Buradasınız

Anasayfa » Content

İLKÖĞRETİM OKULU YÖNETİCİLERİNİN LİDERLİK STİLLERİ İLE KULLANDIKLARI ÇATIŞMA ÇÖZÜM STRATEJİLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ

RELATIONSHIP BETWEEN LEADERSHIP STYLES OF THE PRIMARY SCHOOL PRINCIPALS AND USED THE CONFLICT RESOLUTION STRATEGIES

Journal Name:

  • Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi

Publication Year:

  • 2012

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The aim of this study is to explain the relationships between the leadership styles of the primary school principals, in what degrees they achieve to use the conflict resolution strategies, by depending on the thoughts of school principals. Two tools are used to gather the data; in the first section, “The Leadership Questionaire” developed by Nevin bayrak; in the second section “The conflict resolution Strategies Questionaire” introduced by Yıldırım Demirci has been used. The questionairre has been applied in 56 schools to 204 principals that were taken as sample within Sincan, Etimesgut and Ayaş. While explaining the relationships Pearson Correlation Coefficient has been applied. It is found that there are significant relationships between the principals’leadership styles and their conflict resolution strategies. According to this finding it is expressed that as long as the performing levels of school principals’ leadership styles increase, using the levels of their conflict resolution strategies increases.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı, ilköğretim okulu yöneticilerinin liderlik stilleri ile kullandıkları çatışma çözüm stratejileri arasındaki ilişkileri, okul yöneticilerinin görüşlerine dayanarak açıklığa kavuşturmaktır. Araştırmada kullanılan veri toplama aracı iki bölümden oluşmaktadır; birinci bölümde, araştırmacı Nevin Bayrak tarafından geliştirilen “Liderlik Anketi”; ikinci bölümde araştırmacı Yıldırım Demirci tarafından geliştirilen “Çatışma Çözüm Stratejileri Anketi” kullanılmıştır. Anket, araştırmanın evreni olan Ankara ili, merkez ilçelerinden Sincan, Etimesgut ve Ayaş ilçelerinden örneklem olarak alınan 56 okulda uygulanmıştır. Bu okullarda 204 yöneticiye uygulanan anketler değerlendirmeye alınmıştır. Araştırmada liderlik stilleri ve kullanılan çatışma çözüm stratejileri arasındaki ilişkiler belirlenirken Pearson Korelasyon Katsayısı uygulanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre okul yöneticilerinin liderlik stilleri ile kullandıkları çatışma çözüm stratejileri arasında düşük düzeyde pozitif anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Buna göre okul yöneticilerinin liderlik stillerini gerçekleştirme düzeyleri arttıkça çatışma çözüm stratejilerini kullanma düzeylerinin arttığı söylenebilir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_116393_1_pp_226-233.pdf
  • 4
226-233
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Açıkalın, A. (2000). İlköğretim okulu yöneticilerinin dönüşümcü liderlik özellikleri ve empati becerileri arasındaki
ilişki. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Altuntaş, C. (2010) Mobbing kavramı ve örnekleri üzerine uygulamalı bir çalışma. Journal of Yaşar University,
18(5), 2995-3015. 11.05.2011 tarihinde http:// yasar.mitosweb.com/browse/13852/ adresinden alınmıştır.
Aydın, A. (1997). Liderliğin temel nitelikleri nelerdir? 21.Yüzyılda Liderlik Sempozyumu. (5-6 Haziran). Bildiriler
Kitabı. 1, 82-87.
Bayrak, N. (2001). İlköğretim okul yöneticilerinin liderlik özellikleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Anadolu
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir
Bursalıoğlu, Z. (2002). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Caldwell, J. B. .(2004). A strategic view of effort to lead the transformation of school. School Leadership,
Management, 24 (1), 82-89.
Çalık, T. (2003). Performans yönetimi. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
Demirci, Y. .(2002). İlköğretim okullarında yaşanılan çatışma türleri ve yöneticilerin izledikleri çözüm stratejiler.
Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
Fritz, S. M., Lunde, J.P., Brown, W. & Banset, E.A. (1999). Interpersonel skills for leadership. Prentice Hall Upper
Saddle River, Nj 07456.
Henze, R., Katz, A. & Notre, E. (2000). Rethinking the concept of racial or ethnic conflict in schools: a leadership
perspective. Race Ethnicity And Educatıon, 3 (2), 196-207.
Karakuş, M. ve Törem, F.(2006). Denetçi gözüyle yönetici yeterlikleri: ilköğretim okulu yöneticileri üzerine bir
araştırma. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi (13), 175-189. 28.04.2011 tarihinde http://e-dergi.
atauni.edu.tr/index.php/kkefd/article /view/4090 adresinden alınmıştır.
Karasar, N. (2002). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kaya, Y. K. (1991). Eğitim yönetimi: kuram ve Türkiye’deki uygulama. Ankara: Bilim Yayınları.
Mayer, R. J. (1990). Conflict management. the courge to confront. Columbus.Richland: Battelse Press.
Özdemir, A.(2006).Okul kültürünün oluşturulması ve çevreye tanıtılmasında okul müdürlerinden beklenen ve
onlarda gözlenen davranışlar. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(4), 411-433.
Özmen, F. ve Aküzüm, C.(2010). Okulların kültürel yapısı içinde çatışmalara bakış açısı ve çatışma çözümünde
okul yöneticilerinin liderlik davranışları. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi 2(2), 65-75. 28.04.2011 tarihinde
http://www.sobiad. org/ejournals/dergi_sbd/arsiv/2010_2/08fatma_ozmen3.pdf adresinden alınmıştır.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Kasım 2012, Cilt 1, Sayı 4, Makale 25, ISSN: 2146-9199
233
Özmutaf, N.M. (2007). Örgütlerde bireysel performans unsurları ve çatışma. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler
Dergisi, 8(2), 41-60.
Peyton, J. D. (1991). The leadership way. management for the nineties. Indiana: Davidson Manors, Inc.
Publishers Valparaise.
Sayles, L. R. (1993). The working leader. the triumph of high performance over conventional management
principles. New York: The Free Pres. A Division Of Macmillan, İnc.
Sinanoğlu, R. (1997). Dünyada liderlik ve güç ilişkisi. 21.Yüzyılda Liderlik Sempozyumu. (5-6 Haziran). Bildiriler
Kitabı. 1, 88-94.
Türer, C., Özdemir, Ş.A. ve Kümüş, A. (2001). Öğrenen okul organizasyonu. 2000 Yılında Türk Milli Eğitim
Örgütü ve Yönetimi Ulusal Sempozyumu, 364-375.
Tjosvold, D. (1992). The Conflict-positive organization. stimulate diversity and create unity. New York: Addison-
Wesley Publishing Company.
Tjosvold, D. (1993). Learning to manage conflict. geting people to work together productively. New York: An
İmprint Of Macmillan, In
Ülker, H.İ. (2008). Kurumsal liderlikte duygusal yeterlik. AİBÜ - İİBF Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi,
4(2), 74-84. 28.04.2011 tarihinde Hata! Köprü başvurusu geçerli değil. adresinden alınmıştır.
Wallace, B. & Ridgeway, C. (1996). Leadership for strategic change. Great Britian: Short Run Press.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com