İBN TEYMİYYE’NİN ŞİÎ KARŞITLIĞINDA BAZI PARAMETRELER
Journal Name:
- EKEV Akademi Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
The existence of polemical writings produced by Shi’i and Sunnî scholars in and
around Baghdad during the seventh and eighth centuries contributes to the interrelation
between these groups. As Shi’i scholars, during the period, obtained greater access to
patronage through the support of Mongol benefactors. In this period, Shi’i scholars
produced some works that would prove foundational for later intellectual developments.
Sunnî scholars were compelled to respond directly to these works. Ibn Taymiyah’s Minhâj
al-Sunnah is one of the works produced by Sunni scholors and it was accepted as scathing
counter-refutation work. The main purpose of Ibn Taymiyyah is break al-Hillî’s influence
on the Islamic society and in politics. This article gets criticisms were directed by Ibn
Taymiyyah to Shia at the personality of al-Allâmah al-Hillî.Abstract (Original Language):
Hicri Yedinci ve sekiz asırlarda Bağdat ve çevresinde Şiilerle Sünnîler arasında ilişkilerin
sürmesini sağlayan araçlardan birisi de karşılıklı yazılan reddiyelerdir. Bu dönemde,
Moğollardan destek gören Şii âlimler, Şiiliğin entelektüel çatısını oluşturacak eserler
üretmişlerdir. Sünnîler, Şiilerin bu tarz eserlerine cevap vermeye mecbur kalmıştır. İbn
Teymiyye’nin Minhacü’s- Sünne’si, Şia’ya reddiye kapsamında yazılan en ağır eleştirilerden
birisi olarak kabul edilmiştir. İbn Teymiyye’nin esas amacı, Allâme Hillî’nin İslam
toplumu ve siyasetindeki etkisini kırmaktır. Bu makale İbn Teymiyye’nin Minhâcü’s-
Sünne’de Allâme Hillî’nin şahsında Şia’ya yönelttiği eleştirileri incelmektedir.
FULL TEXT (PDF):
