Buradasınız

İLKÖĞRETİM ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÖĞRENME STİLLERİNİN İNCELENMESİ

RESEARCH ON LEARNING STYLES OF PRIMARY SCHOOL TEACHER NOMINEES

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The aim of this research is to determine general learning styles of teacher nominees with versatile learning styles. In data analyses, frequency and two-way variance analysis (ANOVA) were used. It was determined that 66,8 % (n=231) of teacher nominees within the scope of the research had Separator learning style, 22,8 % (n=79) of them had Absorbent learning style, 5,5 % (n=19) of them had Transformer learning style; whereas 4,9% (n=17) had Establisher learning style. There has been a significant difference between learning styles and training.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, farklı öğrenme stillerine sahip öğretmen adaylarının genel öğrenme stillerini belirlemektir. Verilerin analizinde frekans ve çift yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Araştırma kapsamındaki öğretmen adaylarının % 66,8’i (n=231) Ayrıştıran öğrenme stili, %22,8’inin (n=79) Özümseyen öğrenme stili, %5,5’i (n=19) Değiştiren öğrenme stili, %4,9’u ise (n=17) Yerleştiren öğrenme stili'ne sahip olduğu belirlenmiştir. Öğrenme stilleri ile eğitim arasında anlamlı bir fark bulunmuştur.
143-153

REFERENCES

References: 

Aşkar, P., Akkoyunlu, B. (1993). Kolb öğrenme sitili envanteri, Eğitim ve Bilim
Dergisi, 87, 37- 47.
Buch, K., Bartley, S. (2002). Leraning style and training delivery mode preference,
Journal of Workplace Learning. 1, 5-10.
Given, B. K. (1996). Learning styles: a synthesizedmodel, Journal of Accelerated
Learning and Teaching, 21(1&2), 11–43.
Karagözbolat, N. (2007). İlköğretim 6. ve 7. sınıf fen ve teknoloji bilgisi dersi öğrencilerinin
öğrenme stillerine göre motivasyon ve başarı düzeyleri (Yüksek
Lisans Tezi), Eskişehir Osman Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Karakış, Ö. (2006). Bazı yükseköğrenim kurumlarında farklı öğrenme stillerine sahip
olan öğrencilerin genel öğrenme stratejilerini kullanma düzeyleri (Yüksek
Lisans Tezi), Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Karasar, N. (2004). Bilimsel araştırma yöntemi, Nobel Yayın, Ankara.
Kolb, A.D. (1985). Experiential learning: experience as the source of learning and
development, Prentice Hall, Inc, Engle wood Cliffs, New Jersey.
Littlewood, W. (1984). Communicative language teaching, Cambridge University
Press, Cambridge.
Özsoy, N., Yağdıran, E., Öztürk, G. (2004). Onuncu sınıf öğrencilerinin öğrenme
stilleri ve geometrik düşünme düzeyleri, Eğitim Araştırmaları Dergisi, 16,
50–63.
Şimşek, N. (2002). Big16 öğrenme biçimleri envanteri, Ankara Üniversitesi, Eğitim
Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 1 (1), 33–37.
Şimşek, Ö. (2007). Marmara öğrenme stilleri ölçeğinin geliştirilmesi ve 9-11 yaş
çocuklarının öğrenme stillerinin incelenmesi (Doktora Tezi), Marmara Üniversitesi
Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi Cilt-Sayı: 13-2 Yıl: 2011
153
Tekaz, S. (2004). Genel lise öğrencilerinin öğrenme stilleri (Yüksek Lisans Tezi),
Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Yenice, N., Saracaloğlu, A.S. (2009). Sınıf öğretmeni adaylarının öğrenme stilleri
ile fen başarıları arasındaki ilişki, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Dergisi, V1, I, 162-173.
* * * *

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com