BANDITRY MOVEMENTS AROUND MARAŞ FROM THE BEGINNING OF THE 18TH CENTURY TO MID-19TH CENTURY
Journal Name:
- Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
In 18th century, mostly semi-nomadic tribes involved into the banditry movements
around Maraş province. Maraş province geographically was suitable for nomadic life-style.
Nomadic tribes, who acted banditry, thereafter, easily deserted in mountainous terrain of
the region, when they were chased down. Especially, highway banditry movements were
largely occurred around the roads, which lined Maraş province to Central Anatolia. The
Armenians of Zeytun, who lived in mountainous area and controlled the main roads to the
south and Central Anatolia, were also pretty active in brutal highway robberies. Central
power applied harsh and deterrent penalties against the banditry. Criminals were jailed,
fined, exiled, etc. Unfortunately, local rulers were not so determined to fight against the
banditry, in reverse, in many cases; some rulers protected the bandits and reached unjust
decisions that weakened the law and order.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
XVIII. yüzyılda, Maraş çevresinde eşkıyalık olaylarına en fazla karışan unsurlar
konargöçerlerdi. Maraş, coğrafi konumu nedeniyle konargöçer yaşam için elverişliydi.
Bunlar yerleşik olmadıkları için daha kontrolsüz hareket edebiliyor, karıştıkları olaylardan
sonra takip edildiklerinde izlerini kaybettirebiliyorlardı. Özellikle, eşkıyalık hareketlerinin
çoğunun, Maraş’ı Orta Anadolu’ya bağlayan yol üzerinde meydana geldiği görülmektedir.
Maraş’ın Zeytun nahiyesinde yaşayan Ermenilerin de yolcu ve kervanlara saldırarak gasp
ve yağmalama olaylarına karıştıkları tespit edilmiştir. Devlet adamları eşkıyalığın önlenmesine
yönelik, kefalet, nezir, para cezası, sürgün, hapis ve kürek cezası gibi birtakım tedbirlere
baş vuruyorlardı. Ancak, eşkıyanın yapmış olduğu zulümleri ortadan kaldırmakla görevli
mahallî yöneticilerin de zaman zaman halka karşı adaletsiz davranmaları, asayişin
daha da bozulmasına neden olmaktaydı.
FULL TEXT (PDF):
69-85