Arnold, J. M. ve Reynolds, K. E. (2003) “Hedonic Shopping
Motivations” ,Journal of Retailing, 79: 77-95.
Barton, L. (1981) “ Voluntary Simplicity Lifestyles and Energy
Conservation”, Journal of Consumer Research, 8: 223-234.
Bearden, W., Netemeyer, R.G. ve Teel, J.E. (1989) “Measurement
of Consumer Susceptibility to Interpersonal Influence”,
Journal of Consumer Research, 19: 473-481.
Bloch, P.H., Ridgway, N.M., ve Sherrell, Daniel L. (1989)
“Extending the Concept of Shopping: An Investigation of
Browsing Activity”, Journal of the Academy of Marketing
Science, 17(1): 13– 21.
Büyüköztürk, Ş. (2009) Sosyal Bilimler için Veri Analizi El Kitabı
İstatistik, Araştırma Deseni SPSS Uygulamaları ve Yorum, 10.
Baskı, Ankara, Pegem Yayıncılık.
Cowles, D., Crosby, L.A. (1986) “Measure Validation in
Consumer Research: A Confirmatory Factor Analysis of the
Voluntary Simplicity Lifestyle Scale” Advances in Consumer
Research, 13(1): 392-397.
Elgin, D. (1993) Voluntary Simplicity: Toward a Way of Life that is
Outwardly Simple, Inwardly Rich, New York, William Morrow
and Company Inc.
Hair, J. F. Jr., Anderson, R. E., Tatham, R. L., ve Black, W.
C. (1998) Multivariate Data Analysis, Upper Saddle River,
NJ,Prentice Hall.
Hirschman, E. C., ve Holbrook, M. B. (1982) “Hedonic
Consumption: Emerging Concepts”, Journal of Marketing,
46: 92–101.
Huneke, M.E. (2005) “The Face of the Un-consumer: An
Empirical Examination of the Practice of Voluntary Simplicity
in the United States”, Psychology and Marketing, 22: 527–
550.
Iwata , O. (1997) “Attitudinal and Behavioral Correlates
of Voluntary Simplicity Lifestyles”, Social Behavior and
Personality, 25: 233-240.
Iwata, O. (2006) “An Evaluation of Consumerism and Lifestyle
as Correlates of a Voluntary Simplicity Lifestyle”, Social
Behavior and Personality, 34(5): 557-568.
Johnson, B. (2004) “Simply Identity Work? The Voluntary
Simplicity Movement” Qualitative Sociology, 27(4), 527-530.
Myer, D. (2003) “Wealth and Happiness: A Limited
Relationship”, Doherty et al.(eds.) Voluntary Simplicity:
Responding the Consumer Culture, Maryland, Rowman and
Littlefield Puplisers Inc.
Nakip, M. (2003) Pazarlama Araştırmaları Teknikler ve SPSS
Destekli Uygulamalar, Ankara, Seçkin Yayıncılık.
Odabaşı, Y. (2006) Tüketim Kültürü – Yetinen Toplumun Tüketen
Topluma Dönüşümü, İstanbul, Sistem Yayıncılık.
Özdamar, K. (1999) Paket Programları ile İstatistiksel Veri
KAYNAKLAR
gelir düzeyi yüksek, iyi eğitimli ve bekâr tüketicilerin
GSYT’nı daha az benimsedikleri sonucu çıkartılmıştır.
Bu nedenle gelecekteki araştırmalarda gelir düzeyini
kontrol değişkeni olarak belirleyen tasarımlara sahip
olması yararlı olacaktır.
Araştırmada çeken diğer bir bulgu ise kendine yeterlilik
boyutunun hiçbir sosyo demografik özellik
açısından farklılık ve anlamlı bir ilişki göstermemesidir.
Tüketicinin en fazla önemsediği boyut olmasına
rağmen, hiçbir kriter açısından anlamlı bir bulgu
elde edilememesinin nedeni, her tüketici kesiminin
bu konuya benzer düzeylerde önem vermesi olarak
görülmelidir. Kendine yeterli bir yaşam sürme, herkes
tarafından paylaşılan temel bir GSYT bölümü olduğu
ve işletmelerin pazarlama faaliyetlerinde kullanabilecekleri
anlamlı bir bulgudur.
Hedonik tüketim nedenleri ile GSYT arasındaki ilişki
analizlerine göre macera ve fikir edinme yönelimi
yüksek tüketicilerin GSYT’nın belirgin şekilde düşük
olduğu saptanmıştır. Bu gruptaki tüketicilerin eğitimli,
genç ve bekârların yoğun olduğu göz önünde
tutulduğunda bu grupta yer alan tüketicilerin hedonik
tüketim özelliklerinin en baskın olan grup olduğu
sonucu çıkartılabilir. Buna karşın orta düzeyde gelir
düzeyine sahip, evli ve çocuklu tüketicilerin yoğun
olduğu sosyalleşme amaçlı alışverişlere ilgi gösteren
tüketicilerin ise yaşamın manevi yönlerine daha ilgi
gösterdiği saptanmıştır. Benzer şekilde, gönüllü sadelik
düzeyi yüksek olan başkalarını mutlu etme ve
değer elde etme amaçlı alışverişlere yönelen tüketicilerin
ise genel karakteristiğinin daha yaşlı, çocuk sahibi
olan, daha düşük eğitim düzeyine sahip, kadın ve
evli tüketiciler olduğu belirlenmiştir.
Araştırmadan elde edilen bilgilere göre, GSYT giderek
daha fazla kabul gören bir yaklaşımdır. İşletmelerin
burada yapılan değerlendirmeler doğrultusunda
pazarlama programlarına yön vermeleri, tüketiciler
ile etkin iletişim bakımından yararlı sonuçlar ortaya
çıkartabilecektir. Örneğin genç ve eğitimli tüketicilerin
hedonik özelliklerini, orta yaş ve üzeri, evli ve orta
gelirli tüketicilerin gönüllü sadelik özelliklerini dikkate
alan programların başarısının, bu özellikleri dikkate
almayan programlara göre daha yüksek olacağı
söylenebilir. Ayrıca diğer bir dikkat edilmesi gereken
konuda tüketicilerin gönüllü sadeliğe giderek daha
fazla önem vermesi noktasındadır. Bu itibarla işletmelerin
gelecekteki faaliyetlerinde bu akımı takip etmeleri
ve programlarını bu doğrultuda revize etmelerinde
yarar olacaktır.
38
Tüketicilerin Sosyo-Demografik Özelliklerinin Hedonik Tüketim ve Gönüllü Sade Yaşam Tarzları Açısından Değerlendirilmesi
Analizi-1, 2.Baskı, Eskişehir, Kaan Kitapevi.
Özgül, E. (2008) “Tüketicilerin Değer Yönelimleri, Gönüllü
Basit Yaşam Tarzı ve Sürdürülebilir Tüketim Üzerindeki
Etkileri”, 13.Ulusal Pazarlama Kongresi Bildiri Kitabı, Adana.
Shama, A. (1985) “The Voluntary Simplicity Consumer”, The
Journal of Consumer Marketing, 2: 57-63.
Solomon, M. R. (2004) Tüketici Krallığının Fethi, çeviren: Selin
Çetinkaya, İstanbul, MediaCat Kitapları.
Tauber, E. M. (1972) “Why do people shop?”, Journal of
Marketing, 36: 46–49.
Tian, K. T., Bearden, W., Hunter, G. L. (2001) “Consumers’
need for Uniqueness: Scale development and validation”,
Journal of Consumer Research, 28: 50-66.
Torlak, Ö., Altunışık, R. Özemir, R., (2006) Yeni Müşteri,
İstanbul, Hayat Yayınları.
Westbrook, R. A., Black, W. (1985) “A Motivation-Based
Shopper Typology” Journal of Retailing, 61: 78–103.
Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com