Akamca, G.Ö. ve Hamurcu, H., (2005). Çoklu zekâ kuramı tabanlı öğretimin
öğrencilerin fen başarısı, tutumları ve hatırda tutma üzerindeki etkileri.
Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 178-187
Akarsu, F. (2001). Zeka ve Yaşantı. Çoluk Çocuk Dergisi. 7. 28-29.
Althouse, R. (1994). Investigating mathematics with young children, New
York: Teachers College Press.
Altun. M. (2005). Eğitim fakülteleri ve ilköğretim öğretmenleri için:
Matematik öğretimi. Bursa: Aktüel Yayınevi.
Armstrong, T. (1994). Multiple intelligence in the classroom. Alexandria,
VA: Association for Supervision and Curriculum Development.
Aydoğan, B., (2006). İlköğretim 7. Sınıf Matematik Derslerinde Çoklu Zekâ
Kuramının Öğrenmeye, Öğrenmede Kalıcılığa ve Matematiğe Olan
Öğretmen ve Öğrenci Görüşlerine Etkisi. Eskişehir: Osmangazi
Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Baki, A. ve Bell, A. (1997). Orta öğretim matematik öğretimi.Ankara:
YÖK/Dünya Bankası Milli Eğitimi Geliştirme Projesi Hizmet Öncesi
Öğretmen Eğitimi.
Brooks, M. G. ve Brooks J. G. (1999a). In search of understanding: The case
for constructivist classrooms. Alexandria: Merill Prentice hall.
Brooks, M. G. ve Brooks J. G. (1999b). The courage to be constructivist.
Educational Leadership, 57(3),18-24.
Bümen, N. (2005). Çoklu zeka kuramı ve eğitimi (Ed. Ö. Demirel). Eğitimde
Yeni Yönelimler. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Bümen, N. (2001). Gözden geçirme stratejisi ile desteklenmiş çoklu zeka
kuramı uygulamalarının erişi, tutum ve kalıcılığa etkisi. Ankara:
Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış
Doktora Tezi.
Campbell, L. (1997). Variations on a theme: how teachers interpret MI
theory. Educational Leadership. 55(1), 14-19.
Coşkungönüllü, R. (1998). The Effects of Multiple Intelligences Theory on 5th
Graders’ Mathematics Ability. Ankara: Middle East Technical
University Institute of Social Sciences, Ankara. Yayımlanmamış Yüksek
Lisans Tezi
Çakmak, M. (1999). Novice and experienced teachers' strategies for
mathematics teaching in English and Turkish primary classrooms,
Doctoral Thesis, Leicester University, England.
http://www.yok.gov.tr/egitim/ogretmen/tez_ozetleri/cakmak.html
Çavuş, Ş. (2004). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin
kullandıkları öğretim stratejileri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Dergisi 5(8), http://web.inonu.edu.tr/~efdergi/arsiv/CavusSahin.htm
Demirel, Ö. (2005). Kuramdan uygulamaya: Eğitimde program geliştirme.
(Sekizinci Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
Ekici, G. (2003). The analysis of the biology teaching based on the multiple
intelligence theory. Çağdaş Eğitim Dergisi, 300, 27-36.
Ercan, Ö. (2008). Çoklu zekâ kuramına dayalı öğretim etkinliklerinin 8. sınıf
öğrencilerinin matematik dersi, “permütasyon ve olasılık” ünitesindeki
akademik başarısına etkisi. Ankara: Gazi Üniversitesi. Eğitim Bilimleri
Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Even R. ve Tirosh, D. (2002). Teacher knowledge and understanding of
students mathematical learning (Ed. L. D. English), Handbook of
International Research in Mathematics Education, (ss. 219-240),
London: Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
Gardner, H. (1983). Frames of Mind: The Theory of Multiple Intelligence.
(2nd ed.). London: Fontana Press.
Gardner, H. (1993). Multiple intelligences: The theory in practice. New York:
Basic Books.
Gardner, H. (1999). Intelligence Reframed: Multiple Intelligences for the 21st
Century. New York, NY: Basic Books.
Gardner, H. ve Hatch,T (1989). Multiple intelligences go to school:
educational implications of the theory of multiple intelligences.
Educational Researcher. 18(8), s.4-10.
Greenhawk, J. (1997). Multiple intelligences meet standards. .Educational
Leadership 55(1), 62-64
Grouws D. A. ve Koehler M. (1992). Mathematics Teaching Practices and
Their Effects, (Ed. D. A. Grouws), Handbook of Research on
Mathematics Teaching and Learning, (pp.115-126). New York:
Macmillan Library.
Gürçay, D. ve Eryılmaz, A. (2002). Lise 1. sınıf öğrencilerinin çoklu zekâ
alanlarının tespiti ve fizik eğitimi üzerine etkileri. V Ulusal Fen
Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi. Ankara: ODTÜ. 15 Kasın
2006'da http://www.fedu.metu.edu.tr/ufbmek-
5/b_kitabi/PDF/Fizik/Bildiri/t114DD.pdf adresinden alınmıştır.
Gürkan, T., Gökçe, E. (2000). İlköğretim öğrencilerinin fen bilgisi dersine
yönelik tutumları. Hacettepe Üniversitesi 4. Fen Bilimleri Eğitimi
Kongresi Bildiriler Kitabı.
Işık, D. (2007). Çoklu zeka kuramı destekli kubaşık öğrenme yönteminin
ilköğretim dördüncü sınıf öğrencilerinin matematik dersindeki akademik
başarılarına ve kalıcılığa etkisi. Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Iyer, N.N. (2006). Instructional practices of teachers in schools that use
multiple intelligence theory (SUMIT). Dissertation Abstract. UMI No:
3218048.
İflazoğlu, A. (2003).Çoklu zeka kuramı destekli kubaşık öğrenme yönteminin
ilköğretim 5. sınıf öğrencilerinin fen bilgisi dersindeki akademik başarı
ve tutumlarına etkisi. Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü. Yayımlanmamış Doktora Tezi
Kuloğlu, S.,(2005). Çoklu zekâ kuramının ilköğretim sekizinci sınıflarda
matematik öğretiminde öğrenci başarısına etkisi. Balıkesir: Balıkesir
Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Kutluca, T., Çatlıalp, H., Birgin, O., Aydın, M. ve Butakın, V. (2009). Çoklu
zekâ kuramına göre geliştirilen etkinliklere dayalı öğretime ilişkin
öğretmen ve öğrenci görüşleri. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim
Fakültesi Dergisi, 12, 1-16.
NCTM, (2000). Principles and Standards for School Mathematics, Reston,
VA: National Council of Teachers of Mathematics.
Okan, K. (1983). Fen bilgisi öğretimi. Ankara: Emel Matbaacılık Sanayi.
Phillips, D. C. (2000). Constructivism in education: options and second
options on controversial issues, Chicago Illinois: The University of
Chicago Press.
Rammstedt, B. and Rammsayer, T.H. (2000). Sex differences in selfestimates
of different aspects of intelligence, Personality and Individual
Differences. 29, 869-880.
Razon, N. (1997). Yaratıcı Toplum Yolunda Çağdaş Eğitim, İstanbul: ÇYDD
Yayınları 1
Reys, R. E. , Suydam, M. N. , Linquist, M. M. ve Smith, N. L. (1998).
Helping children learn mathematics, (5th Ed.), USA: Allyn and Bacon.
Saban, A.(2004). Çoklu zeka teorisi ve eğitimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
Ltd. Şti.
Saraç, N. E. (2007). İlköğretim ve orta öğretim matematik bölümü öğretmen
adaylarının çoklu zeka alanlarının belirlenmesi ve matematik ve
öğretmenlik mesleğine karşı tutumlarının incelenmesi. Balıkesir:
Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Yayımlanmamış Yüksek
Lisans Tezi.
Sarıcaoğlu, A. ve Arıkan, A. (2009). A Study of multiple intelligences,
foreign language success and some selected variables International
Journal of Educational Researchers, 1(1) http://ijer.eab.org.tr/index/1/1/
adresinden 15 Ekim 2010 tarihinde alınmıştır.
Şengül, S. ve Öz, C. (2008). The effect of mathematics instruction based on
multiple intelligences theory on the learner attitudes towards fractions
unit in grade 6. İlköğretim Online, 7(3), 800-813.
Talu, N. (1999), Çoklu zeka kuramı ve eğitime yansımaları, Hacettepe
Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 15, 164 –172.
Tarman, S. (1999). Program geliştirme sürecinde çoklu zeka kuramının yeri.
Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Temur, Ö. D. (2001). Çoklu Zeka Kuramına Göre Hazırlanan Öğretim
Etkinliklerinin 4. Sınıf Öğrencilerinin Matematik Erişilerine ve
Öğrenilen Bilgilerin Kalıcılığına Etkisi, Ankara: Gazi Üniversitesi
Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Tertemiz, N. ve Doğan, Ö. (2003). İlköğretim matematik dersinde çoklu zeka
kuramının kullanılması.
http://www.matder.org.tr/index.php?option=com_content&view=article
&catid=8:matematik-kosesi-makaleleri&id=36:ilkogretim-matematikdersinde-
coklu-zeka-kuraminin-kullanilmasi-&Itemid=38 adresinden 18
Ağustos 2006 tarihinde indirilmiştir.
Torun, Ö. (2009). Çoklu zekâ destekli kubaşık öğrenme yönteminin
ilköğretim 7. sınıf öğrencilerinin matematik dersi “geometrik cisimler”
konusundaki başarı ve kalıcılığa etkisi. Ankara: Gazi Üniversitesi
Eğitim Bilimleri Enstitüsü, , Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Von Glasersfeld, E. (1995). Radical constructivism, London: The Falmer
Press.
Yıldırım, K. (2006), “Çoklu zeka kuramı destekli kubaşık öğrenme
yönteminin ilköğretim 5. sınıf öğrencilerinin matematik dersindeki
akademik başarı, benlik saygısı ve kalıcılığına etkisi. Adana: Çukurova
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi
Yıldırım, K., Tarım, K. ve İflazoğlu, A. (2006) Çoklu zeka destekli kubaşık
öğrenme yönteminin matematik dersindeki akademik başarı ve kalıcılığa
etkisi, Eğitimde Kuram ve Uygulama. 2(2), 81-96.
Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com
