BA. ML. CRD.2059.
BA. D. CRD.40465.
BA. MAD. 5152, 6422.
Altınbilek, M.S. (1997). Plânlama Sorunları Açısından Erzincan’ın Şehir Coğrafyası
(Basılmamış Doktora Tezi). Erzurum.
Arat, Reşit Rahmet (1993). “Köy”, İ.A. c.VI, İstanbul. s.924.
Ayn Ali Efendi (1280). Kavânin-i Al-i Osman der-Hülâsa-i Mezâmin-i Defter-i Divân.
İstanbul.
Barkan, Ö.L. (1941). “Türkiye’de İmparatorluk Devirlerinin Büyük Nüfus ve Arazi
Tahrirleri ve Hakana Mahsus İstatistik Defterleri”, İstanbul Üniversitesi İktisat
Fakültesi Mecmuası, II/I, 20–59.
Clavijo (1939), Kadis’ten Semerkant’a Seyahat, (trc. Ömer Rıza Doğrul). İstanbul.
Darkot, B. (1993). “Erzincan”, İ.A, c.IV, İstanbul. s.338–340.
Doğanay, H. (1994). Türkiye’nin Beşeri Coğrafyası. Ankara.
Ergenç, Ö. (1976). “Osmanlı Şehirlerindeki Yönetim Kurumlarının Niteliği Üzerinde
Bazı Düşünceler”, VIII, Türk Tarih Kongresi Kongreye Sunulan Bildiriler,
c. II, Ankara, s.1265–1274.
Ergenç, Ö. (2006).XVI. Yüzyılın Sonlarında Bursa. Ankara.
Evliya Çelebi. (1314). Seyahatnâme, II, İstanbul.
Hayli, S. (1995). Erzincan Ovası’nın Beşerî ve İktisadî Coğrafyası (Basılmamış
Doktora Tezi).Elazığ.
İlgürel, M. (2001) “1784 Erzincan Depremi”, Tarih Boyunca Anadolu’da Doğal
Âfetler ve Deprem Semineri, 22–23 Mayıs 2000, Bildiriler, İst. 198–202.
İnalcık, H. (1954). Sûret-i Defter-i Arvanid. Ankara.
Karaboran, H.H. (1984), “Türkiye'de Mevkii Adları Üzerine Bir Araştırma”, Türk
Yer Adları Sempozyumu Bildirileri, Kültür ve Turizm Bakanlığı, Millî
Folklor Araştırma Dairesi yay.no:60, Seminer, Kongre Bildirileri Dizisi:17,
s.97-148. Ankara.
Karal, E.Z. (1997). Osmanlı İmparatorluğu’nda İlk Nüfus Sayımı. Ankara.
Karpat, H.K. (2003). Osmanlı Nüfusu (1830–1914) Demografik ve Sosyal Özellikleri.
İstanbul.
Kemali, A. (1932). Erzincan Tarihi. İstanbul.
Konukçu, E. (1998). “Tercan Tarihi”, Cumhuriyetin 75. Yılında Tercan.
Küçük, C. (1977). “Tanzimat Dönemi Erzurum’un Nüfus Durumu”, İstanbul Üniversitesi
Edebiyat Fakültesi Tarih Enstitüsü Dergisi (1976–1977), 7–8,
185–224.
Miroğlu, İ.(1990). Kemah Sancağı ve Erzincan Kazası (1520–1566). Ankara.
Ortaylı, İ. (1974). Tanzimat Sonrası Mahalli İdareler. Ankara.
Demirel, Ö. (2000). Osmanlı Vakıf-Şehir İlişkisine Bir Örnek: Şehir Hayatında Vakıfların
Rolü. Ankara.
Demirel, Ö. (1989). II. Mahmud Döneminde Sivas’ta Esnaf Teşkilatı ve Üretim-
Tüketim İlişkileri. Ankara.
Orcan, S. (1984). “Topononi: Coğrafi Yer Adları Standardizasyonu’nun Milli ve
Milletlerarası Önemi”, Türk Yer Adları Sempozyumu Bildirileri, Kültür ve
Turizm Bakanlığı, Millî Folklor Araştırma Dairesi yay.no:60, Seminer,
Kongre Bildirileri Dizisi:17, s.55-62, Ankara.
Özel, O. (1999). “17. Yüzyıl Osmanlı Demografi ve İskân Tarihi İçin Önemli Bir
Kaynak: Mufassal Avarız Defteri”, XII. Türk Tarihi Kongresi (Ankara, 12–
16 Eylül 1994), Kongreye Sunulan Bildiriler III. Ankara. s.735–743.
Özger, Y. (2007). “XIX. Yüzyılın İlk Yarısında İspir ve Köylerinin Nüfusu”, Atatürk
Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, yıl. 14, sayı.34,
s.275–295.
Özgüç, T. (1969).Altıntepe II. Ankara.
Sümer, F. (1993). “Mengücüklüler”, İ.A, c.VII. İstanbul. s.713–718.
Şahin, T. E. (1985). Erzincan Tarihi, c.I, II. Erzincan.
Pamuk, B. (2006). XVII. Yüzyılda Bir Serhad Şehri Erzurum. İstanbul.
Turan, O. (1999). Selçuklu Tarihi ve Türk-İslam Medeniyeti. İstanbul.
Turan, O. (1998). Selçuklular Devrinde Doğu Anadolu’da Türk Beylikleri. Ankara.
Yediyıldız, B. (1985). Ordu Kazası Sosyal Tarihi. Ankara.
Yediyıldız, B. (1984). “Türkiye’de Yer Adı Verme Usulleri ve Yer Adı Değişikliklerinin
Tarihi Gelişimi”, Türk Yer Adları Sempozyumu Bildirileri, Kültür
ve Turizm Bakanlığı, Millî Folklor Araştırma Dairesi yay.no:60, Seminer,
Kongre Bildirileri Dizisi:17, s.25-41, Ankara.
Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com
