Buradasınız

Anasayfa » Content

“SEYFULLAH” LAKABININ HALİD B. VELİD’İN CİHADINA YANSIMASI

Reflection of the Nickname “Sayfallah” on Khalid B. Walid’s Jihad

Journal Name:

  • Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2012

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Khalid b. Walid has an exceptional place in Islamic history for his warrior personality. The Prophet gives an important nickname to this companion hero who spent his whole life among battlefronts. The nickname “Sayfallah al-Maslol” means “the Drawn Sword of God”, and he gained a lot of successes in the history of Islam’s conquests. There have been great consequences through being given such a nickname by the Prophet. Every phase of his life is full with marks of victory. Such an nickname has sharpened his heroism, been an instrumental in gaining great succeess in the conquest against Sassanid and Byzantium during companions period, and in being known by Muslims for his victories and love for heroism and jihad. Although he wished very much for martyrdom, he reproched for not being destined to himself. In this article, I want to consider what kind of successes he gained with this nickname after being a Muslim and how this name motivated him.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Halid b. Velid, İslâm tarihinde savaşçı kişiliğiyle müstesna bir yere sahiptir. Hayatı cepheden cepheye koşmakla geçen bu kahraman sahâbîye, Hz. Peygamber “Allah’ın çekilmiş kılıcı” anlamına gelen “Seyfullahi’l-Meslûl” lakabını vermiştir. Hz. Peygamber’in ona bu lakabı vermesinin büyük neticeleri olmuştur. Halid’in hayatının her safhası zafer işaretleriyle doludur. Böyle bir lakap, onun kahramanlığını daha da bilemiş, sahabe döneminde Sasânî ve Bizans’a karşı yapılan fetih hareketinde büyük başarılar elde etmesine ve Müslümanlar nezdinde zaferleriyle, kahramanlık ve cihad sevgisiyle tanınmasına vesile olmuştur. Şehadeti çok arzu etmesine rağmen bunun kendisine nasip olmamasına hayıflanmıştır. Bu makalede Halid’in Müslüman olduktan sonra üzerinde taşıdığı “Seyfullah” lakabıyla ne gibi başarılar elde ettiğini ve bu lakabın onu nasıl motive ettiğini mülahaza etmek istiyoruz
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-seyfullah-lakabinin-halid-b.velidin-cihadina-yansimasi.pdf
  • 2
91-109
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Aksu, Ali, “Asr-ı Saadet ve Emeviler Döneminde Lakap Takma ve Halifelerin Lakapları”, Cumhuriyet Ün. İlahiyat Fak. Dergisi, Sivas 2001, Cilt: V, Sayı: II, s. 230.
Algül, Hüseyin, İslâm Tarihi, I-III, İstanbul, Gonca Yayınevi, 1991.
Apak, Adem, İslâm Tarihi, I-III, İstanbul, Ensar Neşriyat, 2009.
Arif, Arif, el-Mufassal fi tarihi’l-Kudüs, Beyrut, el-Müessesetü’l-Arabiyye li’d-Dirasat, 2005.
Azimli, Mehmet, Hz. Safvan b. Muattal, Adıyaman Belediyesi Kültür Yayınları, Step Matbaacılık, 2008.
………, Dört Halifeyi Farklı Okumak-I Hz. Ebû Bekir, Ankara Okulu Yayınları, Ankara, 2011, s. 174.
Belâzurî, Ahmed b. Yahya b. Cabir (279/892), Fütûhü’l-büldan, neşr: Beyrut, Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye 2000.
Bozkurt, Nebi “Lakap” DİA, XXVII, s. 65.
Efendioğlu, Mehmet, “Halid b. Velid’e Yönelik Tenkidlerin Mahiyeti Üzerine” Hadis Tetkikleri Dergisi, Cilt: II, Sayı: I, Yıl: 2004. s. 58.
Fayda, Mustafa “Halid b. Velid” DİA, XIV, s. 291
………, Hâlid b. Velid, İstanbul, Çağ Yayınları, 1992.
Halife b. Hayât, (240/854) Tarih, nşr. Mustafa Necib Fevvaz-Hikmet Fevvâz, Beyrut, Daru’l-Kütübi’l-İlmiyye 1995, s. 77.
………., Tabakât, I-II, nşr. Süheyl Zekkâr, Dımaşk, 1996.
Hâşimî, Taha, “Seferu Hâlid b. Velid mine’l-Irak ila’ş-Şâm”, Mecelletü’l-ilmi’l-Arabî, Dımaşk, 1952, C. 26, s. 550.
F.Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi 17:2 (2012) 109
____________________________________________________________________________
Honigmann, Ernest, Bizans Devletinin Doğu Sınırı, trc. Fikret Işıltan, İstanbul, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, 1970.
İbn Abdilber, Ebû Ömer Yusuf b. Abdullah b. Muhammed ( 463/1071 ), el-İstîâb fi ma’rifeti’l-ashâb, I-IV, nşr. Ali Muhammed el-Becâvî, Kahire, ts.
İbn Asâkir, Ebu’l-Kasım Ali b. Hasan (571/1170), Tarihu medineti Dımaşk, I-LXXX, nşr. Muhibbuddin Ebû Saîd Ömer b. Garame el-Amravî, Beyrut, Daru’l-Fikr, 1995-1998.
İbn Hişâm, Ebû Muhammed Abdulmelik (218/833), es-Sîretü’n-nebevîyye, Beyrut, Müessesetü’l-Maarif, 2004.
İbn Manzûr, Muhammed b. Mukerrem (711/1311), Lisânu’l-Arab, I-XX, Beyrut, Daru İhyai Türasi’l-Arabi, thz.
İbn Sa'd, Muhammed, (230/844) et-Tabakâtü’l-kübrâ, I-IX, thk. Ali Muhammed Ömer, Kahire, Mektebetü’l-Hancî, 2000.
İbnü’l-Cevzî, Cemaluddin Ebu’l-Ferec, (579/1201) Sıfâtü’s-safve, I-IV, nşr. Mahmud Fahûrî, Beyrut, Daru’l-Maarif, 1979.
İbnü’l-Esir, İzzüddin (630/1236), el-Kâmil fi’t-tarih, I-XIII, nşr. C. J. Tonberg, Beyrut, 1979.
………… Üsdü’l-gâbe fi ma’rifeti’s-sahâbe, I-X, thk. Ebu’l- Fida Abdullahi el-Kadi, Beyrut, Daru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 2010.
Keleş, Ahmet, “Cihad-Kılıç-Tebliğ Bağlamında İslâm’ın Yayılışı” Cahiliye Toplumundan Günümüze Hz. Muhammed (Sempozyum Tebliğ ve Müzakereleri) 13-15 Nisan 2007 Konya; Basım: Ankara, Fecr yayınları, 2007, s. 252.
Kemal, Ahmed Adil, et-Tarik ila’l-Medâin, Beyrut, Daru’n-Nefais, 1977.
Sem’ânî, Ebû Sa’d Abdulkerim b. Muhammed b. Mansûr et-Temîmî (562/1167), el-Ensâb, I-V, Beyrut, 1988.
Taberî, Ebû Ca’fer Muhammed b. Cerir (310/923), Tarihu’r-rusül ve’l-mülûk, I-V, Beyrut, Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye 1987.
…….., Tarihu’r-rusül ve’l-mülûk, Lübnan, Beytu’l-Efkâri’d-Devliyye, 2004.
Vâkıdî, Ebû Abdullah Muhammed b. Ömer (207/823), nşr. Marsden Cons, Beyrût, Kitabu’l-megâzî, Alemü'l-Kütüb, 1984.
Ya’kûbî, Ahmed b. Ebû Ya’kûb b. Ca’fer b. Vehb b. Vâdıh (284/897), Tarih, I-II, Beyrut, ts.
Yıldız, Hakkı Dursun, “Ecnâdeyn”, DİA, X, 385.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com