Buradasınız

Anasayfa » Content

86 TÜRKİYE’DE DEVLET OKULLARINDAKİ ÖZEL EĞİTİMLE İLGİLİ SORUNLAR VE ÇÖZÜM ÖNERİLERİ

SPECIAL EDUCATION PROBLEMS IN PUBLIC SCHOOLS IN TURKEY AND OFFERING SOLUTION TO THESE PROBLEMS

Journal Name:

  • Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi

Publication Year:

  • 2015

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author Name
Abstract (2. Language): 
The purpose of this study is to identify special education problems in public schools in Turkey and create social awareness by drawing attention to some misapplications. The research was designed as a mixed method. This study is conducted in 2014-2015 school year with a total of 82 people including 49 teachers and 4 staff working in a special education centre in Isparta and 29 parents on voluntary base. Research data were collected through questionnaire and semi-structured interview form developed by the researchers in accordance with the quantitative and qualitative research techniques. In the analysis of quantitative data, mean, frequency, percentage, t-test and ANOVA were used for statistical analysis. In the analysis of qualitative data, descriptive analysis approach was used. According to the findings, there are many problems existing related to the special education in the public schools in Turkey and the most important one is that suitable learning environment should be created for the special education students. As a result, it has been concluded that everyone has a mission concerning the solution of this problem.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın yapılış amacı, Türkiye’de devlet okullarındaki özel eğitim sorunlarını belirlemek ve yanlış olan bazı uygulamalara dikkat çekerek toplumda farkındalık duygusu yaratmaktır. Araştırma karma yöntem olarak tasarlanmıştır. Bu araştırma, 2014–2015 öğretim yılında, Isparta ilinde özel eğitim okulunda görev yapan 49 öğretmen 4 personel 29 veli olmak üzere toplam 82 kişinin katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmada veriler, nicel ve nitel araştırma tekniklerine uygun olarak araştırmacılar tarafından geliştiren anket ve yarı yapılandırılmış görüşme formuyla toplanmıştır. Nicel verilerin çözümlenmesinde, aritmetik ortalama, frekans, yüzde, t testi ve anova istatistik işlemleri kullanılmıştır. Nitel verilerin analizinde ise betimsel analiz yaklaşımı kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre, Türkiye’de devlet okullarında özel eğitimle ilgili birçok sorun bulunduğu, bunların içinde de en önemli sorunun özel eğitim öğrencilere uygun ortamların hazırlanması gerektiği konusudur. Bu sorunu giderme noktasında da herkese önemli görevlerin düştüğü sonucuna ulaşılmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-86-turkiyede-devlet-okullarindaki-ozel-egitimle-ilgili-sorunlar-cozum-onerileri.pdf
  • 2
86
95
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Akçamete, G., Kaner, S ve Sucuoğlu, B. (1998). Normal ve Engelli Çocuklar İle Çalışan Öğretmenlerin Tükenmişlik
ve İş Doyumu Düzeylerinin Karşılaştırılmalı Olarak İncelenmesi. 6. Ergonomi Kongresi, Ankara.
Akçamete, G., Kaner, S ve Sucuoğlu, B. (2001). Öğretmenlerde Tükenmişlik İş Doyumu ve Kişilik, Ankara: Nobel
Yayın Dağıtım.
Aysan, F. ve Özben, Ş. (2007). Engelli Çocuğu Olan Anne Babaların Yaşam Kalitelerine İlişkin Değişkenlerin
İncelenmesi, Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 1-6.
Aytaç, S. (2000). Özürlülerin Rehabilitasyonunun Artan Önemi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitü
Dergisi 2(2), 54-75.
Billingsley, B.S. and Cross, L.H. (1991). Teachers’ Decisions to Transfer from Special to General Education. The
Journal of Special Education, 24 (4), 496-511.
Billingsley, B. S. and Mcleskey, J. (2004). Critical Issues in Special Education Teacher Supply and Demand: An
Overview, Journal of Special Education, 3, 2-4.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Mayıs 2015 Cilt:4 Sayı:2 Makale No: 09 ISSN: 2146-9199
95
Cavkaytar, A., Özen, A. ve Batu, S. (2001). Zihinsel Engelliler Öğretmenliği Programı Dördüncü Sınıf
Öğrencilerinin Uygulama Derslerinde Yer Alan Yeterliklere İlişkin Kendilerini Değerlendirmeleri. 10. Ulusal Özel
Eğitim Kongresi Bildirileri, Antakya - Hatay: İkiz Ofset.
Ekiz, D. (2003). Eğitimde Araştırma Yöntem ve Metotlarına Giriş, Ankara: Anı Yayıncılık.
Eripek, S. (2005). Özel Eğitim. S. Eripek (Ed.). Özel Gereksinimi Olan Çocuklar ve Özel Eğitim. (1-14). Eskişehir:
Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Fimian, M.J. (1986). Social Support and Occupational Stress in Special Education. Exceptional Education, 52 (5),
436-442.
Karataş, K. (2000). "Özürlülerin İstihdamı ve Çalışma Yaşamında Karşılaşılan Sorunlar" Görme Özürlüler İçin
Rehabilitasyon Deneyimleri, Yeni Rehabilitasyon Politikaları ve Meslek Tanımları Sempozyumu, Ankara.
Nichols, A.S. and Sosnowsky, L. (2002). Burnout among Special Education Teachers in Self-Contained Cross-
Categorical Classrooms. Teacher Education and Special Education, 25, 71-86.
Özşenol, F., Işıkhan, V., Ünay, B., Aydın, H. İ., Akın, R. ve Gökçay, E. (2003). Engelli Çocuğa Sahip Ailelerin Aile
İşlevlerinin Değerlendirilmesi, Gülhane Tıp Dergisi, 45(2), 156-164.
Özyürek, M. (2008). Nitelikli Öğretmen Yetiştirmede Sorunlar ve Çözümler: Özel Eğitim Örneği, Türk Eğitim
Bilimleri Dergisi, 6(2), 189-226.
Sucuoğlu, B. ve Kuloğlu, N. (1996). Özürlü Çocuklarla Çalışan Öğretmenlerde Tükenmişliğin Değerlendirilmesi,
Türk Psikoloji Dergisi, 10 (36), 44-60.
Şahin, H. (2004). Engellilik Kimin Sorunu? Bireyin Mi? Toplumun Mu?, Özveri Dergisi, 1(1), 48-64.
Vızlı, C. (2005). Görme Engelliler İlköğretim Okullarında Çalışan Öğretmenlerle Normal İlköğretim Okullarında
Çalışan Öğretmenlerin Tükenmişlik Düzeylerinin Karşılaştırılması Üsküdar İlçesi Örneği, Marmara Üniversitesi
Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Yıldırım, A ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Seçkin Yay.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com