dees, J. G. (2006). Rhetoric, reality and
research: building strong intellectual foundations for the emerging field of social
entrepreneurship. İçinde A. Nicholls (Der.) Social entrepreneurship: new
paradigms of sustainable social change: 144-168. Oxford: Oxford University
Press.
Besler, S. (2010). Sosyal girişimcilik. İçinde S. Besler (Der.) Sosyal
girişimcilik: 3-28. İstanbul: Beta Yayınları.
Yoksullukla Mücadelede Sosyal… DEU Journal of GSSS, Vol: 13, Issue: 3
103
Bhawe, N., Jain, T. K. & Gupta, V. K. (2006). The entrepreneurship of the
Good Samaritan: a development framework to understand social entrepreneurship
using insights from qualitative study. Working paper,
http://ssrn.com/abstract=902685, (16.05.2006).
Bikmen, F ve Meydanoğlu, Z. (2006). Türkiye’de sivil toplum: bir değişim
süreci. Uluslararası Sivil Toplum Endeksi Projesi Türkiye Ülke Raporu. İstanbul:
Tüsev Yayınları No: 39.
Bloom, P. N. (2009). Overcoming consumption constraints through social
entrepreneurship. Journal of Public Policy & Marketing, 28 (1): 128-134.
Boschee, J. (2001). Eight basic principles for non-profit entrepreneurs.
Nonprofit World. 19 (4): 15-18.
Buğra, A. ve Keyder, Ç. (2003). Yeni yoksulluk ve Türkiye’nin değişen
refah rejimi. BM Kalkınma Programı Proje Raporu.
Dees, G. (1998). The meaning of social entrepreneurship. The Kaufmann
center for entrepreneurial leadership and Ewing Marion Kaufmann foundation.
Erdut, Z. (2002). Küreselleşme bağlamında uluslararası sosyal politika ve
Türkiye. İzmir: Dokuz Eylül Yayınları.
Fowler, A. (2000). NGDOs as a moment in history: beyond aid to social
entrepreneurship or civic innovation? Third World Quarterly, 21 (4): 637-654.
Frumkin, P. (2002). On being non-profit: conceptual and policy primer.
Cambridge: Harvard University Press.
Glancey, K. & McQuaid, R. (2000) Entrepreneurial economics. New
York: St. Martin’s Press, Inc.
Gürsel, S., Levent, H., Selim, R. ve Sarıca, Ö. (2000). Türkiye’de bireysel
gelir dağılımı ve yoksulluk: Avrupa Birliği ile karşılaştırma. Ankara: TÜSİAD
Yayın No. TÜSİAD-T/2000-12/295.
Harding, R. (2004). Social enterprise: the new economic engine. Business
Strategy Review, 15 (4): 39-43.
Haugh, H. (2005). A research agenda for social entrepreneurship. Social
Enterprise Journal, 1 (1): 1-12.
http://www.ilo.org/public/english/employment/recon/eiip/download/dw_de
ficit.pdf, (12.03.2005).
http://www.worldbank.org/poverty/mission/up1.htm. (20.12.2007),
Understanding Poverty: What is Poverty?
Kümbül Güler, B.
Human Development Report (2001).
http://hdr.undp.org/en/media/completenew1.pdf, (15.07.2011)
ILO. (2001). Report of the Director-General: Reducing the Decent Work
Deficit - A Global Challenge. 89th Session Geneva, June 2001.
Janvry, A. ve Sadoulet, E. (1995). Poverty, equity and social welfare in
Latin America: determinants of change over growth spells. Issues in development
discussion paper 6, Geneva: ILO.
Kotler, P. ve Lee, N. R. (2009). Yoksulluğa karşı sosyal pazarlama.
İstanbul: MediaCat.
Kümbül Güler, B. (2010). Sosyal girişimcilik. Ankara: Efil Yayınları.
Leadbeater, C. (1997). The rise of the social entrepreneur. London:
Demos.
Leadbeater, C. ve Goss, S. (1998). Civic entrepreneurship. Demos/public
management foundation, putteridge bury management center, April.
Light, P. (2005). Searching for social entrepreneurs: who might they be,
where they might be found, what they do?. İçinde R. Mosher-Williams (Der.)
Research on social entrepreneurship: understanding and contributing to an
emerging field: 13-37. ARNOVA Occasional Paper Series. 1 (3).
Light, P. C. (2008). The search for social entrepreneurship. Washington,
D.C.: Brookings Institution Press.
Mair, J. ve Marti, I. (2006). Social entrepreneurship research: a source of
explanation, prediction, and delight. Journal of World Business, 41 (4): 36-44.
Mair, J. ve Noboa, E. (2003). The emergence of social enterprise and their
place in the new organisational landscape. Working Paper No: 523. Barcelona:
University of Navarra, IESE Business School.
Mulgan, G. (2006). Cultivating the other invisible hand
of social entrepreneurship: comparative advantage, public policy, and future
research priorities. İçinde A. Nicholls (Der.) Social entrepreneurship: new
paradigms of sustainable social change: 74-95. Oxford: Oxford University Press.
Mulgan, G., Tucker, S., Ali, R. ve Sanders, B. (2007). Social innovation:
what it is, why it matters and how it can be accelerated? Oxford Said Business
School. Skoll Center for social entrepreneurship working paper.
Nicholls, A. (2006). Introduction. İçinde A. Nicholls (Der.) Social
entrepreneurship: new models of sustainable social change: 1-35. New York:
Oxford University Press.
Yoksullukla Mücadelede Sosyal… DEU Journal of GSSS, Vol: 13, Issue: 3
105
Özdemir, B. K. (2010). Sosyal girişimcilik ve sürdürülebilir kalkınma.
İçinde S. Besler (Der.) Sosyal girişimcilik: 94-116. İstanbul: Beta Yayınları.
Parkinson, C. ve Howorth, C. (2008). The language of social entrepreneurs.
Entrepreneurship and Regional Development. 20 (3): 285-309.
Prabhu, G. N. (1999). Social entrepreneurial leadership. Career
Development International, 4 (3): 140-145.
Prahalad, C. K. (2006). The fortune at the bottom of the pyramid:
eradicating poverty through profits. Upper Saddle River: NJ: Wharton School
Publishing.
Raufflet, E., Berranger A. ve Aguilar-Platas, A. (2008). Innovative
business approaches and poverty: toward a first evaluation. İçinde C. Wankel
(Der.) Alleviating poverty through business strategy: 33-60. New York: Palgrave
MacMillan.
Robinson, J. (2006). Navigating social and institutional barriers to markets:
how social entrepreneurs identify and evaluate opportunities. İçinde J. Mair, J.
Robinson ve K. Hockerts (Der.) Social entrepreneurship: 95-120. New York:
Palgrave MacMillan.
Sapancalı, F. (2003). Sosyal dışlanma. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi.
Seelos, C. ve Mair, J. (2005) Social entrepreneurship: creating new
business models to serve the poor. Business Horizons, 48 (3): 241-246.
Seelos, C. ve Mair, J. (2009). Hope for sustainable development: how
social entrepreneurs make it happen. İçinde Ziegler, R. (Der.) An introduction to
social entrepreneurship: voices, preconditions, contexts: 228-246. Cheltenham:
Edward Elgar Publishing Ltd.
Seelos, C., Ganly, K. ve Mair, J. (2006). Social entrepreneurs directly
contribute to global development goal. İçinde J. Mair, J. Robinson ve K. Hockerts
(Der.) Social entrepreneurship: 235-275. New York: Palgrave MacMillan.
SEWA, www.sewa.org, (22.03.2011).
Şenkal, A. (2006). Sivil toplum ve sosyal sermaye: sosyal politikaya dayalı
alternatif kalkınma modeli arayışları. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi
Mecmuası (Prof. Dr. Toker Dereli’ye Armağan). İ.Ü. Yayın No: 4598, 791-810.
Şenses, F. (2001). Küreselleşmenin öteki yüzü yoksulluk. İstanbul: İletişim
Yayınları.
Temiz, H. E. (2008). Dünyada kronik yoksulluk ve önleme stratejileri.
Çalışma ve Toplum Dergisi, 17 (2): 61-100.
Kümbül Güler, B.
Theobald, R. (1987) Rapids of change: social entrepreneurship in
turbulent times. Indianapolis, IN: Knowledge Systems.
Thornton, A. J. (2008). Who are the poorest of the poor and does
Microcredit help them? http://www.gpia.info/files/Thornton_Andrew_Thesis.pdf,
(12.07.2011).
Umut Çocukları Derneği, http://www.umutcocuklari.org.tr, (08.03.2010)
Yıldız, Ö. ve Adaş, E. B. (2006). Sokak çocukları sorunuyla mücadelede
sivil toplum örgütlerinin rolü. Sivil Toplum, 4 (16): 21-32.
Yurttagüler, L. (2010). Yoksullukla mücadelede STK’ların rolü: hizmet
verme ve sosyal hak anlayışı arasındaki gerilim. İçinde P. U. Semerci (Der.) İnsan
hakları ihlali olarak yoksulluk: 71-92. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com