Buradasınız

LİSE ÖĞRENCİLERİNİN ÖZ-YETERLİKLERİ İLE ÖZNEL İYİ OLUŞ DÜZEYLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİTHE

THE INVESTIGATION OF THE RELATION BETWEEN THE HIGH SCHOOL STUDENTS’ SELF EFFICACY AND SUBJECTIVE WELL-BEING

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
The aim of this study is to examine both the self-efficacy and subjective well-being of adolescents differs according to gender, school success, doing sport and to prove the relationship between self-efficacy of adolescents and subjective well-being. The sample of the study was students (n=410) attending two public high schools in the ninth and eleventh grades ( age=16.52±.89) in Antalya. The data were collected by “Subjective Well- Being Scale” which was created by Tuzgöl-Dost ( 2004) and adapted to high school form by Özen (2005) and “Self-Efficacy created by Murris (2001) and adapted to Turkish by Telef and Karaca (2012). As a result, emotional self-efficacy of boys are higher than girls. There is a significant difference between self-efficacy and subjective well-being in terms of school success and doing sport. There is a positive and significant correlation between subjective well-being and self-efficacy.
Abstract (Original Language): 
Araştırmanın amacı, lise öğrencilerinin öz-yeterlikleri ile öznel iyi oluş düzeylerini cinsiyet, başarı ve spor yapma durumu değişkenlerine göre incelemek ve öz-yeterlik ile öznel iyi oluş düzeyleri arasındaki ilişkiyi ortaya koymaktır. Araştırma örneklemini, Antalya ilinde bulunan iki lisenin 9. ve 11. sınıflarında öğrenim gören yaş ortalaması ( yaş=16.52±.89) olan 410 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada, veri toplama aracı olarak, Muris (2001) tarafından geliştirilen Telef ve Karaca (2012) tarafından Türkçeye uyarlanan “Öz-yeterlik Ölçeği” ve Tuzgöl-Dost (2004) tarafından geliştirilen, Özen (2005) tarafından lise formuna uyarlanan “Öznel İyi Oluş Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, erkek öğrencilerin duygusal öz-yeterlikleri istatistiksel olarak yüksek bulunmuştur. Öznel iyi oluş düzeyi ve öz-yeterlilik öğrenci okul başarı durumuna göre istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Spor yapan öğrencilerin öznel iyi oluş düzeyleri ve öz-yeterlikleri spor yapmayanlara göre istatistiksel açıdan anlamlı olarak yüksektir. Öznel iyi oluş düzeyi ile öz-yeterlik arasında ise pozitif yönde ilişkiler bulunmuştur.
307
318

REFERENCES

References: 

Akandere, M. (2003). Spor yapan ve yapmayan öğrencilerin depresyon düzeylerinin incelenmesi. Spor ve Tıp
Dergisi, Sendrom, 4(2),1.
Andrews, FM. & Withey, S,B. (1976). Social indicators of well-being. New York: Plenum Press.
Arslan, C. Güllü, M. & Tutol, V. (2011). Spor yapan ve yapmayan ilköğretim öğrencilerinin depresyon
durumlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi. Nigde University Journal of Physical Education And Sport
Science.s. 5 (2), 120-132.
Bacchini, D. & Magliulo, F. (2003). Self-Image and perceived self-efficacy during adolescence. Journal of Youth
and Adolescence. 32(5), 337–350.
Bandura A (1989) Social cognitive theory. In E. Barnouw (Ed.), International Encyclopedia of Communications
(pp. 92–96). New York: Oxford University Press.
Bandura, A. Barbaranelli, C. Caprara, G. V. & Pastorelli, C. (1996). Multifaceted ımpact of self-efficacy beliefs on
academic functioning. Child Development, 67, 1206–1222.
Bandura A (1997) Self-efficacy: the exercise of control. New York Freeman.
Britner, S. L. & Pajares, F. (2001), Self-efficacy beliefs, motivational, race ,and gender in middle school science,
Journal of Women and Minaritin in Science and Engineering, 7, 271-285.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Mayıs 2015 Cilt:4 Sayı:2 Makale No: 32 ISSN: 2146-9199
315
Canbay, H. (2010). lise öğrencilerinin öznel iyi oluş düzeyleri ile sosyal beceri düzeyleri arasındaki ilişkinin
incelenmesi. Yayımlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül üniversitesi, İzmir.
Caprara, G. V. Scabini, E. Barbaranelli, C. Pastorelli, C. Regalia, C. & Bandura, A. (1998). Impact of adolescents’
perceived self-regulatory efficacy on familial communication and antisocial conduct. European Psychologist, 3,
125–132.
Carpenter, S. L. (2007). A comparison of the relationships of students’ self-efficacy, goal orientation and
achievement across grade level: meta-analysis. Unpublished Master's Thesis, Simon Fraser University,
Cengiz,C. ve İnce, M. L. (2013). Farklı okul ortamlarındaki çocukların okul sonrası fiziksel aktivitelerde
algıladıkları öz-yeterlikleri. Yönetim Bilimleri Dergisi 11( 21) , 135-147,
Cihangir-Çankaya, Z. (2005). Öz-belirleme modeli: özerklik desteği, ihtiyaç doyumu, iyi olma. Yayımlanmamış
doktora tezi, Gazi Ünivesitesi, Ankara.
Çelikkaleli, Ö. ve Gündüz, B. (2010). Ergenlerde problem çözme becerileri ve yetkinlik inançları. Ç.Ü. Sosyal
Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(2), 361–377.
Çetin, B. (2007). Yeni İlköğretim Programı (2005) Uygulamalarının ilköğretim 4. ve 5. sınıf öğrencilerinin çalışma
alışkanlıkları ile öz-yeterliklerine etkisi ve öğrencilerin program hakkındaki görüşleri. Yayınlanmamış Doktora
Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Chen, N. & Westwood, P. (2007). Self-Efficacy, Personal Worries, and School Achievement of Primary School
Students in Hong Kong. The Asia-Pacific Education Researcher, 16 (2), 143–154.
Diener, E. (2006). Frequently asked questions, about subjective well-being (Happiness and life satisfaction)
(http://s.psych.uiuc.edu/~ediener/faq. html).
Diener, E. (2000). Subjective well-being: The science of happiness, and a proposal for a national index.
American Psychologist, 55, 34-43.
Diener, E. Suh, E. & Oishi, S. (1997), Recent findings on subjective well-being, Indian Journal of Clinical
Psychology, 24(1): 25- 41.
Deiner, E. (1984). Subjective well-being. Psychological Bulletin, 95, 542-575.
Doğan, T. (2006). Üniversite Öğrencilerinin iyilik halinin “maneviyat” ve “serbest zaman” boyutlarının
incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 3 (26), 1-16.
Doğan, F. ve Eryılmaz, A. (2013). İki boyutlu benlik saygısı ve öznel iyi oluş arasındaki ilişkilerin incelenmesi.
Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 33 (Ocak 2013/I), ss. 107-117
Dost, T.M. (2004). Üniversite Öğrencilerinin Öznel İyi Oluş Düzeyleri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe
Üniversitesi, Ankara
Ehrenberg, M. F. Cox, D. N. & Koopman, R. F. (1991). The relationship between self-efficacy and depression in
adolescents. Adolescence, 26, 361–374.
Eryılmaz, A. (2009). Ergen öznel iyi oluş ölçeğinin geliştirilmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. 7 (4), 975-989.
Eryılmaz, A. (2010). Ergenler için öznel iyi oluşu artırma stratejileri ölçeğinin geliştirilmesi. Türk Psikolojik
Danışma ve Rehberlik Dergisi. IV,(33), 81-88.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Mayıs 2015 Cilt:4 Sayı:2 Makale No: 32 ISSN: 2146-9199
316
Eryılmaz, A. ve Ercan, L. (2011). Öznel iyi oluşun cinsiyet, yaş grupları ve kişilik özellikleri açısından incelenmesi.
Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (36), 139-151
Hoffstetter, C. R. Hovell, M. F. & Sallis, J. F. (1990). Social learning correlates of exercise self- efficacy; early
experiences with physical activity, Social Science And Medicine, 31, 1169-1176.
Kafkas, E. Çoban, B. ve Karademir, T. (2010). Investigation of the relationship between preservicephysical
education teachers’ sense of self-efficacy and professional concerns. Inonu Unıversıty Journal Of The Faculty Of
Educatıon. 11(2), 93-111.
Kahneman, D. Diener, E. & Schwarz, N. (ed). (1999). Well-being: The foundations of hedonic psychology. New
York: Russell Sage Foundation.
Karademas, E. C. (2006). Self-efficacy, social support and well-being the mediating role of optimism. Personality
and Individual Differences, 40, 1281–1290.
Keskin, G. Ü. ve Orgun, F. (2006). Öğrencilerin öz-yeterlik düzeyleri ile başa çıkma stratejilerinin incelenmesi.
Anatolian Journal of Psychiatry. 7, 92–99.
Kotaman, H. (2008). Öz-yeterlik inancı ve öğrenme performansının geliştirilmesine ilişkin yazın taraması. Eğitim
Fakültesi Dergisi. XXI. (1), 111–133. http://kutuphane. Uludağ. edu. tr/Univder/uufader. Htm.
Köker, S. (1991). Normal ve sorunlu ergenlerin yaşam doyumu düzeyinin karşılaştırılması, Yayımlanmamış
Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Kumar, R. ve Lal, R. (2006). The role of self-efficacy and gender difference among the adolescents. Journal of
the Indian Academy of Applied Psychology, 32(3), 249–254.
Lane, A. M. Devonport, T. E. Milton, K. E. & Williams, L. C. (2003). Self-efficacy and dissertation performance
among sport students. Journal of Hospitality, Leisure, Sport and Tourism Education, 2(2), 1–8.
McKenzie, J. K. (1999). Correlatıon between self-effıcacy and self-esteem in students. A Research Paper,
University of Wisconsin.
Mcknight C.G, Huebner E.S. & Suldo, S. (2002). Relationships among stressful life events, temperament,
problem behaviour, and global life satisfaction in adolescents. Psychology In the Schools, 39 (6), 677-687.
Multon, K. D. Brown, S. D. & Lent, R. W. (1991). Relation of self-efficacy beliefs to academic outcomes: a metaanalytic
Investigation. Journal of Counseling Psychology, 38, 30–38.
Muris, P. (2001). A brief questionnaire for measuring self-efficacy in youths. Journal of Psychopathology and
Behavioral Assessment, 23, 145–149.
Muris, P. (2002). Relationships between self-efficacy and symptoms of anxiety disorders and depression in a
normal adolescent sample. Personality and Individual Differences, 32, 337–348
Muris, P. Schmidt, H., Lambrichs, R. & Meesters, C. (2001). Protective and vulnerability factors of depression in
normal adolescents. Behaviour Research and Therapy, 39, 555–565.
Özbay, Y. Palancı M. Kandemir, M. ve Çakır, O. (2012). Üniversite öğrencilerinin öznel iyi oluşlarının duygusal
düzenleme, mizah, sosyal öz-yeterlik ve başa çıkma davranışları ile yordanması. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi,
10(2), 325-345
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Mayıs 2015 Cilt:4 Sayı:2 Makale No: 32 ISSN: 2146-9199
317
Özen, Ö. (2005). Ergenlerin öznel iyi oluş düzeyleri. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Ankara.
Öztürk, F. ve Koparan Şahin, Ş. (2007). Comparison of the social self efficacy results of 9-13 age groups
ındividuals who do sports and don’t do (Bursa Sample) Elementary Education Online, 6(3), 468-479.
Pajares, F. (1996). Self-efficacy beliefs in academic settings. Review of Educational Research, 66 (4), 543–578.
Pintrich, P. R. & De Groot, E. V. (1990). Motivational and self-regulated learning components of classroom
academic performance. Journal of Educational Psychology, 82(1), 33–40.
Riffert, F. Paschon, A. & Sams, J. (2005). School development: self-efficacy, anxiety, aggression and social
ıntegration. http://www.sbg.ac.at/erz/people/riffert.htm
Ryan, J. G. & Dzewaltowski, D. (2002). Comparing the reationships between different types of self efficcey and
phsical actitivity in youth. Healt Eeducatoıns And Behavoir, 29(4), 491.
Salami, S. O. (2008). Psychopathology and academic performance among nigerian high school adolescents: the
moderator effects of study behaviour, self-efficacy and motivation. J. Soc. Sci, 16(2), 155–162.
Scholz, U. Gutierrez-Dona, B. Sud, S. & Schwarzer, R. (2002). Is general self-efficacy a universal construct?
psychometric findings from 25 countries. European Journal of Psychological Assessment, 18, 242–251.
Solberg, V. S. & Villarreal, P. (1997). Examination of self-efficacy, social support, and stress as predictors of
psychological and physical distress among hispanic college students. Hispanic Journal of Behavioral Science, 19,
182–201.
Telef, B,B. ve Karaca, R. (2012). çocuklar için öz-yeterlik ölçeği; geçerlik ve güvenirlik çalışması. Buca Eğitim
Fakültesi Dergisi 32, 169-187
Tuzgöl Dost, M. (2004). Öznel iyi oluş ölçeği’nin geliştirilmesi: Geçerlik güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik
Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(23), 103–110.
Vara, S. (1999). Yoğun bakım hemşirelerinde iş doyumu ve genel yasam doyumu arasındaki ilişkilerin
incelenmesi. Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisan Tezi, İzmir.
Vardarlı, G. (2005). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin öz-yeterlik düzeylerinin yordanması. Yayınlanmamış
Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi, izmir.
Wei, M. Russell, D. W. & Zakalik, R. A. (2005). Adult attachment, social self-efficacy, self disclosure, loneliness,
and subsequent depression for freshman college students: A Longitudinal Study. Journal of Counseling
Psychology, 52(4), 602–614.
Willemse, M. (2008). Exporing the relationship betwen self-efficacy and aggressıon in a group of adolescents in
the peri-urban town of worcester. Unpublısh Master of Art Thesis. University of Stellenbosch.
Yavuzer, Y. ve Koç, M. (2002). Eğitim fakültesi öğrencilerinin öğretmen yetkinlikleri üzerinde bir değerlendirme.
Niğde Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), 35-44.
Yetim, Ü. (2001). Toplumdan Bireye Mutluluk Resimleri, (1. Basım), İstanbul: Bağlam Yayınları.
Yıldırım, F. ve İlhan, İ.Ö. (2010). Genel özyeterlilik ölçeği türkçe formunun geçerlilik ve güvenilirlik çalışması.
Türk Psikiyatri Dergisi. 1-8.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Mayıs 2015 Cilt:4 Sayı:2 Makale No: 32 ISSN: 2146-9199
318
Yorulmaz, A. ve Eryılmaz, A.(2006). Ergen öznel iyi oluşunun özsaygı ve iyimserlik eğilimi ile ilişkisinin
incelenmesi. Ulusal 14. Psikoloji Kongresinde bildiri olarak sunulmuştur. Ankara, Hacettepe Üniversitesi.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com