Buradasınız

Anasayfa » Content

OSMANLI HÂNEDANINDA ŞÂFİÎ BİR FAKÎH: ŞEHZADE KORKUD (GANÎMET AHKÂMIYLA ALAKALI “KİTABU HALLİ İŞKÂLİ'LEFKÂR FÎ HİLLİ EMVÂLİ’L-KÜFFÂR” İSİMLİ ESERİ BAĞLAMINDA)

A Shafii Shahzade (Prince) in Ottoman Dynasty: Shahzade Korkud (In the Context of Books on Laws of War)

Journal Name:

  • EKEV Akademi Dergisi

Publication Year:

  • 2010

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
Shahzada Korkud who has important place in our political history is also known his works in scientific circles. He was sent first to Saruhan and then to Teke in the title of Shahzada, he suddenly decided to go to Egypt. This has a great importance for his scientific character. It is considered that he was seriously influenced by Shafii fiqh in Egypt. Especially his book entitled “K. Hall al-Ishkal’l-Afkar fi Hilli Amwal al- Kuffar” has importance in point of two aspects: giving place to Shafii opinions on judgment of booty and giving place to opinions that criticise the Sultans.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Siyasî tarihimizde önemli bir yeri olan Şehzade Korkud (ölm. 918/1512) ilim çevrelerinde eserleri ile de tanınmaktadır. Şehzade sıfatıyla öncelikle Saruhan Sancağına, sonra da Teke Sancağına gönderilen Korkud’un bir anda Mısır’a gitmesi ilmî kişiliği açısından da ehemmiyetlidir. Korkud’un Mısır’da kaleme aldığı eserlerden onun Şâfiî fıkhından ciddî olarak etkilendiği anlaşılmaktadır. Özellikle Kitabu Halli İşkâli'l-Efkâr fî Hilli Emvâli’l-Küffâr adlı eseri, hem Şâfiî fakîhlerin ganimet ahkâmına ait görüşlerine yer vermesi, hem de sultanlığa namzed bir şehzadenin sultanları eleştiren fikirler içeren bir eser yazması sebebiyle İslam Hukuku Tarihi açısından önem taşımaktadır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_182912_14_pp_193-212.pdf
  • 44
193-212
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Bağdatlı İsmail Paşa (t.y.), İzâhu'l-Meknûn, Lübnan.
el-Cüveyni (2007), Nihayetü'l Matlab fi Dirayetil Mezheb, thk. Abdülazim Mahmud ed-
Dib, Beyrut
Edirneli Sehî (1325), Tezkire-i Sehî, naşir Mehmed Şükrü, y.y..
el-Gazzali (1997), el-Vasît fi’l-Mezheb, Darusselam.
en-Nevevî (t.y.), el-Mecmû‘ Şerhi’l-Mühezzeb, thk. Muhammed Necib el-Mutii, Cidde.
Erdoğan, Mehmet (1998), Fıkıh ve Hukuk Terimleri Sözlüğü, İstanbul.
es-Sübkî (1993), Mu‘îdu’n-Na‘am ve Mübidu’n-Nakam (2. Bsk.), (thk. Muhammed Ali
en-Neccar, Ebu Zeyd Şibli, Kahire.
Furat, Ahmet Hamdi (2009), Hanefî Mezhebinin İlk Oluşum Dönemi, Kufe Ekolü
(Sosyal Yapının Hukuka Etkisi), İstanbul 2009.
Gelibolulu Mustafa Âlî, Künhü’l-Ahbâr, Fatih 4465.
el-Haskefi (1995), ed-Durru’l-Muhtar, Beyrut.
Hoca Sadedin (1279), Tâcu’t-tevârîh, İstanbul.
İbn Kâdı Şühbe (1407), Tabakât eş-Şâfiîyye, Beyrut.
İbn Nüceym (t.y.), el-Bahru’r-Râik, Beyrut.
Kehhale (1957), Mu'cam el-Muellifin, Dimaşk.
Kınalızade Hasan Çelebi (1981), Tezkiretü’ş-şu‘arâ, Ankara.
Latifi, Latîfî Tezkiresi, (sad. Mustafa İsen), Ankara 1990.
Muhammed b. Ahmed b. İyâs el-Hanefî el-Mısrî (1960), el-Muhtâr Bedâ’i‘u’z-zühûr fî
vekâ’i‘d-dühûr, y.y.
Müneccimbaşı (1285), Câmi‘ü’d-düvel, Matbaa-i Amire.
Müstakimzade, Mecelletü’n-Nisâb ve’l-Elkâb, Halet Efendi 628.
et-Taberî (1415), Camiu’l-Beyân, Beyrut.
Uzunçarşılı, İsmail Hakkı (1960), “Beyazıt'ın Oğullarından Sultan Korkud”, Belleten, c.
XXX, sayı: 120, 539- 592.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com