Buradasınız

Anasayfa » Content

Status Epileptikus : Etyoloji, Klinik Özellikler, Tedavi ve Prognoz

Status Epilepticus: Etiology, Clinical Features, Treatment and Prognosis

Journal Name:

  • Fırat Tıp Dergisi

Publication Year:

  • 2008

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Objectives: Our aim is to investigate the patients who were followed up and treated in our neurology clinic and intensive care unit between 1996 and 2007 in terms of etiologic cause, clinical features, treatmentant and prognosis. Materials and Methods: 83 patients consisting of 47 males and 36 females (whose average age is 38 ± 19.7, minimum 14 years, maximum 87 years) and who were followed up between 1996 and 2007 have been included in this study. Results: In our study group, the first three etiologic causes were found to be idiopathic epilepsy (42%), cerebrovascular disease (14.5%) and metabolic disorders (10.8%). Seizure types of status epilepticus (SE) were primary tonic-clonic seizure in 62 patients, complex partial seizure + secondary generalized tonic-clonic seizure in 7 patients, and focal motor seizure + secondary generalized tonic-clonic seizure in 14 patients. 70 of our patients were non-refractery SE, the rest were refractery SE. In the non-refractery group, intravenous benzodiazepine + diphenilhidantoin infusion were conducted as a treatment. In resistant cases, besides this treatment midazolam infusion, propofol infusion or valproate infusion were added to the treatment. Conclusion: 16 of our patients died (mortality rate is 19.2%). Some of these patients died due to SE complications because SE couldn't be stopped. In other patients SE were stopped, however these patients died due to reasons related to the fundamental disease beneath. In mortality in SE, it was noted that the age of the patient, the etiologic cause beneath and the beginning time of SE treatment. ©200008, Firat University, Medical Faculty.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Amaç: Amaç; 1996-2007 yılları arasında nöroloji kliniğimiz ve yoğun bakım ünitesinde takip ve tedavi edilen hastaları etyolojik neden, klinik özellikler, tedavi ve prognozları açısından değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya Ocak 1996- Mayıs 2007 tarihleri arasında hastanemiz nöroloji kliniği ve yoğun bakım ünitesinde yatırılarak takip ve tedavi edilen 47'si erkek 36'sı kadın toplam 83 hasta (ortalama yaş 38 ± 19.7 yıl, minimum 14 yıl, maximum 87 yıl) alınmıştır. Bulgular: Çalışma grubumuzda epileptik nöbetler ve/veya status epileptikus'a (SE) yol açan altta yatan etyolojik neden açısından ilk üç sırayı idyopatik epilepsi (%42), serebrovasküler hastalık (%14.5) ve metabolik bozukluklar (%10.8) almıştır. SE ortaya çıkışını tetikleyen faktörler arasında en sık düzensiz antiepileptik ilaç(AEİ) kullanımı ve araya giren enfeksiyon hastalıkları tespit edildi. SE'u oluşturan nöbet tipi 62 hastada primer jeneralize tonik-klonik nöbet, 7 hastada kompleks parsiyel nöbet + sekonder jeneralize tonik-klonik nöbet, 14 hastada fokal motor nöbet + sekonder jeneralize tonik-klonik nöbet idi. Olgularımızdan 70 tanesi dirençli olmayan SE, geri kalanları ise dirençli SE idi. Dirençli olmayan grupta intravenöz benzodiazepin + difenilhidantoin infüzyonu şeklinde tedavi uygulanmıştır. Dirençli olgularda ise bu tedaviye ilaveten hastaya göre değişmek üzere midazolam infüzyonu, propofol infüzyonu veya valproat infüzyonu tedaviye eklenmiştir. Sonuç: Olgularımızdan 16 tanesi kaybedilmiştir (mortalite oranı %19.2). Kaybedilen hastaların bir kısmı SE'un durdurulamaması nedeniyle SE komplikasyonları sebebiyle ölmüştür. Diğer hastalarda ise SE durdurulmuş ancak daha sonraki günlerde altta yatan esas hastalığa bağlı nedenlerle bu hastalar kaybedilmiştir. SE'da mortalitede hastanın yaşı, altta yatan etyolojik neden ve SE tedavisine başlama süresinin etkili olduğu dikkati çekmiştir.©2008, Fırat Üniversitesi, Tıp Fakültesi
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_135291_13_pp_188-190.pdf
  • 3
188-190
  • Turkish

REFERENCES

References: 

1. The epilepsies: Tresche W.H. and Cesse-R.P. In: Neurology in Clinical Practice, eds: Bradley W.G., Daroff R.B., Fenichel G.M., Marsden C.D. Volume II, third edition, Buttherworth/Heinemann, Boston, 2000. pg:1745-1780
2. Hauser WA. Status epilepticus: epidemiology considerations. Neurology 1990; 40:9-13
3. Proposal for revised clinical and electroencephalographic classification of epileptic seizures. From the Commission on classification and Terminology of the International League Against
Epilepsy . Epilepsia 1981; 22: 489- 50.
4. DeLorenzo RJ, Hauser WA, Towne AR, Boggs JG, Pellock JM, Penberthy L, Garnett L, Fortner CA, Ko D. A prospective, population-based epidemiologic study of status epilepticus in
Richmond, Virginia. Neurology 1996; 46: 1029-35.
5. Yeni N, Erkal G, Karaağaç N. Status epilepticus olgularının klinik özellikleri: retrospektif çalışma. Epilepsi 1998; 4: 82-85
6.
Üna
y B, Meral C, Akın R, Gökçay E. Status epileptikus'lu çocuk hastaların değerlendirilmesi. Nöroloji Bilimleri Dergisi 2002; 19:3.
7. Sung CY, Chu NS. Status epilepticus in the elderly: etiology, seizure type and outcome. Acta Neurol. Scand 1989: 80: 51-56.
8. Sağduyu A, Tarlaci S, Sirin H. Generalized tonic-clonic status epilepticus: causes, treatment, complications and predictors of case
fatality. J. Neurol. 1998; 245: 640-646
9. Minambres Garcia E, Antolinez Eizaguirre X, Infante Ceberio J, Rodriguez Borregân JC, Iribarren Sarrias JL, Tejido Garcia R, Ugarte Pena P. Generalized convulsive status epilepticus: analysis apropos of 57 cases. An Med Interna 2001; 18: 294-7
10. Meierkord H, Boon P, Engelsen B, Göcke K, Shorvon S, Tinuper P, Holtkamp M. EFNS guideline on the management of status epilepticus. Eur J Neurol 2006; 13: 445-450.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com