Buradasınız

Denizli KOBİ’lerinde TKY Uygulamalarının Firma Performansına Etkilerinin Analizi

Analysis of TQM Effects on Business Performance of SME’s in Denizli

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
In recent years, there is an increasing interest in application of Total Quality Management practices in SME’s. In this study the effect of TQM practices on business performance of SME’s in Denizli is analysed. A structural equation model is built to analyse the relationship between TQM and business performance. The data, gathered from 80 textile manufacturer companies, are analysed using Partial Least Squares method.
Abstract (Original Language): 
Toplam Kalite Yönetimi (TKY) uygulamaları, tüm dünyada olduğu gibi ülkemizdeki küçük ve orta büyüklükteki işletmelerde (KOBİ) her geçen gün yaygınlaşmaktadır. Bu çalışmada, Denizli’de tekstil sektöründe faaliyet gösteren KOBİ’lerde TKY uygulamalarının müşteri memnuniyetine ve firma performansına olan etkileri incelendi. Çalışma kapsamında literatürdeki çalışmalardan yola çıkılarak TKY uygulamaları, müşteri memnuniyeti ve işletme performans arasındaki ilişki bir Yapısal Eşitlik Modeli ile tanımlandı. Bu modele uygun geliştirilen bir anket kullanılarak toplam 80 işletmeden veriler toplandı. Yapısal eşitlik modelinin doğrulanması ve ilişki katsayılarının hesaplanması için Kısmi En Küçük Kareler Yöntemini kullanıldı. Çalışma işletmelerdeki kritik TKY uygulamaları ve bunların işletme performansına etkileri hakkında önemli bilgiler sunmaktadır.
31-39

REFERENCES

References: 

Bollen, K.A. (1989) Structural Equations with Latent
Variables, New York, Wiley.
Bruhna M., Grunda, M.A. (2000) “Theory, Development
and Implementation of National Customer Satisfaction
Indices: The Swiss Index of Customer Satisfaction
(SWICS)” Total Quality Management, 11(7):1017-1028.
Chin, WW. (1998) “The Partial Least Squares Approach
For Structural Equation Modeling, Marcoulides”
G.A. Marcoulides (eds.) Modern Methods for Business Research,
Lawrence Erlbaum Associates, Hillsdale, NJ, Lawrence
Erlbaum Associates.
Deming, WE. (1986) Out of the Crisis, Cambridge,
MIT Pres.
Fornell, C. ve Cha, J. (1994) “Partial Least Squares,
Bagozzi” RP (eds.) Advanced Methods of Marketing Research,
Cambridge, Basil Blackwell.
Gençyılmaz, G. ve Zaim, S. (1999) “Eğitimde Toplam
Kalite Yönetimi” İstanbul Universitesi, İşletme Fakültesi
Dergisi, 28(2):9-35.
Hulland, J.S. (1999) “Use of Partial Least Squares
(PLS) in Strategic Management Research: A Review
of Four Recent Studies” Strategic Management Journal,
20(2):195-204.
Kaplan, RS. ve Norton, DP. (1996) The Balanced
Scorecard: Translating Strategy into Action, Boston, Harvard
Business Scholl Pres.
Kanji, GK. ve Wallace, W. (2000) “Business Excellence
Through Customer Satisfaction” Total Quality Management,
11:979-998.
Kunst, P. ve Lemmink, J. (2000) “Quality Management
and Business Performance in Hospitals: A Search
for Success Parameters” Total Quality Management,
11:1123-1133.
Özkan, C., Zaim, S., Türkyılmaz A. (2005) “Küçük
Ve Orta Büyüklükteki İşletmelerde Toplam Kalite Uygulamalarının,
Kurum Performansına Etkileri” İstanbul Ticaret
Üniversitesi 5. Üretim Araştırmaları Sempozyumu,
Kasım 25-27, İstanbul.
Saraph, J.V., Benson, G.P. ve Schroder, R.G. (1989)
“An Instrument for Measuring the Critical Factors of
Quality Management” Decision Sciences, 20: 810-829.
Tenenhaus, M., Vinzi, VE., Chatelin, YM. ve Lauro,
C. (2005) “PLS Path Modeling” Computational Statistics
& Data Analysis, 48:159–205.
Turkyilmaz, A., Tatoglu, E., Zaim, S. ve Ozkan, C.
(2010) “Use of Partial Least Squares (PLS) in TQM
Research: TQM Practices and Business Performance in
SMEs” Esposito, V.V., Chin, W.W., Henseler, J. And
Wang, H. (eds.) Handbook of Partial Least Squares, London,
Springer.
Wold, H. (1985) “Partial Least Squares” Kotz S,
Johnson NL (eds.) Encyclopedia of Statistical Sciences,
New York, Wiley.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com