Buradasınız

Anasayfa » Content

Ca’fer Es-Sâdık’ın Tarihsel Kişiliği

HISTORICAL PERSONALITY OF JA'FAR AL-SÂDIQ

Journal Name:

  • Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2011

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Ja’far al-Sâdiq who is the 6th imam in the Shi’ite Imamiyyah seems as an important figure in the early years of the second century when Abbasid received the dynasty from the Umeyye. The works mention Ja’far al-Sâdiq’s studies. Same mysterious sciences as astrology, cefr, augury, talisman, chemistry, magic, and extra ordinary abilities have been referred to Ja’far al-Sâdiq. He has been well-known for his scientific personality more than his political identity. He has not taken any part of the Shiite rebels as he has not participated in any rebel in his period. He has been taught by many respected ulema(doctors of Islam Theology) and has also trained a lot of respected ulema. Tradition of the prophet have agreed on his being a reliable and trustworty narrator. Shiite parties have wanted to gain legality for themselves by imputing their erroneus views to Ja’far al-Sâdiq. Because he has been an Imam agreed on by alliance by every body. Ja’far al-Sâdiq has been for away from such expressions as divinity, prophethood miracle, bed’a, rec’at, metempsychosis, reincarnation, comparison defended by gulat groups, and has pronounced a formal anethama against the people talking nonsense and persecuted theirs leaders.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Şii İmamiyye’nin VI. imamı olan Ca’fer es-Sâdık hilafetin Emeviler’den Abbasilere geçtiği hicri ikinci yüzyılın başlarında meşhur bir sima olarak göze çarpmaktadır. Astroloji, cefr, fal, havas, tılsım, kimya ve sihir gibi bir takım gizli ilimlerin, gaybı ve geleceği bilme ile ilgili bazı olağanüstü yetenekler Ca’fer es-Sâdık’a nispet edilmektedir. Dönemindeki hiç bir isyana katılmadığı gibi, Şiî isyanlarda da tarafsızlığını bozmamıştır. Ca’fer es-Sâdık birçok seçkin ulemadan ders almış, birçok değerli âlim yetiştirmiştir. Hadis âlimleri O’nun güvenilir ve sağlam bir ravi olduğu konusunda ittifak etmişlerdir. Ca’fer es-Sâdık herkesin ittifaken kabul ettiği bir imam olduğu için birçok Şii fırka, batıl görüşlerini ona isnat ederek, kendilerine meşruiyet kazandırmak istemişlerdir. Ca’fer es-Sâdık, gulat fırkaların savundukları ilahlık, peygamberlik, mucize, bed’a, rec’at, tenasuh, hulul, teşbih gibi sıfatlardan uzak kalmış bu gibi saçmalıkları yapanları lanetlemiş ve onların liderlerini kovmuştur.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-cafer-es-sadikin-tarihsel-kisiligi.pdf
  • 16
35-43
  • English

REFERENCES

References: 

Atalan, Meh
el-Buhârî, Şe k, Ebû Ca’fer Muhammed b. Ali İbn Babeveyh Kummî (381/991),
el-Cehşiyârî, uhammed b. Abdis (310/922), Kitâbu’l-Vuzarâ ve’l-
Ebû’l-Ferec, ed el-Isfehânî(356/967), Mekâtilu’t-Tâlibiyyîn,
Ebû’l-Kasım, Abdurrahmân b. Muhammed (435/1043), Munâzâra Ca’fer b.
nbul-Süleymâniye Şehid Ali Paşa
Goldziher, Ig G, LX (1906).
İbn Kuteybe Kitâbu’l-İmâme ve’sİbn
Sa’d, Eb t 1968.
(588/1192),
Menâkıbu Ali b. Ebî Tâlib, I-III, Necef 1375/1956.

met, Cafer-i Sâdık, Türkiye Diyanet Vakfı Yay., Ankara 2007.
……………, Şiiliğin Farklılaşma sürecinde Câ’fer es-Sâdık’ın Yeri, Araştırma Yay., Ankara 2005.
Bozan, Metin, İmamiyye’nin İmamet Nazariyesi’nin Teşekkül Süreci, Unpublished Ph. D. Thesis, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara 2004. yh Sadu
Şiî İmamiyye’nin İnanç Esasları, Çev., Ethem Ruhi Fığlalı, Ankara 1978. Ebî Abdullah M
Küttâb, thk. Mustafa es-Sakâ- İbrahim el-Ebyârî- Abdulhafız Şelebi, Mısır 1980.
Ca’fer es-Sâdık, Ca’fer b. Muhammed es-Sâdık(148/765), Kitâbû’t-Tevhîd, Dersaadet, İstanbul h.1329.
Daftary, Farhad, Muhalif İslâm’ın 1400 yılı İsmâîliler Târîh ve Kuram, Çev., Ercüment Özkaya, Raslantı Yay, Ankara 2001. Ali b. Hüseyin b. Muhamm
thk. es-Seyyid Ahmed Sakr, Beyrut 1966.
Muhammed es-Sâdık Maa’r-Râfizî, İsta
2763/11, 152-156 v, 155a.
Esed, Haydar, el-İmâmu’s-Sâdık ve Mezâhibu’l-Erba’, Dâru’l-Kitâbû’l-Arabî, Beyrut 1390/1969.
Fığlalı, Ethem Ruhi, İmamiyye Şîası, İstanbul 1984. naz, “Das Prinzip der Takija im Islâm”, ZDM
Hasan, Muhammed, “İmâm Ca’fer es-Sâdık ve Gulât”, Mutemeru’l-İmâmu Ca’fer es-Sâdık ve’l-Mezâhibu’l-İslâmiyye, Beyrut 1417/1917.
el-Hıllî, el-Allâme el-Hasan b. Yûsuf b. Ali b. el-Mutahhar (726/1325), el-Bâbu Hâdî Aşere, nşr. Mehdî Muhakkik, Meşhed 1989.
el-İsferâ’înî, Ebû’l-Muzaffer (471/1078), et-Tabsîr fi’d-Dîn ve Temyîzi’l-Fırkati’n-
Nâciye an Fırakı’l-Hâlikin, thk., K. Yusûf el-Hût, Beyrut 1983. , Ebû Muhammed Abdullah b. Muslim (276/889),
Siyâse, thk. Tahâ Muhammed el-Zeyni, I-II, Kahire 1967, 1981. u Abdullah Muhammed (230/884), Tabakatü’l-Kübra, I-VIII, Beyru
İbn Şehr Aşûb, Reşidüddin Ebû Ca’fer Muhammed b. Ali el-Mâzenderâniî
İbnü’l-Cevzî, Cemâluddîn Ebû’l-Ferec Abdurrahmân b. Muhammed (597/1200), Sıfâtu’s
Jafri, S. Husain M., Origins and Development of Shi’a İslâm, Kum 1976. bû Ca’fer Muhammed b. Ya’kûb (329/940), Usûl mine’l-Kâfî, I
1389. ine’l-Müsteşrikin, el-İmâmu’s-Sâdık fi Nazari Ulemai’l-Ğarb
Çev. Nureddîn Âli Ali, Dâru’l-Fazl, II. Baskı, Dımaşk 1996. uvaffak b.Ahmed (568/1172),
Menâkıbı ile birlikte), Dâru’l-Kitâbû’l-Arabî, Beyrut
el-Mes’ûdî, Ebû’l-Hasan Ali b. Hüseyin (346/957), İsbâtu’l-Vasiyye li’l-İmâm Ali b. Ebî Tâlib, II. Baskı, Beyrut 1988. ammed Cevad, eş-Şîatu’l-Mîzan, Beyrut 1409/1989.
Şeyh Müfîd, Ebû Abdillah İbnü’l-M
Ukberî el-Bağdadî (413/1022), Evâilu’l-Makâlât fi’l-Mezâhibi’l-Muhtârât, nşr., Hibetuddîn eş-Şehristânî, Tebriz 1364
……………,, İrşâd, Beyrut 1975. û Ca’fer Muhammed b. Cerîr (310/922), Târîhu’l-Umem
Muhammed Ebû’l-Fazl İbrâhîm, I-XI, Beyrut 1967. eyh Ebû Ca’
Muhammed Sâdık, Matbaatü’l-Haydariyye, Necef 1961. hmed b. Ebî Ya’kûb b. Ca
Beyrut 1960.
ez-Zehebî, Ebû Abdillah Muhammed b. Ahmed (748/1347), Siyeru A’lami’n-Nubelâ, IXXV,
Beyrut 1981-1988.
ez-Ziriklî, Hayruddîn, A’lâm, II. Baskı, I-VIII, Beyrut 1980.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com