Buradasınız

Anasayfa » Content

EĞİTİM ÖRGÜTLERİNDE DENETİMİN GEREKLİLİĞİ: KURAMSAL BİR ÇALIŞMA

INSPECTION REQUIREMENT IN EDUCATIONAL ORGANIZATIONS: A THEORETICAL STUDY

Journal Name:

  • Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi

Publication Year:

  • 2012

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Inspection takes its place as a sub-system in education system and a component in management processes. In this respect, the aim of the study is to put forward the role of inspection activity ondeveloping the worker, the system and education. Inspection enables the staff to be improved in many ways, to be madesufficient and to correct their deficiencies. In this sense, inspection is seen as a process promoting the staff’s career development, educating them, performing and evaluating the productive activities for them. Organisations are to know and watch consistently their level of attaining their goal, which is their reason for being. Thisorganisational fact indicates the importance and necessity of inspection. In this sense, inspection helps organizations to carry on healthily via controlling the running process, correcting the deflections in the process and enhancingthe process. By performing functions as analysis of learning and teaching environment, evaluation of environment and developing the process, inspection contributes to improvement of education. In educational organisations, it is necessary that inspectional activities are done continually in order to improve the worker, the organization and education process.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Denetim, eğitim sisteminde bir alt sistem ve yönetim süreçlerinde bir öğe olarak yer almıştır. Bu bağlamda yapılan çalışmanın amacı, eğitim örgütlerinde yapılan denetim etkinliğinin; işgöreni, örgütü ve eğitim, öğretimi geliştirmedeki rolünü ortaya koymaktır. Denetim, personelin birçok yönden geliştirilmesini, yeterli hale getirilmesini ve eksiklilerinin giderilmesini sağlamaktadır. Bu anlamda denetim, işgörenlerin mesleksel gelişmelerini teşvik eden, onları eğiten, verimini arttırıcı etkinlikleri ortaya koyan ve değerlendiren bir süreç olarak görülür. Örgütler, var olma nedeni olan amacını gerçekleştirme derecesini sürekli olarak bilmek ve izlemek durumundadır. Bu örgütsel olgu denetimin önem ve zorunluluğunu göstermektedir. Bu anlamda denetim, işleyen süreci kontrol ederek, süreçteki sapmaları düzelterek ve süreci geliştirerek örgütlerin sağlıklı olarak yaşamasına yardımcı olur. Denetim, öğrenme- öğretme ortamının analizi, ortamın değerlendirilmesi ve sürecin geliştirilmesi gibi işlevleri yerine getirerek, eğitim öğretimin gelişimine katkıda bulunur. Eğitim örgütlerinde, işgöreni, örgütü ve eğitim öğretim sürecini geliştirmek için, denetim etkinliklerinin sürekli olarak yapılması gerekmektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-egitim-orgutlerinde-denetimin-gerekliligi-kuramsal-bir-calisma.pdf
  • 34
1-6
  • Turkish

REFERENCES

References: 

AÇIKALIN, A. (1977). “Milli Eğitim Müdürlerinin TeftişGörevleri”, A.Ü.Eğitim Bilimleri Fakültesi.
YayımlanmamışDoktora Tezi, Ankara.
AÇIKGÖZ, K. (1990). “İlköğretim Müfettişlerinin ÇağdaşDenetim İlkelerini Uygulama Derecesi”. Eğitim Bilimleri
Birinci Ulusal Kongresi Bildiriler III 24-28 Eylül 1990. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi
Bildiriler Kitabı, 167-181.
ALTINTAŞ, R. (1980).” Liselerde Kurum Teftişi”. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi. YayınlanmamışYüksek
Lisans Tezi, Ankara.
AYDIN, M. (1993). ÇağdaşEğitim Denetimi, Ankara: Pegem Yayınları.
BAŞARAN, İ.E. (1982). Örgütsel Davranış. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.
BAŞARAN, İ.E. (1993). Eğitim Yönetimi. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
BİLGEN, N.(1990). Örgüt İklimi. Millî Eğitim Bakanlığı TeftişKurulu. Ankara: Türkiye ve Orta Doğu Amma
İdaresi Enstitüsü Yayınları.
BİLİR, M. (1998). “ÇağdaşDenetçi Rolleri”. İlköğretim Müfettişleri Semineri 27 Temmuz-21 Ağustos 1998.
Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Eğitim Araştırma ve Uygulama Merkezi, 74-98.
6
BLASE, J. and BLASE, J. (2002). “The Micropolitics of Instructional Supervision”. Education Administration
Quarterly, 38 (1): 6-44.
BLUNBERG, A. (1974). Supervisors and Teochers: A Private Cold. War. Berkeley California: McCutchan
Publishingcorp.
BROADHEAD, P., HODGSON, J., CUCKLE, P. and DUNFORD, J. (1998). “School Development Planning: Mving
From the Amorphous to Dimensional and Making it Your Own”. Research Papers in Education, 13 (1): 3-18.
BURSALIOĞLU, Z. (1994). Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış. Ankara: Pegem Yayınları.
CENGİZ, C.(1992). Millî Eğitim Bakanlığı Bakanlık Müfettişlerinin Yetiştirlmesi ve Teftişin Geliştirilmesi. İstanbul:
Millî Eğitim Basımevi.
EARLEY, P. (1993). School Improvement After Inspection? London: Paul Chapman Publishing Ltd.
ERDEM, R. ve KOCABAS, İ. (2005).”Eğitim Denetçilerinin Kültürel Değerleri”. F.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 15
(2), 199-207.
GLANZ, J. (1994). History of Educational Supervision: Proposals and Prospects. Paper Presented at the Annual
Meeting of the Council of Professors of Instructional Supervision Chicago, March.
HİCKS, G. H. (1975). Örgütlerin Yönetimi: Sistemler veBeşeri Kaynaklar Açısından. (Çev: O.Tekok, B. Aytek ve
B. Bumin, B.), Ankara: San Matbaası.
KARAGÖZOĞLU, G. (1985). “Eğitimde Teftişin Yeniden Düzenlenmesi”,ÇağdaşEğitim Dergisi, (104):.4-8.
KAYA, Y. K. (1984). Eğitim Yönetimi. Anakara: TODAİE Yayınları.
LEE, J. (1998). İmproving Student Learning.İstanbul: Kalder Yayınları.
MEMİŞOĞLU, S. P. (2004). “İlköğretim Müfettişlerinin Denetimsel Davranışlarına İlişkin Öğretmen Görüşleri”.
Eğitim ve Bilim Dergisi, 29 (131): 30-39.
PEHLİVAN, İ. (1998). “Denetimde Personel Geliştirme”. 27 Temmuz-21 Ağustos 1998. Ankara: Ankara
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Eğitim Araştırma ve Uygulama Merkezi, s.242–261.
ROSENHOLTS, S. J. (1985). “Political Myth Education Reform: Lessons From Research on Teaching”. Phi Delta
Kappan, 66 (5): 349-355.
RUE, L. W. and BYARS, L. L. (1990). Supervision, Key Link to Productivity, the United States. Irwin Publishers.
SAĞLAMER, E. (1975). Eğitimde Teftişve Teknikler. Ankara: Millî Eğitim Basımevi.
SCHEILKE C.T. (2003). “Quality Teaching And School Development: Experiences With Religiously Affiliated
Schools”, International Journal of Education and Religion, 4 (1): 41-62.
SEÇKİN, N. (1991). “Eğitim Niteliğinin Geliştirilmesinde Müfettişin Rolü ve Teftişte Yeni Arayışlar”. Eğitimde
Nitelik Geliştirme, Eğitimde Arayışlar 1. Sempozyumu, İstanbul: Kültür Koleji Yayınları, 201–204.
SEÇKİN, N. (1998). “Teftişte Yeni Bir Yaklaşım: Sanatsal Teftiş”, Türkiye’de Eğitim Yönetimi (Edit:
M.Hesapçıoğlu ve H.Taymaz),209-217, İstanbul: Kültür Koleji Eğitim Vakfı Yayınları.
SERGİOVANNİ, T. J. and STARRATT, R. J. (1988). Supervision HumanPerspectives Fourth Edition.
NewYork:.McGraw-Hill Publishing Company.
TORTOP, N. ve İSBİR, E. G. (1982). Yönetim Bilimi. Ankara: Bilim Yayınları.
TRACY, S. (1995). “How Historical Concepts of Supervision Relate to Supervisory Practices Today”, The Clearing
House; May. 68, 5; ProQuest Education Journals, 320-325
TRESLAN, D. L. (2008).Educational Supervision in a Transformed School Organisation. Faculty of Education,
Memorial Universty of Newfoundland, Şt.Jhon’s.
ULUĞ, F. (2004). Avrupa Birliğine GirişSürecinde Millî Eğitim TeftişSisteminin Değerlendirilmesi, Avrupa
Birliğine GirişSürecinde Millî Eğitim TeftişSisteminin Değerlendirilmesi Paneli (15 Mayıs 2004), 48-56.
Ankara:Tem-Sen Yayınları.
WANZARE, Z. and COSTA, J. L.(2000). “Supervision and Staff Development: Overview of The Literature”.
National Association of Secondary School Principals. NASSP Buletin: Oct. 2000: 84, 618: ProQuest Education
Journals, 47-54.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com