Buradasınız

Anasayfa » Content

Öğretmenlerin Ölçme ve Değerlendirme Alanı Yeterliklerinin Yargıcı Kararlarına Dayalı Ölçeklenmesi

Scaling Primary School Teachers’ Competence Based On Judgmental Decisions in the Field Of Measurement and Evaluation

Journal Name:

  • Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi (EBAD)

Publication Year:

  • 2013

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Teacher competency is an issue that has been considered and discussed much in the last few years. In particular, the role of teaching and learning in this thread has increasingly interested researchers on the topic as well as practitioners (Woolfolk Hoy & Burke-Spero, 2005). Teacher competency is described as a set of beliefs that enable teachers to accomplish their teaching duties in a specific context and function in order to demonstrate necessary skills that are required to modify students’ behaviors (Tschannen-Moran & Woolfolk Hoy, 2001; Yılmaz & Çokluk, 2008). The common view of experts (reconciliation) concerning competencies is important. For that reconciliation, instead of determinations made with respect to arithmetic means or medians, the use of more distinct and established statistical techniques is needed. To accomplish this, researchers have proposed, in particular, the use of techniques of scaling for measuring many of the behaviors in the affective areas (Anıl & Güler, 2006; Kan, 2008a; Özer & Acar, 2011). In the process of identifying the competencies of teachers, the views of teachers themselves must be taken into account and included in the research in a systematic way. In this case, teachers’ determinations of competencies and their own views in this regard are important in order to increase the quality of education. In order to determine teacher qualifications, examining only the related literature and using business-analysis techniques will result in ignoring some information. In addition, competencies should be determined by various types of evaluation and measurement approaches that include harmony and consensus as well. No study based on competency perception has been found that has used direct scaling techniques. Nevertheless, using the results from the work of a small number of scaling studies is recommended in the development of scaling and to determine the dimensions of competencies by experts. In this study, the focus will be the scaling methods based on binary comparison and ranking judgment and the comparison of the consistency of results obtained from those scaling methods.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı, okul eğitiminde gereksinim duyulan ölçme ve değerlendirme alanı öğretmen yeterliklerinin belirlenmesi, Delphi tekniği ile belirlenen yeterlik alanlarının yargıcı kararlarına dayalı olarak ölçeklenmesidir. Bu bağlamda üç oturum halinde uygulanan Delphi paneli uygulamalarından elde edilen nitel ve nicel veriler, ölçekleme yaklaşımlarından ikili karşılaştırma ve sıralama yargılarıyla, ölçeklemeden elde edilen bulgular ilişkilendirilerek yorumlanmıştır. Çalışma Ankara ilinde merkez ilçelerden dokuz ilköğretim okulunda ölçme ve değerlendirme konusunda tecrübe sahibi olan 300 öğretmen üzerinde gerçekleşmiştir. Çalışmada gerekli verilerin toplanmasında “iyi bir öğretmende olması gereken ölçme ve değerlendirme alan yeterlikleri nelerdir?” açık uçlu sorusuna verilen yanıtlar ve bunlarla oluşturulan yargıcı kararlarına dayalı ölçekleme formu kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analizinde Thurstone V. Hal denklemi kullanılmıştır. En yüksek ölçek değerine sahip üç yeterlik ile en az ölçek değerine sahip üç ölçek değerlerinin kendi içlerinde birbirine yakın olduğu bulunmuştur. İkili karşılaştırma ile ölçeklemede ikinci ve üçüncü Delphi uygulamasında “Bilişsel, duyuşsal ve psikomotor alanda ölçme araçları hazırlar, teknolojik araç ve gereçleri ölçme ve değerlendirme yaparken kullanır ve Farklı soru formatları kullanma” yeterlikleri daha önemli olarak belirlenmiştir. Sıralama yargılarıyla ölçeklemede, “Performansa, projeye ve portfolyaya dayalı ölçmeler yapar, Öğrencinin öz değerlendirme ve akran değerlendirme yapmasına olanak tanır, Teknolojik araç ve gereçleri ölçme ve değerlendirme yaparken kullanma” yeterlik alanlarını öğretmenler önemli görmektedirler. Delphi uygulamaları arasında hem ikili karşılaştırma hem de sıralama ile ölçeklemede yüksek düzeyde ilişki (r=0.99, p<.05) olması dikkat çeken bulgular arasındadır. Bu yüksek ilişki Delphi tekniğinde uzlaşının olduğunun göstergesidir. İkili karşılaştırma ile sıralama yargılarıyla ölçekleme arasında ilişkinin olmaması önemli bir bulgu olarak bu araştırmada yer almıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-ogretmenlerin-olcme-degerlendirme-alani-yeterliklerinin-yargici-kararlarina-dayali-olceklenmesi.pdf
  • 2
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Albayrak, A. & Gelbal, S. (2012). İkili karşılaştırmalar yargılarına ve sıralama yargılarına
dayalı ölçekleme yaklaşımlarından elde edilen ölçek değerlerinin tutarlığının
karşılaştırılması. 21. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, İstanbul, 12-14 Eylül.
Alkan, C. (1998). Eğitim teknolojisi. Ankara: Anı Yayıncılık.
Anıl, D. & Güler, N. (2006). İkili karşılaştırma yöntemi ile ölçekleme çalışmasına bir örnek.
Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 30-36.
Bal, Ö. (2011). Seviye belirleme sınavı (sbs) başarısında etkili olduğu düşünülen faktörlerin
sıralama yargıları kanunuyla ölçeklenmesi. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve
Değerlendirme Dergisi, 2 (2), 200-209.
Brady, D. (1994). Development of vocational curricula handout. UK: The University of
Huddersfield.
Brown, T. C. & Peterson, G. L. (2009). An enquiry into the method of paired comparison:
Reliability, scaling, and thurstone’s law of comparative judgment. Gen Tech.
Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi – Journal of Educational Sciences Research
191
Bülbül, T. & Acar, M. (2012). A pair-wise scaling study on the missions of education
supervisors in turkey. International Journal of Human Sciences, 9 (2), 623-640.
Bursalıoğlu, Z. (1975). Eğitim yöneticisinin yeterlikleri. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim
Fakültesi Yayınları. No: 93.
Büyüköztürk, Ş., Çokluk, Ö. & Köklü, N. (2011). Sosyal bilimler için istatistik (7. baskı). Ankara:
Pegem A Yayıncılık.
Crocker, L. & Algina, J. (1986). Introduction to classical & modern test theory. Florida: Holt,
Rinehart and Winston Inc.
Demirel, Ö. (1999a). “Öğretmen nitelikleri” Cumhuriyetin 75. yılında öğretmen yetiştirme.
Ankara: Milli Eğitim Basımevi. ss. 53-62
Demirel, Ö. (1999b). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Demirel, Ö. (2003). Planlamadan değerlendirmeye öğretme sanatı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Dunn-Runkin, (1982). Scaling methods. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
Ekinci, A., Bindak , R. & Yıldırım, C. (2012). İlköğretim okulu yöneticilerinin öğretmenlerin
mesleki sorunlarına empatik yaklaşımlarının ikili karşılaştırmalar metodu ile
incelenmesi. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11 (3), 759-776.
Ekşi, N. (2006). Bilgisayar teknolojisinde öğretmen yeterlikleri. İlköğretmen Eğitimci Dergisi, 2,
8-10.
Fraenkel, J. R. & Wallen, N.E. (2006). How to design and evaluate research in education. New
York: McGraw-Hill.
Gökçe, E. (1999). İlköğretim öğretmenlerinin yeterlikleri. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Guilford, J. P. (1954). Psychometrics methods. New York: Mc Graw-Hill Book Co.
Güler, N. & Anıl, D. (2009). Scaling through pair-wise comparison method in required
characteristics of students applying for post graduate programs. International Journal
of Human Sciences, 6 (1), 627-639.
Gündüz, Y. (2001). Öğretmenlerin sınıf yönetimindeki yeterlikleri. Yayımlanmamış Yüksek
Lisans Tezi. Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Güneş, A. (2007). Sınıf öğretmenlerinin kendi algılarına göre ölçme değerlendirme
yeterlikleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri
Enstitüsü, İstanbul.
Judd, C. M., Eliot, E. R., & Kidder, L. H. (1991). Research methods in social relations. Newyork:
Harcourt Brace Jovanovich College Publishers.
Kan, A. (2008a). Psikolojik değişkenleri ölçmek için kullanılan ölçekleme yaklaşımları
üzerine bir araştırma. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 4 (1), 2-18.
http://eku.comu.edu.tr/index/4/1/akan.pdf. İndirme Tarihi: 10 Ekim 2009.
Kan, A. (2008b). Yargıcı kararlarına dayalı ölçekleme yöntemlerinin karşılaştırılması üzerine
ampirik bir çalışma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35, 186-194.
Karacaoğlu, Ö. C. (2008). Öğretmenlerin yeterlilik algıları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim
Fakültesi Dergisi, V (I), 70-97, http://efdergi.yyu.edu.tr. İndirme Tarihi: 30 Kasım 2009.
Karasar, N. (2004). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kavcar, C. (2002). Cumhuriyet döneminde dal öğretmeni yetiştirme. Eğitim Bilimleri Fakültesi
Dergisi, 35 (1-2), 1-14.
Lang, T. (1994). An overview of four futures methodologies. Retrieved July 6, 2007.
http://www.futures.hawaii.edu/publications/half-fried-ideas/J7/LANG.pdf. İndirme
Tarihi: 14 Temmuz 2011.
ARIK & KUTLU
Öğretmenlerin Ölçme ve Değerlendirme Alanı Yeterliklerinin Yargıcı Kararlarına Dayalı Ölçeklenmesi
192
Linstone H. A. & Turoff M. (2002). The delphi method: techniques and applications. California:
University of Southern California.
Mansfield, R. S. (1996). Building competency models: approaches for HR professionals.
Human Resource Management, 35 (1), 7-18.
MEB (2006). Temel eğitime destek programi öğretmenlik mesleği genel alan yeterlik çalişmasi ulusal
raporu. Ankara. http://otmg.meb.gov.tr/ belgeler/otmg/Yeterlikler.pdf. İndirme Tarihi:
10 Aralık 2008.
Nartgün, Z, (2006). Öğretmenlik meslek bilgisi derslerinin önem düzeyinin ikili
karşılaştırmalarla ölçeklenmesi, A.İ.B.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi, 6 (2), 161- 176.
Navarro, J.C. (2003). The teaching profession-beyond training. Techknowlogia.
http://www.techknowlogia.org/TKL_active_pages2/CurrentArticles/main.aspF...
e=HTML&ArticleID=206. İndirme Tarihi: 14 Temmuz 2003.
NBPTS (2004). The national boad for professional teaching standards.
http://www.nbpts.org/nbpts/standards/five-props.html. İndirme Tarihi: 15 Şubat
2004.
NcNess, E., Broedfoot, P. & Osborn, M. (2003). Is the effective ompromising the affective?
British Educational Research Journal, 29 (2), 243-257.
O’Neil, M. R. & Chissom, B. S. (1993). A comparison three methods for assessing attitudes.
Paper Presented at The Annual Meeting of The Educational Research Association. New
Orleans, USA.
OECD (Organisation for Economıc Cooperation and Development) (2004). Learning for
tomorrow’s world first results from PISA 2003. The learning environment and the
organisation of schooling. http://www.pisa.oecd.org/ dataoecd/58/59/33918026.pdf.
İndirme Tarihi: 13 Aralık 2004.
Öğretmen, T. (2008). Alan tercih envanteri: ölçeklenmesi, geçerliği ve güvenirliği. Türk Eğitim
Bilimleri Dergisi, 6 (3), 507-522.
Ömür, S. (2009). Dereceli puanlama anahtarıyla, genel izlenimle ve ikili karşılaştırmalar
yöntemiyle yapılan değerlendirmelerin karşılaştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans
Tezi. Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
Özbaşı, D. (2009). Sınıf öğretmenleri için öğrenci başarısını ölçme ve değerlendirme ile ilgili
yeterlik göstergelerinin ve bunlara ilişkin algılarının incelenmesi. Yayımlanmamış
Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Özçelik, D. A. (1998). Ölçme ve değerlendirme. Ankara: ÖSYM Yayınları.
Özer, Y. & Acar, M. (2011). Öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri üzerine ikili karşılaştırma
yöntemiyle bir ölçekleme çalışması. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3
(40), 89-101.
Öztürk, N., Özdemir, S. & Gelbal, S. (2011). İki farklı ölçekleme yaklaşımından elde edilen
ölçek değerleri tutarlılığının incelenmesi. 20. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 8-10
Eylül 2011. Burdur.
Paykoç, F. & Ok, A. (1990). Delphi tekniği ile türk eğitim sistemindeki bazı problemlerin
incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 14 (75), 14-21.
Pollard, R., & M. Tomlin. (1995). The use of expert teachers to improve
education. Education, 116 (1), 3-9.
Quinn, P. (1986). Utilization-focused evaluation. Newbury Park, CA: Sage Publications.
Sackman, H. (1975). Delphi critique: expert opinion. Lexington, MA: Lexington Books.
Şahin, A. E. (2000). İlköğretim okulu müdürlerinin yeterlikleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim
Yönetimi, 6 (22), 243-260.
Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi – Journal of Educational Sciences Research
193
Şahin, A. E. (2001). Eğitim araştırmalarında delphi tekniği ve kullanımı. Hacettepe Üniversitesi
Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 215-220.
Şahin, A. E. (2004). Öğretmen yeterliklerinin belirlenmesi. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim
Dergisi, 5 (58). http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/sayi58/yilmaz-koseoglu.htm. İndirme
Tarihi: 10 Aralık 2008.
Seferoğlu, S. S. (2004). Öğretmen yeterlikleri ve mesleki gelişim. Bilim ve Aklın Aydınlığında
Eğitim Dergisi, 5 (58), 40-45.
Semerci, Ç. & Semerci, N., (2001). Program geliştirmede delphi, dacum ve meslek analizi.
F.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11 (2), 241-250.
Senemoğlu, N. & Özçelik D. A. (1989). Öğretmen adaylarına öğretmenlik bilgisi kazandırma
bakımından fen-edebiyat ve eğitim fakültelerinin etkililiği. Çağdaş Eğitim Dergisi, 14.
142-144. http://bef.sdu.edu.tr/hocalar/dekanlik
/nuray_senemoglu/Makaleler/ogretmenlik_bilgisi.htm. İndirme Tarihi: 10 Aralık
2008.
Senemoğlu, N. (2004). Öğrenci görüşlerine göre öğretmen yeterlikleri.
http://bef.sdu.edu.tr/hocalar/dekanlik/nuray_senemoglu/Makaleler/ogretme....
htm. İndirme Tarihi: 10 Aralık 2008.
Şişman, M. (2009). Öğretmen yeterliliklerini yeniden düşünmek. Türk Yurdu Dergisi, 29, 37-
41.
Tezbaşaran A. (2004). Likert tipi ölçeklere madde seçmede geleneksel madde analizi
tekniklerinin karşılaştırılması. Türk Psikoloji Dergisi, 19 (54), 77 – 90.
Thurstone, L. L. (1958). A law of comparative judgment. Psychological Review, 34, 273-286.
Torgerson, W. S. (1958). Theory and methods of scaling. Newyork: John Wiley & Sons Inc.
Tschannen-Moran, M. & Woolfolk-Hoy, A. (2001). Teacher efficacy: Capturing an exlusive
construct. Teaching and Teacher Education, 17, 783-805.
Turgut, M. F. & Baykul, Y. (1993). Ölçekleme teknikleri. Ankara: ÖSYM Yayınları.
Türk Eğitim Derneği (2009). Öğretmen yeterlikleri. Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları.
Turoff, M. & Hiltz, S. R. (2001). Computer based Delphi processes. London: Kingsley.
Woolfolk-Hoy, A. & Burke-Spero, R. (2005). Changes in teacher efficacy during the early
years of teaching: a comparison of four measures. Teaching and Teacher Education, 21,
343-353.
Woudenberg F. (1991). An evaluation of Delphi. Technological Forecasting and Social Change,
40, 131-150.
Yılmaz, K. & Çokluk, Ö. (2008). Primary school teachers’ belief of efficacy. Ankara University,
Journal of Faculty of Educational Sciences, 41 (2), 143-167.
Yılmaz, M., Köseoğlu, P., Erçek, C. & Soran, H. (2004). Öğretmen öz-yeterlik inancı. Bilim ve
Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 5 (58), 50-54.
http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/sayi58/yilmaz-koseoglu.htm. İndirme Tarihi: 10
Aralık 2008.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com