Buradasınız

BAZI DEMOGRAFİK DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İLKOKUL ÖĞRETMENLERİNİN ÖRGÜTSEL ADALET ALGILARI

EXAMINING PRIMARY SCHOOL TEACHERS’ ORGANIZATIONAL JUSTICE PERCEPTIONS IN TERMS OF DIFFERENT VARIABLES

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
The purpose of the study is to analyze teachers who are working in the primary schools. Organizational justice includes that related for justice, perception and reactions of individuals in relation to justice at the level of the organization in which they working. The study which was a quantative research was carried out in a descriptive and survey model. This is a quantitative research study and was carried out in a descriptive model. In this study, the scale of organizational justice consisted of 20 items was developed by Niehoff and Moorman was used. 201 primary school teachers working in Uskudar, Istanbul occured the sample of this study. In the study, as a statistical techniques; the factor analysis, t-test for independent groups, one way ANOVA and Tamhane's t2 test was used in the study. According to the results of research, it was seen that primary school teachers have problems especially as far as the dimension of the procedural justice of organizational justice, ın the case of interactional justice dimension, female teachers that they face discrimination more than male teachers. And also, one of the findings of the study was that the perception level of the teachers' organizational justice increases as seniority advances. In an attempt to effect the perceptions of teachers' organizational justice positively in system of education a fair and satisfactory payment should be provided, teachers should participate actively in the decision process about education. As a consequence, one of the suggestions of this study is that concrete actions should be taken in order to enable teachers to have the right of critical thinking.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, ilkokullarda görev yapan öğretmenlerin örgütsel adalet algılarının analiz edilmesidir. Örgütsel adalet, bireylerin çalıştıkları örgütteki adalete ilişkin algı ve tepkilerini içermektedir. Nicel bir araştırma olan bu çalışma, betimsel ve tarama modelinde yürütülmüştür. Araştırmada Niehoff ve Moorman (1993) tarafından geliştirilen ve 20 maddeden oluşan örgütsel adalet ölçeği kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu İstanbul Üsküdar ilçesinde görev yapan 201 ilkokul öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmada istatistiksel teknik olarak faktör analizi, bağımsız gruplar için t testi ve tek yönlü ANOVA ve Tamhane’s t2 testi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; ilkokul öğretmenlerinin özellikle örgütsel adaletin “işlemsel adalet” boyutunda sorunlar yaşadığı görülmüştür. “ Etkileşimsel adalet” boyutunda ise kadın öğretmenlerin erkeklere oranla daha fazla ayrımcılığa uğradıkları algısına sahip oldukları tespit edilmiştir. Ayrıca kıdem artıkça öğretmenlerin örgütsel adalet algı düzeylerinin de arttığı araştırmanın bulguları arasındadır. Eğitim sisteminde öğretmenlerin örgütsel adalet anlayışlarını olumlu yönde etkilemek için adil ve tatmin edici ücretlendirmenin sağlanması; eğitimle ilgili kararlara öğretmenlerin aktif olarak katılımları ve öğretmenlere eleştiri yapma hakkını mümkün kılan düzenlemelerin yapılması, araştırmanın önerileri arasında yer almaktadır.
24
35

REFERENCES

References: 

Açıkgöz, A. (2009). Okul yöneticilerinin çatışma yönetim stilleri ile öğretmenlerin örgütsel adalet algısı
arasındaki ilişki, Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Akyüz, Ü., Demirkasımoğlu, N. ve Erdoğan, Ç. (2013). Milli Eğitim Bakanlığı merkez örgütündeki yöneticilerin
örgütsel adalet algıları. Eğitim ve Bilim, 38(167), 273-288.
Altınoz, M., Çakiroğlu, D. ve Cop, S. (2012). The effect of job satisfaction of the talented employees on
organizational commitment: A Field Research. 8th International Strategic Management Conference (s. 322-
330). Barcelona: Elsevier Ltd.
Aslantürk, G., Şahan, S. (2012). Örgütsel adalet ve örgütsel bağlılık arasındaki ilişkinin Manisa il emniyet
müdürlüğü örnekleminde incelenmesi.Polis Bilimleri Dergisi. (Turkish Journal of Police Study), 14(1), 135-159.
Balcı, A. (2002). Örgütsel Gelişme: Kuram ve Uygulama. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Balcı,A. (2009).Sosyal Bilimlerde Araştırma. Ankara:PegemA.
Baş, G. ve Şentürk, C. (2011). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel adalet, örgütsel vatandaşlık ve örgütsel
güven algıları. Educational Administration: Theory and Practice, 17(1), 29-62.
Bursalıoğlu, Z. (2008). Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış. Ankara: Pegem Akademi.
Büyüzöztürk, Ş. (2011). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Cohen, R.L. (1987), Distributive justice: Theory and Research, Social Justice Research, 1(1), 19-40.
Cropanzano, R. ve Byrne, Z. S. (2001). The history of organizational justice: The Founders Speak. R. Cropanzano
içinde, Justice in the Workplace: From Theory to Practice (s. 3-26). Mahwah, America: Lawrence Erlbaum
Associates Inc.
Demir, N. (2008). Liderlik tarzının örgütsel adalet ile ilişkisi ve lidere olan güvenin bu ilişkideki rolü. Öneri, 8(30),
195-205.
Dessler, G. (1993). How to earn your employees' commintment. Academy of Management Executive, 13(2), 58-
67.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Şubat 2015 Cilt:4 Sayı: 1 Makale No: 03 ISSN: 2146-9199
34
Doğan, Hulusi (2008), A research study for procedural justice as a factor in employee retention, Celal Bayar
Üniversitesi Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 15(2),61-72.
Eigen, Z. J., & Litwin, A. S. (2014). Justice or just between us? Empirical evidence of the trade-off between
procedural and ınteractional justice in workplace dispute resolution. Industrial & Labor Relations Review, 67(1),
171-201.
Greenberg, J. (1990). Organizational justice: Yesterday, today, and tomorrow. Journal of Management, 16(2),
399-432.
Gürbüz, S. ve Mert, İ. S. (2009). Örgütsel adalet ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik uygulaması: Kamuda görgül bir
çalısma. Amme İdaresi Dergisi, 42(3), 117-139.
Gürpınar, G. ve Yahyagil, M. (2007), Örgütsel adalet, lider-üye değişimi ve örgüte bağlılık kavramları arasındaki
ilişkisi, Sakarya Üniversitesi, 15. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, 25-27 Mayıs 2007, Sakarya.
Irak, D. U. (2004). Örgütsel adalet: Ortaya çıkışı, kuramsal yaklaşımlar ve bugünkü durumu. Türk Psikoloji
Yazıları, 7(13), 25-43.
İyigün, N. Ö. (2012). Örgütsel adalet: Kuramsal bir yaklaşım. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,
11(21), 49-64.
Jepsen, D. M., & Rodwell, J. (2012). Female perceptions of organizational justice. Gender, Work and
Organization, 19(6), 723-740.
Kara, M. (2011), Resmi ve özel ilköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel adalet algıları, Yüksek Lisans Tezi,
Harran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Şanlıurfa.
Kurt, Y. (2013). Örgütsel adalet. H. B. Memduhoğlu ve K. Yılmaz(Edit). Yönetimde Yeni Yaklaşımlar (s. 275-290).
Ankara: Pegem Akademi.
İşbaşı, J.Ö. (2000a). Çalışanların yöneticilerine duydukları güvenin ve örgütsel adalete ilişkin algılamalarının
örgütsel vatandaşlık davranışının oluşumundaki rolü: Bir turizm örgütünde uygulama. (Yayınlanmamış Yüksek
Lisans Tezi). Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Lotfi, M. H., & Pour, S. M. (2013). The relationship between organizational justice and job satisfaction among
the employees of Tehran Payame Noor University. 3rd World Conference on Learning, Teaching and
Educational Leadership (WCLTA-2012) (s. 2073 – 2079). Belgium: Elsevier Ltd.
MEB. (2012). 2011-2012 İstatistik Verileri. İstanbul İl Milli Eğitim Müdürlüğü Strateji Geliştirme Müdürlüğü.
http://istanbul.meb.gov.tr/upload/bolumler/strateji/istatistik/ istatistik_ist2012.pdf internet adresinden
26.05.2013 tarihinde edinilmiştir.
Moorman, R. H. (1991), Relationship between organizational justice and organizational citizenship behaviors:
Do fairness perceptions influence employee citizenship? Journal of Applied Psychology, 76(6), 845-855.
Niehoff, B. P. ve Moorman, R. H. (1993). Justice as a mediator of the relationship between methods of
monitoring and organizational citizenship behavior. Academy of Management Journal, 36(3), 527-556.
Özer, P. S. ve Ultekin, G. E. (2007). Örgütsel adalet algısı boyutları ve iş doyumu ilişkisi üzerine bir araştırma.
Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (28), 107-125.
Özkalp, E. ve Kırel, Ç. (2011). Örgütsel Davranış. Bursa: Ekin Basın Yayın Dağıtımsal.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Şubat 2015 Cilt:4 Sayı: 1 Makale No: 03 ISSN: 2146-9199
35
Özmen, N. T.; Arbak, Y. ve Özer, P. S. (2007), Adalete verilen değerin adalet algıları üzerindeki etkisinin
sorgulanmasına ilişkin bir araştırma, Ege Akademik Bakış, 7(7), 17–33.
Polat, S. ve Celep, C. (2008). Ortaöğretim öğretmenlerinin örgütsel adalet, örgütsel güven, örgütsel vatandaşlık
davranışlarına ilişkin algıları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 54, 307-331.
Yelboğa, A. (2012). Örgütsel adalet ile iş doyumu ilişkisi: ampirik bir çalışma. Ege Akademik Bakış, (12), 171-182.
Yeniçeri, Ö.;Demirel,Y. ve Seçkin, Z. (2009). Örgütsel adalet ile duygusal tükenmişlik arasındaki ilişki: İmalat
sanayi çalışanları üzerinde bir araştırma. KMU İİBF Dergisi, 11(16),Haziran.83-99.
Yıldırım, F. (2007). İş doyumu ile örgütsel adalet ilişkisi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 62(1), 253-277.
Yürür, S. (2009). Ödüllendirme sistemi yapı ve süreçleri ile örgütsel adalet arasındaki ilişkinin analizine yönelik
bir araştırma. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), 235-360.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com