Buradasınız

Mesnevî’de Aşk ve Âşık

Love and Lover in Masnavi

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author Name
Abstract (2. Language): 
Rumi who was the best poet of love eventually mentioned on Love in his works. He finished many stories on different subjects with love so that it is the highest point of the faith. According to Rumi, who teachs the Divine Love and its path, only few people can catch it. However, most of the people can’t catch Divine Love defined as the highest step of faith. Although the eath is full of sample of reflection of Devine Love, most of the people can’t see it. Maybe, people can get closer it by means of worship. Lover have to suffer from so many difficulties in order to reach love. Furthermore, lover must self-sacrifice his life.
Abstract (Original Language): 
Aşk’ı en güzel anlatan sûfi şairlerden biri olan Mevlânâ eserlerinde dönüp dolaşıp sözü ona getirmektedir. Birçok farklı konuyu işlediği hikâyelerinde sözün sonunu aşk ile bağlar. Çünkü Mevlânâ’ya göre aşk, imanın en üst boyutudur. Mesnevî’de İlâhi aşkı ve ona ulaşmanın yollarını anlatan Mevlânâ’ya göre aşktan nasibi olanlar pek azdır. Her ne kadar yeryüzü İlâhi aşkın tecellileri ile dolu olsa da maalesef insanların çoğunluğu onu göremez. Ancak insan ibadetler ile ona yakınlaşabilir. Çok değerli olan aşk makamına erişebilmek için âşık birçok zorluklarla yüzleşmek zorundadır. Aşık, Mâşuk’a vuslat serencamında her türlü güçlüğe sabır göstermenin ötesinde kendi varlığını da hebâ etmelidir.
117-128

REFERENCES

References: 

Arasteh, A.Raza (2000). Aşkta ve Yaratıcılıkta Yeniden Doğuş. Çev. Bekir Demirkol, İbrahim
Özdemir, Ankara.
Ay, M. Emin (1998). Çocuklarımıza Allah’ı Nasıl Anlatalım. İstanbul: Timaş Yay.
Bayat, Mojdeh & Jamnia, M. Ali (2001) Sufi Diyarından Hikâyeler, çev. Saliha Deniz,
İstanbul: İnsan Yay.
Baykan, E. (1999). Bir Din Felsefesi Problemi Olarak Mevlânâ’da Tanrı, Doktora Tezi,
Konya: SÜSBE.
Cebecioğlu, Ethem (2004). Tasavvuf Terimleri& Deyimleri Sözlüğü, İstanbul: Anka
Yay.
Dayıoğlu, Server (2003). Galata Mevlevîhanesi. Ankara.
Demirci, Mehmet (1991). Yunus Emre’de İlahî Aşk ve İnsan Sevgisi. İstanbul.
Emiroğlu, İbrahim (2005). Sûfi ve Dil. İstanbul.
Eraydın, Selçuk (1980). Tasavvuf Ve Tarikatlar. İstanbul: Marifet Yay.
Gazzâlî, Ahmed (2004). Aşkın Halleri. Trc. Turan Koç-M.Çetinkaya, İstanbul.
Gazzâlî (1973). İhyâu ulûmi’d-dîn. Trc: Ahmed Serdaroğlu. İstanbul.
Hâfız (1992). Dîvân. Çev. Abdulbakî Gölpınarlı. İstanbul.
Hucvirî (1996). Keşfu’l-Mahcûb, Hakikat Bilgisi. Haz. Süleyman Uludağ, İstanbul: Dergâh
Yay.
İbn Arabî (2003). İlahi Aşk. Çev. Mahmut Kanık, İstanbul: İnsan Yay.
İkbal, Muhammed (2005). Rumuz-i bîhodî, “Esrar ve Rumuz”. Çev. Ali Nihat Tarlan,
İstanbul: Sufi Kitap Yay.
İkbal, Muhammed (1976). Ey Şark Kavimleri, “Allâme Doktor Muhammed İkbal’in Üç
Eseri”. Çev. Ali Nihat Tarlan, İstanbul.
İkbal, Muhammed (1976). Yolcu, Ey Sark Kavimleri, Kölelik “Allâme Doktor Muhammed
İkbal’in Üç Eseri” ismiyle çev. Ali Nihat Tarlan, İstanbul.
Kelabazî (1980). et-Taarruf lî Mezhebi Ehli’t-Tasavvuf, Kahire: Mektebetü’l-Külliyyâti’l-
Ezheriyye.
Kuşeyrî (2003). Kuşeyrî Risâle. Haz. Süleyman Uludağ, İstanbul, Dergah Yayınları.
Massignon, Louis (2006). Doğuş Devrinde İslâm Tasavvufu. Çev. Mehmed Ali Aynî, İstanbul.
Mekkî (1997). Kûtu’l-Kulûb, Yay. Haz. B. Uyûn es-Sûd, Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye.
128 / Dr. Musa KAVAL EKEV AKADEMİ DERGİSİ
Mevlana (1994). Fîhi Mâ Fîh. Terc. Ahmet Avni Konuk. Haz. Selçuk Eraydın, İstanbul.
Mevlana (1990). Mesnevî: çev. Veled Çelebi İzbudak, göz. geç. Abdülbaki Gölpınarlı,
İstanbul, M.E.B. Yay.
Mevlâna (1991). Rubaîler, çev. ve yay. Şefik Can, Ankara, Kültür Bakanlığı Yay.
Molla Câmî (2002). Rübâî, çev. Asaf Hâlet Çelebi, Ankara, Hece Yayınları.
Nasr, S. Hüseyin (1964). Üç Müslüman Bilge, Three Muslim Sage, Cambridge, Harvard
University Press.
Nicholson, Reynold A. (2004). Tasavvufun Menşei Problemi, Çev. Abdullah Kartal, İstanbul.
Schimmel, Annemarie (2000). Ben Rüzgârım Sen Ateş, çev. Senail Özkan, İstanbul, Ötüken
Yayınları.
Smith, Margaret (1991). Bir Kadın Sûfî Râbiâ, çev. Özlem Eraydın, İstanbul, İnsan Yay.
Şems-i Tebrîzî (1974) Makâlat, çev. M. Nuri Gencosman, İstanbul.
Yunus Emre (1998). Yunus Emre Divanı, Mustafa Tatçı, Ankara, Akçağ Yay.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com