Buradasınız

ARAPÇA VE TÜRKÇE’DE SESLER -KARŞITSAL ÇÖZÜMLEME-

The Letters in Arabic and Turkish -Constrastive Analysis-

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In this paper, a contrastive analysis between Arabic and Turkish letters had made, in order to facilitate the education of Turkish student voices Arabic characters. According to the comparison between the Arabic and Turkish characters, they can be classified into three sections. And 13 votes of the Arabic letters do not exist in the Turkish language. This set of sounds are difficult to Turkish student. The second involves the group voices similar between languages, Arabic and Turkish. It sounds easier in terms of the sequence of difficult. And the third group, consisting of the voices are in the Turkish language, while missing from the Arabic language. These voices are not importent in the education of any foreign language.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmada Arapça ve Türkçede seslerin karşıtsal çözümlemesi yapılarak Türk öğrencisine Arapça seslerin öğretilmesinde üzerinde durulması gereken hususlara dikkat çekildi. Arapça ile Türkçe sesler arasında yapılan araştırmaya göre sesler üç kategoriye ayrılmaktadır. Arapça seslerinden 13 tanesinin karşılığı Türkçede hiç bulunmamaktadır. Karşılığı Türkçede bulunmayan bu ses grubu Türk öğrencisinin en çok zorlandığı seslerdir. İkinci grupta ise hem Arapçada hem de Türkçede bulunan seslerdir. Bunlar güçlük sıra düzenlemesinde en kolay sesler arasında yer almaktadır. Üçüncü grup ise, Türkçede bulunup hedef dilde bulunmayan seslerdir ki hedef dil öğretiminde üzerinde fazla durulan bir konu değildir.
321-344

REFERENCES

References: 

Abduttavvab, Ramazan (1985). el-Medhal ila İlmi’l-Luğa, Kahire, Mektebetu’l-Hancî.
Aksan, Doğan (1998). Her Yönüyle Dil -Ana Çizgileriyle Dilbilim-, Ankara: TDK Yay.
Ali Şir Nevâî (1996). Muhakemetü’l-Lügateyn, Hazırlayan: Sema Barutçu Özönder,
Ankara: TDK Yay.
Banguoğlu, Tahsin (1979). Ana Hatlarıyla Türk Grameri, İstanbul, Dergah Yay.
Bayraktaroğlu, Sinan (1979). “Yabancı Dil Öğrenim Güçlükleriyle İlgili Araştırma
Yöntemleri”. İzlem, Yabancı Dil Öğretimi Dergisi, İ.T.İ. Akademisi Yabancı
Diller Enstitüsü, 2.
Bulut, Ahmet (2000). Arap Dili Araştırmaları I –Sesler, Luğavi İbdâl, İlk Sîga Meselesi,
Terkîbî İştikâkın Sınırı-, İstanbul: Alfa Yay.
Dede, Müşerref (1983). “Yabancı Dil Öğretiminde Karşılaştırmalı Dilbilim ve Yanlış
Çözümlemesinin Yeri.”. Türk Dili -Aylık Dil ve Yazın Dergisi- Dil Öğretimi Özel
Sayısı, 47,123-135.
Enis, İbrahim. (1981). el-Esvâtu’l-Luğaviyye, Kahire, Mektebetu’l-Anglo’l-Mısriyye.
Ercilasun, Ahmet Bican. (2001). “Türkçede Sesler”, Türk Dili ve Kompozisyon Bilgileri
içinde, Ankara, Yargı Yayınevi, 86-92.
Ergin, Muharrem (1986). Türk Dil Bilgisi, İstanbul: Boğaziçi Yay.
Fries, C.C. (1945). Teaching and Learning Englisn as a Foreign Language, Ann Arbor:
Michigan University Press.
Gencan, Tahir Nejat (1966). Dilbilgisi, İstanbul, TDK Yay., ss. 24-39.
Hanna, Sami Ayyad, Kerim Zeki Husamuddin, Necib Cris. (1997). Mu’cemu’l-
Lisaniyyâti’l-Hadîse, Lübnan: Mektebetu Lunan Naşirûn.
el-Hûlî, Muhammed Ali (2000). Arapça Öğretim Metotları. Çev. Cihaner Akçay,
Ankara: y.y.
____ Muhammed Ali (2009). A Dictionary of The Theoretical Linguistics, Lübnan:
Mektebetu Lubnan.
İşler, Emrullah (2001a). “Türklerin Arapçanın Ünlülerinde Karşılaştıkları Sorunlar ve
Çözüm Önerileri”. EKEV Akademi Dergisi, 3(1), 243-254.
____ (2001b). “Türklerin Arapçanın Ünsüzlerinde Karşılaştıkları Sorunlar ve Çözüm
Önerileri”. EKEV Akademi Dergisi, 3(2), 243-255.
____ (2002). “Karşıtsal Çözümleme ve Arapça Öğretimi.”. Nüsha, 6.123-134.
334 / Dr. Tahirhan AYDIN EKEV AKADEMİ DERGİSİ
____ (2002). “Arapça ve Türkçede Ortaçlar: Karşıtsal Çözümleme”. Nüsha, 2 (7).
____ (2003). “Arapça ve Türkçede Zamanlar- Karşıtsal Çözümleme”. Nüsha, 3 (8).
James, Carl (1980). Contrastive Analysis, Essex: Longman.
Korkmaz, Zeynep (1992). Gramer Terimleri Sözlüğü, Ankara: TDK Yayınları.
Lado, R. (1957). Linguistics Across Cultures: Applied Linguistics for Language
Teachers, Ann Arbor: Michigan University Press.
Maksudoğlu, Mehmet (1991). Arapça Dilbilgsi, İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat
Fakültesi Yayınları.
Mustafa, Radvan (1976). Nazarat fi’l-Luğa, Bingazi: Metâbi’u Dari’l-Hakîka.
Ömer, Ahmed Muhtar (1976). Dirâsetu’s-Savti’l-Luğavî, Kahire, Âlemu’l-Kutub.
Stockwell, Robert P. J. Donald Bowen, John W. Martin (1965). The Grammatical
Structures of English and Spanish. Chicago: The University of Chicago Press.
Uralgiray, Yusuf (1986). Modern Metotlu Uygulamalı Tahlilli ve Araştırmalı Arapça İlk
ve İleri Dilbilgisi, Riyad: Safir Press.
Vehbe, Mecdi, Kamil el-Muhendis (1984). Mu’cemu’l-Mustalahâti’l-Arabiyyeti fi’l-
Luğati ve’l-Edeb, Lübnan: Mektebetu Lubnan.
Wright, W. (1991). A Grammar of the Arabic Language, Revised by W. Robertson
Smith and M. J. De Goeje, New York: Cambridge University Press.
Yücel, Fatma, Özcan Erişek (2003). “Karşılaştırmalı Dilbilim ve Yabancı Dil Dersi.”.
A.Ü. TÖMER Dil Dergisi, 118.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com