Buradasınız

Edebiyat Sosyolojisi Bağlamında Osmanlı’dan Günümüze Türk Şiirinde Dilenme ve Dilenciliğe Genel Bir Bakış

Beggary and Beggars in Turkish Poetry from Ottomans to Present in Context of Literature Sociology

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
Beggary is an undesirable activity in society. People have shown some reactions against beggars and beggary from time to time. The state also has made provisions against this activity and even has banned it which is undesired by society. Despite of the ban, beggary could not be supressed in any period of history. Naturally, beggary and beggars that we see in social life have some reflections in literature. Beggary is worthy of notice for discipline of literature sociology. In this article, beggary and types of beggary are explained in a general outlook. Then, the fight of Ottoman state system against beggary and beggar groups, and the provisions have made to rehabilite this social problem are mentioned. Literature sociology analyze is made by studying on Turkish poems which are main subjects of the article.
Abstract (Original Language): 
Dilencilik, toplum tarafından sevilmeyen bir faaliyettir. Toplum, dilenenlere ve dilenme faaliyetine zaman zaman çeşitli tepkiler göstermiştir. Devlet aygıtı da toplumun istemediği, hoş karşılamadığı bu faaliyeti ve faaliyetin icracılarına karşı çeşitli tedbirler geliştirmiş, hatta yasaklamıştır. Bu yasağa rağmen dilencilik, tarihin hiçbir devrinde ortadan kaldırılamamıştır. Toplumsal hayatta karşımıza çıkan dilencilik faaliyeti ve dilencilerin, edebiyata yansımaması mümkün değildir. Edebiyat sosyoloji disiplini için de dilencilik eylemi incelenmeye değer bir niteliktedir. Makalenin zemininde, dilenciliğin ve dilencilik biçimlerinin tarih içindeki niteliği genel bir bakış açısıyla aydınlatılmış, daha sonra da Osmanlı Devleti’nin dilenciler ve dilenci zümreleriyle olan mücadelesine ve bu toplumsal sorunu rehabilite etmek için alınan tedbirlere değinilmiştir. Edebiyat sosyolojisi incelemesi de konunun eksenini oluşturan Türk şiirleri üzerinden yapılmıştır.
1
27

REFERENCES

References: 

Akyüz, Kenan, Batı Tesirinde Türk Şiiri Antolojisi, İnkılâp Kitabevi, İstanbul,
1986.
Alver , Köksal (Editör), Edebiyat Sosyolojisi, Hece Yayınları, Ankara, 2006.
Altınay, Ahmet Refik, Onuncu Asr-ı Hicrîde İstanbul Hayatı, (Haz. Abdullah
Uysal), Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara, 2000.
Aybet, Gülgün Üçel ,Avrupalı Seyyahların Gözünden Osmanlı Dünyası ve
İnsanları (1530-1699), İletişim Yayınları, İstanbul, 2003.
Bölükbaşı, Rıza Tevfik, Serâb-ı Ömrüm ve Diğer Şiirler, Kitabevi Yayınları,
İstanbul.
Buğra, Ayşe, Kapitalizm, Yoksulluk ve Türkiye’de Sosyal Politika, İletişim
Yayınları, İstanbul, 2008.
Dikmen, Melek - Çetin, Kamile, “Dilenciliğin Türk Şiirindeki Tezahürleri”,
Bir Kent Sorunu: Dilencilik “Sorunlar ve Çözüm Yolları”, İstanbul Büyükşehir
Belediyesi Zabıta Daire Başkanlığı Yayınları, İstanbul, 2008.
Dilthey, Wilhelm, Hermeneutik ve Tin Bilimleri, (Çev. Doğan Özlem), Paradigma
Yayınları, İstanbul, 1999.
Düzbakar, Dr. Ömer, “Osmanlı Devletinin Dilencilere Bakışı (Bursa Örneği),
Uluslar arası Sosyal Araştırmalar Dergisi, V.I/5, Fall 2008, s. 296-312.
Erünsal, İsmail, The Life Works Tâcî-zâde Cafer Çelebi, İstanbul Üniversitesi
Edebiyat Fakültesi Yayınları, İstanbul,1983.
Ersoy, Mehmed Âkif, Safahat, (Haz. M. Ertuğrul Düzdağ), Çağrı Yayınları,
İstanbul.
Escarpit, Robert, Edebiyat Sosyolojisi, (Çev. Âli Türkay Yazıcı), Remzi
Kitabevi, İstanbul, 1968.
İpşirli, Mehmet, “Cer”, (mad.), TDİA, c.VII, s. 388-389.
Karaman, Doç. Dr. Fikret vd. Dini Kavramlar Sözlüğü, Diyanet İşleri Başkanlığı
Yayınları, Ankara, 2006.
Koçu, Reşat Ekrem, “Dünden Bugüne Dilenciler”, Hayat Tarih, nr. 3, 1 Nisan
1970, s. s.25-28.
Koçu, Reşat Ekrem, İstanbul Ansiklopedisi, c. 8, Koçu Yayınları, İstanbul, 1966.
Kösemihal, Nurettin Şazi, “Edebiyat Sosyolojisine Giriş”, Edebiyat Fakültesi
Sosyoloji Dergisi. nr. 19-20, 1967, s.1-30.
Laurenson, Diana - Swingewood, Alan, The Sociology of Literature, Schocken
Books, New York, 1972.
27
Meriç, Cemil, Kırk Ambar, Ötüken Yayınları, İstanbul, 1998.
Moran, Berna, Edebiyat Kuramları ve Eleştiri, Cem Yayınları, İstanbul,1994.
(Nayır)Yaşar Nabi, “Dilencinin Şarkısı”, Hayat, c.4, nr.88 , 2 Ağustos 1928, s.7.
Ocak, Ahmet Yaşar, Osmanlı İmparatorluğunda Marjinal Sûfîlik: Kalenderîler,
Atatürk Kültür Dil ve Tarih Kurumu Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara,
1999.
Onay, Ahmet Talat, Eski Türk Edebiyatında Mazmunlar, (Haz. Doç. Dr. Cemal
Kurnaz), Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, Ankara, 1993.
Ortaylı, İlber v.d., Payitaht-ı Zemin Eminönü I, Eminönü Belediyesi, İstanbul,
2008.
Özbek, Nadir, “II. Meşrutiyet İstanbul’unda Dilenciler ve Serseriler”, Toplumsal
Tarih, nr. 64, Nisan 1999, s. 34-43.
Özcan, Nuri, “Goygoyculuk” (Mad.), TDİA, c. XXIV, s. 121-122.
Pakalın, M. Zeki, Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri Sözlüğü, c.I, Meb
Yayınları. İstanbul, 1983.
Pala, İskender, Ansiklopedik Divan Şiiri Sözlüğü, Akçağ Yayınları, Ankara,
1995.
Serdaroğlu, Vildan, Sosyal Hayat Işığında Zâti Divanı, İSAM, İstanbul, 2006.
Tekin, Zeki, “Osmanlı Döneminde Dilencilik”, Osmanlı, c. V, Yeni Türkiye
Yayınları, Ankara, 1999.
Tevfik Fikret, Rübâb-ı Şikeste (Tıpkıbasım), (Bas. Haz. Doç. Dr. Abdullah
Uçman), Çağrı Yayınları, İstanbul.
Toksarı, Ali, “Dilencilik” (mad.), TDİA, c.IX, s. 298-300.
Tolasa, Harun, Ahmed Paşa’nın Şiir Dünyası, Dergâh Yayınları, İstanbul,
2001.
Uludağ, Süleyman, “Dilencilik”, (mad.), TDİA, c.IX, s.300.
Umran, Sedat, Sonsuzluk Atı, İz Yayıncılık, İstanbul, 2000.
Yazıcı, Tahsin “Derviş”, (mad.), TDİA, c.IX, s.188-189.
(Yöntem) Ali Canib, “Yalnız Bir Sahne”, Âşiyan, nr. 11, 1324, s.343.
Zülfe, Ömer, Hecrî Divan, http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/dosya/
1-275464/h/hecri.pdf.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com