Buradasınız

Orta Öğretimdeki Gençlerin Konut Koşulları ve Konutun Gencin Gelişimi Üzerindeki Etkilerinin İncelenmesi

Housing Conditions of the Youth in Secondary School and Evaluation of the Effects of the House on the Development of Young People

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This study planned with the purpose of evaluation of the effects of the house on the development of young people were carried out on 660 young people consisting of the girls and boys from low, middle and high socio – economic level residing in Ankara. The statistical data were processed through the SPSS 10.0 software program on computer with their numerical and percentage values tabulated in charts to be evaluated by one way ANOVA. 53,3 % of the youth are females while 46,5 % are males. The number of siblings ranged from a single child to 5 children, most of which were nuclear families (88,9 %). 69,3 % of the youth were ascertained to be living in apartment flats. When the number of individuals was divided into the number of rooms, the number of individuals per room was calculated to be 1 for 37,3 % and less, 1,01 – 1,50 for 35,9 % and 1,51 and more for 26,8. To determine the number of bedrooms in the houses; the number of individuals is divided into the number of beds to yield 1,50 per 38,6 % and less 1,51 – 2.00 per 44,9 and 2,01 and more bedrooms per 16,5 %. There is a separate room for each child for only 45,3 % of the youth. The age of the youth, the number of individuals, monthly income of the family, type of house, number of individuals per room and number of beds in the house turned out to be effective (p<.05) and were related to the facts that the rooms are arranged to the individual wishes, using his/her room whenever she/he likes; age of the youth aslong as he/she is at home.
Abstract (Original Language): 
Gençlerin konut koşullarının ve konutun gencin gelişimi üzerindeki etkilerinin incelenmesi amacıile plânlanan araştırma, Ankara’da ikamet eden düşük, orta ve yüksek sosyoekonomik düzeydeki orta öğretim öğrencisi kız ve erkeklerden oluşan 660 genç üzerinde yürütülmüştür. Verilerin istatistik işlemleri bilgisayarda SPSS 10.0 yazılım programıile yapılarak, sayısal ve yüzdelik değerleri çizelgelerle verilmişve tek yönlü varyans analizi ile değerlendirilmiştir. Gençlerin % 53.5’i kız, % 46.5’i ise erkektir. Kardeşsayısıtek çocuk ile 5 çocuk arasında değişmekte olup, büyük çoğunluğunun ailesi çekirdek ailedir (% 88.9). Gençlerin % 69.3’ü apartman konutlarda yaşamaktadır. Birey sayısıoda sayısına bölündüğünde oda başına düşen birey sayısıkonutların % 37.3’ünde 1 ve daha az, % 35.9’unda 1.01 – 1.50 ve % 26.8’inde de 1.51 ve daha çok kişidir. Konuttaki yatak odasısayısınıbelirlemek için birey sayısıyatak odasısayısına bölündüğünde ise konutların % 38.6’sının 1.50 ve daha az, % 44.9’unun 1.51 – 2.00 ve % 16.5’inin de 2.01 ve daha çok yatak odasına sahip olduğu belirlenmiştir. Gençlerin sadece % 45.3’ünün evinde her çocuk için ayrı oda vardır. Odasının, istekleri doğrultusunda düzenlenmişolması, odasıile ilgili taleplerini ailesine rahatlıkla iletebilmesi, istediği zaman odasınıkullanabilmesi ve evde bulunduğu sürede genellikle odasınıkullanmasında gencin yaşı, ailedeki birey sayısı, ailenin aylık geliri, konutun tipi, oda başına düşen birey sayısıve konuttaki yatak odasısayısıetkili olmaktadır (p < .05).
1-17

REFERENCES

References: 

Adams, J.F. (1995). Ergenliği Anlamak. Yayıma Hazırlayan: Bekir Onur. İmge
Kitapevi. Ankara.
Anon, (1991). Aile Yazıları6. Nüfus ve Aile Plânlaması. T.C. Başbakanlık Aile
Araştırma Kurumu Yayınları. Ankara.
Anon, (1996). Toplu Konutlarda Nitelik Sorunu. T.C. Başbakanlık Toplu Konut İdaresi
BaşkanlığıYayınları. Ankara.
Anon, (1997). Türk Ailesinde Adölesanların Sorunları. T.C. Başbakanlık Aile
Araştırma Kurumu Yayınları. Ankara.
Anderson, C. L., (1969). Community Health. Third Printing. Mosby Company. London.
Evans,G.W., Saegert, S. and Harris, R. (2001a). Residential Density and Psychological
Health Among Children in Low–Income Families. Environment and Behavior.
33(2):165-180.
Evans, G.W., Saltzman, H. and Cooperman, J.L. (2001b). Housing Quality and
Children’s Socioemotional Health. Environment and Behavior. 33 ( 3 ): 389 –
399.
Hopton, J. and Hunt, S. (1996). The Health Effects of Improvements to Housing: A
Longitudinal Study. Housing Studies. 11( 2 ): 271 – 286.
Ineichen, B. (1993). Homes and Health. How Housing and Health Interact. First
Edition. Chapman and Hall. London.
Işık,K. (1970). Kırıkkale Makine Kimya Endüstrisi Kurumunda Çalışan İşçilerin Konut
Durumu, Bunun Sağlık ve İşe Devama Etkisi. T.C. Hacettepe Üniversitesi
Sağlık Bilimleri Fakültesi. Ev İdaresi ve Aile Ekonomisi. Yayımlanmamış
Doktora Tezi. Ankara.
Kalınkara,V. (1997). Konutlarda İç Ortam Kirleticilerinin İnsan Sağlığına Etkileri.
Standart. 427: 104 – 109.
Pearson,D., (1994). The Naturel House Book: Creating A Healthy, Harmonious and
Ecologically Sound Home. Conran Octobus Lmt. London.
Rodman, N. (1992). Children’s Housing: The Need for Communication. Journal of
Home Economics. 84 ( 4 ): 22 – 26.
Şenol, S. (2001). Ergenlik Dönemi. Tüketici Bülteni. 13 ( 154 ): 4 – 5.
Tokyürek, Ş. (1987). Lise II. Sınıf Öğrencilerinin Konut Durumu, Bunun Sağlık ve
BaşarıDurumuna Etkisi. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aile
Ekonomisi ve Beslenme Bölümü Bilim UzmanlığıTezi. Ankara

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com