Buradasınız

Household Education Expenditure of Families at Primary Education Level

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The aim of this research is to present the amount of families’ primary school level household education expenditure and to find out whether this amount of expenditure differs according to variables related to school and socio-economic status factors. Research data was collected from 6 public and 2 private primary schools in Kastamonu in the 2011-2012 academic year. 789 families participated in this research. Research data was gathered from “Families’ Primary School Level Household Education Expenditure Detection Survey” developed by the researchers. Data analysis, descriptive statistics, Kruskal Wallis H test, Mann Whitney U test, t test, and ANOVA were used in this research. In the research it was observed that the primary school level household education expenditure of families in the 2011-2012 academic year is 11,971.34 TL (Turkish Lira) total for one student. This amount is approximately 1,920.15 TL for the families whose children are in public schools and 10,051.19 TL for the families whose children are in private schools. The primary school level household education expenditure of families differs according to school related factors of school type (public/private), education type (full time/ part time) and transportation type (walking/service/car). The primary school level household education expenditure of families differs according to some of the socio-economic status related factors such as with whom the child lives, the education level of the parents, the vocational status of the parents, the family income level, the number of family members, and the class level of the student, but it doesn’t differ according to the number of students in primary education.
Abstract (Original Language): 
İlköğretimin gerek uluslararası bildirge ve sözleşmelerde, gerekse ülkelerin kendi yasal metinlerde zorunlu olduğu ve devlet tarafından parasız olarak sunulması gerektiği belirtilmiştir. Bu durumda, en azından teoride, ailelerin diğer öğretim düzeyleri ile karşılaştırıldığında hanehalkı bütçelerinden ilköğretim düzeyine daha az eğitim harcaması yapması beklenir. Buna karşın, var olan uygulamalar ve deneyimler bunun tam tersi yönünde olduğunu göstermektedir. Örneğin Yunanistan Anayasasında ücretsiz eğitim vurgusu yapılmasına karşın, ailelerin hanehalkı bütçelerinden eğitime yaptıkları harcamalar Gayri Safi Yurt İçi Hasıla’nın *GSYİH+ % 1,5’ini oluşturmaktadır. Güney Kore’de eğitim harcamalarının üçte biri hanehalkı tarafından sağlanmaktadır (European Commission Report *ECR+, 2005). Peruda’da ailelerin hanehalkı bütçelerinden eğitime yapmış oldukları harcamalar GSYİH’nin yaklaşık % 2’sine karşılık gelmektedir (Alfonso, 2002). Bolivya’da 2005 yılında yapılan eğitim harcamasının % 20’si aileler tarafından yapılmıştır (www.unicef.org). Türkiye’de 2002 yılındaki hanehalkı harcamalarının toplam eğitim harcamalarına oranı % 32,9 olup bu harcamaların GSYİH’ye oranı % 1,9’dur (TÜİK, 2006; MEB, 2010). Dahası Anayasanın 42. maddesinde “parasız ve zorunlu” olduğu dile getirilen ilköğretim düzeyinde, ailelerin yapmış oldukları hanehalkı eğitim harcamaları 2002 yılındaki ilköğretime yapılan eğitim harcamalarının % 30,1’ini oluşturmaktadır (TÜİK, 2006). Ailelerin hanehalkı bütçelerinden eğitim hizmetinden yararlanabilmek için yaptıkları harcamalar, eğitimin özel maliyeti olarak nitelendirilmektedir (Ünal, 1996). Hanehalkının özel eğitim maliyetleri dolaysız, dolaylı ve fırsat maliyetlerinden oluşmaktadır. Dolaysız maliyet; hanehalkının bir çocuğun okul ücreti, kitap, kırtasiye, forma, okul çantası ve ulaşım gibi harcamalarını kapsamaktadır. Örneğin Kamboçya’da ailelerin yapmış oldukları doğrudan harcamalar 50.000 ile 224.000 Riel arasında değişmektedir (Bray, 1999). Dolaylı parasal maliyet; beslenme, barınma ve giyinme gibi konularda yapılan harcamaları içermektedir. Örneğin, Belçika’da 2001 yılında ailelerin eğitime yaptığı harcamaların % 15’i dolaylı harcamalardan oluşmaktadır. Vazgeçme maliyeti ise, bireyin bir ekonomik etkinlikte bulunarak gelir elde edebileceği bir işte çalışması yerine, bir eğitim kurumuna devam ederek, gelir elde etmekten vazgeçmesidir. Bu durumda bir eğitim kurumuna devam etmenin vazgeçme maliyeti, bir işte çalışarak elde edilebilecek gelir olmaktadır (Karakütük, 2007). Bununla birlikte, pratikte, vazgeçme maliyetini ölçmede güçlükler bulunmaktadır. Bunun nedeni bir öğrencinin, öğrenimine devam etmek yerine ekonomik bakımdan aktif yaşamı seçmesi durumunda, işgücü piyasasında iş bulma olasılığının kesin olmamasıdır (Türköz, 2002). Eğitimin hanehalkına maliyeti ise bu üç maliyet türüne yönelik yapmış olduğu harcamaların toplamına eşittir. Türkiye’de eğitim finansmanına ilişkin yapılan araştırmaların daha çok kamu eğitim harcamalarının makro düzeyde çözümlenmesi üzerinde yoğunlaştığı söylenebilir. Bu nedenle, doğrudan doğruya hanehalkı eğitim harcamalarını konu alan sınırlı sayıda araştırmaya rastlanılmıştır (Yükseköğretim Kurulu, 1998; Akça, 2002; Keskin & Demirci, 2003; Tansel & Bircan, 2006; TÜİK, 2006, Kahveci, 2009; Köktaş, 2009; Küçüker & Aslan, 2010; Türk Eğitim Derneği *TED+, 2010; Sakallı, 2010). Dolayısıyla, araştırma ilgili alanyazında bu yönde yapılmış sınırlı çalışmalardan biri olması bakımından önemli olduğu düşünülmektedir. Bu araştırmanın amacı ailelerin ilköğretim düzeyinde yapmış oldukları hanehalkı eğitim harcamalarının miktarı ve bu harcamaların okulla ilgili etkenler ile sosyo-ekonomik etkenlere göre farklılaşıp farklılaşmadığını ortaya koymaktır. Araştırmada aşağıdaki sorulara yanıt aranmıştır: 1. Ailelerin ilköğretim düzeyinde yapmış olduğu henehalkı eğitim harcamasının miktarı nedir? Bu harcama miktarı doğrudan ve dolaylı eğitim harcama türlerine göre nasıl dağılım göstermektedir? Ailelerin ilköğretim düzeyinde yapmış oldukları hanehalkı eğitim harcamaları çocuklarını kamu ya da özel okullara gönderme durumlarına göre nasıl farklılaşmaktadır? 2. Ailelerin ilköğretim düzeyinde yapmış oldukları hanehalkı eğitim harcamaları okulla ilgili etkenlere (okulun türü, okulun öğretim biçimi ve okula ulaşım türü) göre nasıl farklılık göstermektedir? 3. Ailelerin ilköğretim düzeyinde yapmış oldukları hanehalkı eğitim harcamaları sosyo-ekonomik etkenlere (çocuğun kiminle yaşadığı, anne-baba eğitim durumu, anne-baba meslek durumu, aylık gelir, ailedeki birey sayısı, ilköğretime devam eden çocuk sayısı ve devam edilen sınıf düzeyi ) göre nasıl farklılık göstermektedir?
FULL TEXT (PDF): 
1-27

REFERENCES

References: 

Acemoglu, D. & Pischke, J. S. (2001). Changes in the wage structure, family income, and
children's education. European Economic Review, 45 (4-6), 890-904.
Akça, Ş. (2002). Ailelerin ilköğretim kademesine yaptıkları eğitim harcamaları (Ankara İli
Örneği). [Families’ primary school level education expenditure (Example of Ankara)+.
Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü,
Ankara.
Alfonso, M. (2002). Private spending on primary and secondary education in Peru”. Second
Draft. Presented at the 46th Annual Meeting of Comparative and International Education
Society, March 9, 2002. Orlando, USA.
Altunya, N. (1999). Eğitim hakkı [Right to education]. 75. yılda eğitim. İstanbul: Türk Tarih
Vakfı Yayınları. ss. 77-89.
ULUSOY & YOLCU
Household Education Expenditure of Families at Primary Education Level
22
Altunya, N. (2003). Anayasa hukuku açısından Türkiye’de eğitim öğretim hakkı [Education right in
Turkey from constitutional law]. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
Arthaud, K. (2008). Household expenditure for children’s education. Unpublished Doctoral
Dissertation. School of Applied Statistics National Institute of Development
Administration.
Aydınonat, N. E. (2012). Gelişmiş ülkelerde kademeli eğitim var mı? [Is there gradual
education in developed countries?]. Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı
Değerlendirme Notu No: 201213.
Başaran, İ. E. (1982). Temel eğitim ve yönetimi [Basic education and administration]. Ankara: A.Ü.
Eğitim Fakültesi Yayını No: 112.
Baum, S. & Payea, K. (2005). The benefits of higher education for individuals and society.
www.collegeboard.com İndirme Tarihi: 10.05.2011.
Bernal, J. L. (2005). Parental choice, social class and market forces: The Consequences of
privatization of public services in education, Journal of Education Policy, 20 (6), 779-792.
Bray, M. (1995). Counting the full cost parental and community financing of education in the East.
A collaborative Report by the World Bank and the United Nations Children’s Fund.
Bray, M. (1996). Counting the full cost parental and community financing of education in East Asia.
Washington: The World Bank.
Bray, M. (1999). The private costs of public schooling: household and community financing of
primary education in Cambodia. Paris: UNESCO.
Bray, M. (2007). The shadow education system: Private tutoring and its implications for planners
(Second edition). UNESCO: International Institute for Educational Planning.
Eğitim Reform Girişimi (ERG) (2009). Eğitimde eşitlik politika analizi ve öneriler [Equality in
education, policy analysis and suggestions]. İstanbul: Sabancı Üniversitesi Yayını.
European Commission Report (ECR) (2005). Private household spending on education and
training final project report. http://cie.ed.asu.edu
http://ec.europa.eu/education/pdf/doc274_en.pdf Accessed September 15, 2010.
Ferrerira, F. H. G. & Gignoux, J. (2010). Inequality of opportunity in education: Example of Turkey.
Welfare and Social Policy Analytic Report No: 4. Ankara: Republic Turkey State
Planning Organization and World Bank,
Houston, J. E. (1995). Thesaurus of eric descriptions. Phoneix: AZ: Dry & Press.
Huy, V. Q. (2012). Determinants of educational expenditure in Vietnam. International Journal
of Applied Economics, 9 (1), 59-72.
Kahveci, S. S. (2009). Ortaöğretim kurumlarına geçiş sisteminde uygulanan sınavların
ailelere maliyetinin ailelerin toplam eğitim harcamaları içindeki payı *The share of
cost of exams applied in secondary education placement system in total education
expenditure of families]. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Karakütük, K. (2007). Eğitimin ekonomik temelleri *Economic base of education]. Eğitim
bilimlerine giriş. (Edt: V. Sönmez). Ankara: Anı Yayıncılık. ss. 151-185.
Kastamonu İl Milli Eğitim Müdürlüğü (2012). Örgün eğitim istatistikleri [Formal education
statistics]. Kastamonu: Kastamonu İl Müdürlüğü İstatistik Şube Müdürlüğü.
Keskin, N. E. & Demirci, A. A. (2003). Eğitimde çürüyüş [Corruption in education]. Ankara:
KİGEM Özelleştirme Değerlendirmeleri.
Knight, J. & Shi, L. (1996). Educational attainment and the rural-urban divide in China.
Oxford Bulletin of Economics and Statistics, 58, 83-117.
Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi – Journal of Educational Sciences Research
23
Köktaş, A. M. (2009). Türkiye'de hanehalkı eğitim harcamaların analizi [Analysis of
household education expenditure in Turkey]. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi. Ankara
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Küçüker, E. & Aslan, G. (2010). Ailelerin çocuklarının özel okullara gönderme nedenleri
[The reasons for families to send their children to private schools]. XIV World
Congress of Comparative Education Societies. June 14-18 2010. Istanbul, Turkey.
Li, D. & Tsang, C.M., (2002). Household education decisions and implications for gender
inequality in education in rural China. The Annual National Conference of the Association
for Asian Studies, April 4-7, 2002. Washington, USA.
Maitra, P. (2003). Schooling and educational attainment: evidence from Bangladesh.
Education Economics, 11 (2), 129–153.
Martins, H. J. (2006). Household cash expenditure by living standards measure group.
Journal of Family Ecology and Consumers Sciences, 34, 1-9.
Ministry of National Education (MoNE). (2010). Ministry of National Education Formal
Education Statistics. Ankara: Strategy Development Department.
Ministry of National Education (MoNE). (2012). Ministry of National Education Statistics:
Formal Education. Ankara: Strategy Development Department Publication.
Okçabol, R. (2012). Gericileşmenin ve piyasalaşmanın şifreleri 635,651,652,653,666, 4+4+4
ve< *Codes of being reactionary and marketization 635,651,652,653,666, 4+4+4 and
<+. Eğitim Bilim ve Toplum Dergisi, 10 (39), 28-41.
Omori, M. (2010). Households expenditures on children 2007-08. Monthly Labor Review
(September). p. 2-16.
Özsoy, S. (2004). Eğitim hakki: Kendi dilini bulamamış bir söylem[ Education right: A
discourse that could not find itself] . Eğitim Bilim ve Toplum Dergisi, 2 (6), 58-84.
Qian, X. & Smyth, R. (2008). Educational expenditure in urban China: Income effects, family
characteristics and the demand for domestic and overseas education. Asian Business
and Economics Research Unit Discussion Paper 60.
Sakallı, F. (2010). İlköğretim okulu öğrenci velilerinin eğitim harcamaları [Education
expenditure of primary school students’+. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Shi, Y. (2006). The private direct costs of primary education in urban China. Education and
poverty in an international context. (Eds: R. Bangura, T. D. Jules, C. J. Calcagno & Y.
Zha.). New York: Columbia University. pp. 51-64
Tansel, A. & Bircan, F. (2006). Demand for Education in Turkey: A tobit analysis of private
tutoring expenditures. Economics of Education Review, 25, 303-313.
Tilak, J., B. G. (1988). Education and its relation to economic growth, poverty and income
distribution. Discussion Papers Washington: World Bank Discussion Papers.
Tilak, J., B. G. (2002). Determinants of household expenditure on education in rural Indiana.
Research Working Paper Series No: 88. New Delhi: The Department of National
Council of Applied Economic
Tomul, E. (2008). The effect of family’s socio-economic features on participation in education.
Education Researches Journal, 30, 153-168.
Türk Eğitim Derneği (TED) (2010). Ortaögretime ve yüksekögretime geçis sistemi [Secondary and
higher education placement system+. Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayını.
Turkish Statistics Institution (TSI) (2011). Household expenditure consumption 2011.
http://www.tuik.gov.tr. İndirme Tarihi: 19.05.2011
ULUSOY & YOLCU
Household Education Expenditure of Families at Primary Education Level
24
Turkish Statistics Institution (TSI) (2006). Turkey education expenditure research 2002.
Ankara: Turkish Statistics Institution Press.
Türkiye Odalar & Borsalar Birliği (TOBB) (2012). Türkiye eğitim meclisi sektör raporu
[Turkey education assembly sector report]. Rapor No: 2012/160. Ankara: TOBB.
Türköz, M. (2002). Türkiye’de ortaöğretim yatırımları ve verimliliği [The Investment and
Productivity od Secondary Education in Turkey]. Yayınlanmamış Doktora Tezi.
İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Ünal, L. I. (1996). Eğitim ve yetiştirme ekonomisi [Education and edification economy]. Ankara:
Epar Yayınevi.
Ünal, L. I. (2003). Meclisteki partilerin eğitim politikaları ve hedefleri üzerine görüşler
[Opinions about education policies and objectives of parties in parliament]. Eğitim
Bilim ve Toplum Dergisi, 1 (1), 41-50.
United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization-UNESCO (2012). Household
education spending: An analytical and comparative perspective for 15 African countries.
Published by UNESCO Office in Dakar.
Web: http://www.haber3.com/kastamonuda-ogrenci-servislerine-10-tl-zam-yapildi... İndirme Tarihi: 19.05.2011.
Web: http://www.unicef.org/bolivia/resumen_gasto_hogares_educacion_ENG.pdf İndirme
Tarihi: 19.05.2011
Yolcu, H. (2007). Türkiye’de ilköğretim finansmanın değerlendirilmesi [Evaluation of
primary education finance in Turkey]. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Yolcu, H. (2011). Hanehalkı eğitim harcamalarını etkileyen etmenler: Kuramsal bir çalışma
[Factors effecting household education expenditure: A theoretical study]. Mehmet
Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5 (3), 12-35.
Yükseköğretim Kurulu (YÖK) (1998). Üniversite öğrencileri aile gelirleri, eğitim harcamaları,
mali yardım ve iş beklentileri araştırması [Research on family income of university
students, education expenditure, economic support and job expectations] Taken from
www.yok.gov.tr/egitim/raporlar/ailegel.html. İndirme Tarihi: 19.05.2011.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com