Buradasınız

Anasayfa » Content

FEN BİLGİSİ ÖĞRETMENLİĞİ PROGRAMINDA YER ALAN DERSLERİN ÖĞRETMEN ADAYLARI TARAFINDAN GEREKLİLİK VE İŞE VURUKLUK DÜZEYLERİNİN BELİRLENMESİ

DETERMINATION OF NECESSITY AND APPLICABILITY OF THE COURSES OFFERED IN ELEMENTARY SCIENCE TEACHING PROGRAM BY TEACHER CANDIDATES

Journal Name:

  • Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi (EBAD)

Publication Year:

  • 2014

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
All education systems to educate future generations give great importance to the teacher training system. For adapting to today’s conditions in pre-service training of teachers, both the premises and credits of courses and the content of courses which are provided to them may be made changes from time to time. There is also seen to be parallel structure in Turkey Teacher Training System. However, courses taken in pre-service are discussed by some circles both whether in the profession is going to work and whether these courses are required or not. The purpose of this study is to determine the necessity and applicability of the courses offered in elementary science teaching program according to the opinion of teacher candidates. In this research, descriptive research method is used. Universe of research comprise of last grade students who study Science Teaching in Turkey’s Faculty of Education, sample of research comprise of 240 teacher candidates selected from the five different universities across Turkey’s Faculty of Education. Data for the study prepared by researchers were collected by questionnaire which was determined validity and reliability studies. The data obtained were analyzed using SPSS package program. In the light of findings, while the most required course is Special Teaching Methods, the most operational course is Teaching Practice in Elementary Science Teaching Program. In all courses, there are no courses included as unnecessary and not operational.
Abstract (Original Language): 
Bütün eğitim sistemleri gelecek kuşakları yetiştirebilmek için öğretmen yetiştirme sistemine büyük önem vermektedir. Bunun için öğretmenlerin hizmet öncesi eğitimlerinde günün koşullarına uyum sağlayabilmeleri için kendilerine sunulan derslerin gerek sayılarında gerek kredilerinde ve gerekse derslerin içeriklerinde zaman zaman değişiklikler yapılabilmektedir. Türkiye Öğretmen Yetiştirme Sisteminde de buna paralel bir yapının olduğu görülmektedir. Ancak hizmet öncesinde alınan derslerin gerek meslekte işe yarayıp yaramaması gerekse öğretmenlik mesleğinde bu derslerin gerekli olup olmadığı kimi çevrelerce tartışılmaktadır. Bu çalışmada da fen bilgisi öğretmenliği programında verilen derslerin gereklilik ve işe vurukluk düzeylerinin öğretmen adaylarının görüşlerine göre belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada betimsel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini Türkiye’deki Eğitim Fakültelerinin Fen Bilgisi Öğretmenliğinde okuyan son sınıf öğrencileri, örneklemi ise Türkiye genelinden seçilen 5 farklı üniversitenin Eğitim Fakültelerinin Fen Bilgisi Öğretmenliğinde okuyan 240 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Araştırmaya ilişkin veriler araştırmacılar tarafından hazırlanan geçerlik ve güvenirlik çalışmaları yapılmış anket formu ile toplanmıştır. Elde edilen veriler SPSS paket programı çözümlenmiştir. Elde edilen bulgular ışığında fen bilgisi öğretmenliği lisans programı dersleri içinde en gerekli görülen ders Özel Öğretim Yöntemleri iken en işe vuruk görülen ders ise Öğretmenlik Uygulamasıdır. Tüm dersler içinde gereksiz ve işe vuruk bulunmayan ders yoktur.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-fen-bilgisi-ogretmenligi-programinda-yer-alan-derslerin-ogretmen-adaylari-tarafindan-gereklilik-ise-vurukluk-duzeylerinin-belirlenmesi.pdf

REFERENCES

References: 

Acat, B., Kılıç, A., Girmen, P. & Anagün, S. (2007). The necessity and applicability levels of the courses that are
offered in the department of computer education and instructional technologies. The Turkish Online Journal of
Educational Technology. 6(3), 120-128.
Ataman, A. (1998). Eğitim fakültelerinin yeniden yapılanmasının düşündürdükleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim
Yönetimi Dergisi, 4(3), 263-270.
Ayas, A. (2005). Eğitim fakültelerinin yeniden yapılandırılması süreci: karşılaşılan sorunlar ve çözüm önerileri. M.
Özbay. Eğitim Fakültelerinde Yeniden Yapılandırmanın Sonuçları ve Öğretmen Yetiştirme Sempozyumu, 157-171.
Ayas, A., Çepni, S. ve Akdeniz, A. R. (1994). Fen bilimleri eğitiminde laboratuvarın yeri ve önemi; tarihsel bir
bakış. Çağdaş Eğitim Dergisi, 204, 21-25.
Ayas, A., Çepni, S. & Akdeniz, A. R. (1993). Development of the Turkish secondary science curriculum. Science
Education, 77(4), 433-440.
Aydın, A. (1998). Eğitim fakültelerinin yeniden yapılandırılması ve öğretmen yetiştirme sorunu. Kuram ve
Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 4(3), 275-286.
Aydoğdu, C. (1999). Kimya laboratuvar uygulamalarında karşılaşılan güçlüklerin saptanması. Hacettepe
Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15, 30-35.
Başaran, İ.E., (1994). Eğitime giriş. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
Çelikkaya, T. (2013). Pre-service teachers’ perceptions of their learning levels of the courses in social studies
teacher training programs. Journal of Theoretical Educational Science, 6(2), 300-315.
Gültekin,M., Yılmaz, F. ve Karadağ, R. (2007). Öğretmen adaylarının sınıf öğretmenliği programında yer alan
derslerin gereklilik ve işe vurukluğu konusundaki görüşleri (Eskişehir Anadolu Üniversitesi Örneği). VI. Ulusal
Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu Bildiri Kitabı, 439-443.
Güneş, M. H., Şener, N., Germi, N. T., ve Can, N. (2013). Fen ve teknoloji dersinde laboratuvar kullanımına
yönelik öğretmen ve öğrenci değerlendirmeleri. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 1-11.
Görgülü, A., Balbağ M.Z., Anılan, H., Anılan, B. ve Çemrek, F.(2006). Öğretmen adaylarının ortaöğretim
okullarındaki laboratuvar kullanımına ilişkin görüşleri. 15.Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi.
Gözütok, D.(2003). Öğretimde planlama ve değerlendirme, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Ağustos 2014 Cilt: 3 Sayı: 3 Makale No: 04 ISSN: 2146-9199
50
Işık, A., Çıltaş, A., ve Baş, F. (2010). Öğretmen yetiştirme ve öğretmenlik mesleği. Journal of Graduate School of
Social Sciences, 14(1).
Karaca, E. (2008). Eğitimde kalite arayışları ve eğitim fakültelerinin yeniden yapılandırılması. Dumlupınar
Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21, 61-80.
Kazu, İ. Y., & Eroğlu, M. (2013). A qualitative study for improving THE quality OF teacher education.
International Online Journal of Educational Sciences, 5(2).
Kılıç, A. ve Acat, M. B. (2007). Öğretmen adaylarının algılarına göre öğretmen yetiştirme programlarındaki
derslerin gereklilik ve işe vurukluk düzeyi. Kırgızistan Türkiye Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17, 21-
37.
Nakiboglu, C., Sarıkaya, S. (1999). Ortaöğretim kurumlarında kimya derslerinde görevli öğretmenlerin
laboratuvardan yararlanma durumunun değerlendirilmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi
Dergisi, 11, 395-405.
Şahin Taşkın, Ç. ve Hacıömeroğlu, G. (2010). Meslek bilgisi derslerinin öğretmen adaylarının profesyonel
gelişimindeki önemi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 165-174.
Tezbaşaran, A. (1996). Likert tipi ölçek geliştirme. Ankara: Psikologlar Derneği Yayınları.
Terz, A. R., ve Tezci, E. (2007). Necatibey Eğitim Fakültesi öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumları.
Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 13(4), 593-614.
Uluçınar, Ş., Cansaran, A., Karaca, A. (2004). Fen bilimleri laboratuvar uygulamalarının değerlendirilmesi. Türk
Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(4), 465-475.
YÖK.(2007). Eğitim Fakülteleri Öğretmen Yetiştirme Lisans Programları, Ankara.
YÖK. (1998). Eğitim Fakülteleri Öğretmen Yetiştirme Lisans Programları, Ankara.
Yuksel, S. (2009). Eğitim fakültesi öğrencilerinin öğretmenlik meslek bilgisi derslerine ilişkin görüşleri, Ankara
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 42 (1), 435-455.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com