Buradasınız

ANNE-BABA EĞİTİM DÜZEYİNİN İLKÖĞRETİM 1. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN DUYGULARI İFADE ETME BECERİLERİNE ETKİSİNİN İNCELENMESİ

INVESTIGATING THE EFFECT OF PARENTS’ EDUCATION LEVEL ON SKILLS OF EXPRESSING EMOTIONS OF PRIMART 1ST GRADE STUDENTS

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
The aim of this study is determining if parents’ education level affect the emotion expressing skills of the students, who attend primary 1st grade class, or not. Population of the study is 1st grade class students of primary schools in province Konya, in academic year 2011-2012. 40 primary schools have been selected among 254 primary schools by random cluster sapling method, “Test for Expressing Emotions” and Personal Information Form” have been applied to 800 students (400 girls and 400 boys) of primary 1st grade class, who were selected from those schools by random element sampling method. In this study, which is a survey model, a relational survey has been done between dependent and independent parameters. Variance analysis method is used in analysing the data. As a result of the study; skills of expressing emotions of the students, whose mothers were graduated from a high school, is significantly higher than those, whose mothers are either illiterate or are graduated from a primary school or an elementary school or a university; skills of expressing emotions of the students, whose fathers were graduated from a university, is significantly higher than those, whose fathers are either graduated from a primary school or an elementary school.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı İlköğretim 1.sınıfa devam eden öğrencilerin, anne-baba eğitim düzeyinin duyguları ifade etme becerilerini etkileyip etkilemediğini belirlemektir. Araştırmanın çalışma evrenini; 2011-2012 öğretim yılında Konya İlinde bulunan ilköğretim okullarının 1. Sınıfına devam eden öğrenciler oluşturmaktadır. 254 ilköğretim okulundan tesadüfi küme örnekleme ile 40 okul seçilmiş, bu okullardan tesadüfi eleman örneklem yolu ile seçilen 800 (400 kız, 400 erkek) 1. sınıf öğrencisine “Duygular İfade Etme Testi” ve “Kişisel Bilgi Formu” uygulanmıştır. Tarama modelinde olan bu araştırmada, bağımlı ve bağımsız değişkenler arasında ilişkisel tarama yapılmıştır. Verilerin analizinde Varyans analizi kullanılmıştır. Çalışmanın sonucunda anneleri lise mezunu olan çocukların duyguları ifade etme becerileri, anneleri okuma-yazma bilmeyen, ilkokul, ilköğretim ve üniversite mezunu çocuklardan; babaları üniversite mezunu olan çocukların duyguları ifade etme becerileri ise babaları ilkokul ve ilköğretim mezunu olan çocuklardan anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur.
255-262

REFERENCES

References: 

Acun, S. ve Bulgur Erten, S. (1995). Çocuk Gelişimi, İstanbul: Esin Yayınevi.
Akay ,H.G. (1999). Çocuk Gelişimi, 1. Baskı, İstanbul: Esin Yayınevi.
Alpan, Y. (2006). “Ankara Örnekleminde 12-36 Aylık Bebek ve Çocuklar İçin Sosyal ve Duygusal Değerlendirme Aracının Türk Çocuklarına Uyarlanması”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Ceylan, Ş. (2009). “Vıneland Sosyal- Duygusal Erken Çocukluk Ölçeğinin Geçerlik- Güvenirlik Çalışması ve Okul Öncesi Eğitim Kurumuna Devam Eden Beş Yaş Çocuklarının Sosyal-Duygusal Davranışlarına Yaratıcı Drama Eğitiminin Etkisinin İncelenmesi”, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Çağdaş, A. ve Seçer Z. (2004). Çocuk ve Ergende Sosyal ve Ahlak Gelişimi, Ankara: Kök Yayıncılık.
Durmuşoğlu-Saltali, N. & Arslan, E. (2011). “An Investigation of Emotional Skills of Six-Year-Old Children Attending Nursery School According to Some Variables”. Educational Research and Reviews Vol. 6 (7), pp. 536-541, July 2011. Available online at http://www.academicjournals.org/ERR ISSN 1990-3839 ©2011 Academic Journals.
261
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Mayıs 2013 Cilt:2 Sayı:2 Makale No:29 ISSN: 2146-9199
Ergin, H. (2000). İletişim Becerileri Eğitim Programının Okulöncesi Dönem Çocuklarının İletişim Becerileri Düzeyine Etkisi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
Ömür, N. ve Aydoğdu Karaaslan, İ. (2005).“Aile Formatlı Durum Komedilerinde Bireylerarası İletişim Süreçlerinin İstatiksel Olarak Modellenmesi”, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi 2. Uluslararası çocuk ve İletişim Kongresi, 4-6 Nisan.
Ömeroğlu, Esra ve Ulutaş, İ. (2007). “Anne-Baba-Çocuk iletişiminde Duygusal Zekanın Rolü”, 4. Uluslararası Çocuk ve İletişim Kongresi, İstanbul.
Saltalı Durmuşoğlu, N. (2010). Duyu Eğitiminin Okulöncesi Dönem Çocuklarının Duygusal Becerilerine Etkisi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Selçuk Üniversite, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Senemoğlu, N.(2001). Gelişim, Öğrenme ve Öğretim (Kuramdan Uygulamaya). Ankara: Ertem Matbaacılık.
Tuğrul, C. (1999). “Duygusal Zeka”, Klinik Psikiyatri, Sayı: 1: 12-20.
Tuna, Yavuz (2008). Etkili İletişim, 2. Baskı, İstanbul: Pegem Akademi.
Yavuzer, Haluk (2001). Yaygın Ana-Baba Tutumları, Ana-Baba Okulu, İstanbul: Remzi Kitabevi.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com