Buradasınız

İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Bireysel ve Örgütsel Değerlere İlişkin Önem Sıralamaları

Elementary School Teachers’Importance Rankings of Individual and Organizational Values

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The purpose of this study was to examine the individual and organizational value importance ranks of elementary school teachers. A total of 451 teachers working in 40 elementary schools from Ankara participated in the study. In this research, value ranking method was used to determine the importance ranks of 10 values representing individual and organizational levels. Resultsfrom this study indicated that while teachers gave more priority to such valuesas honesty, trust, respect, tolerance, and responsibility, they perceived risk taking, inclusiveness and collaboration in later ranks of the scale. However, a moderately significant positive correlation was found between teachers’ individual and organizational value importance ranks. Based on the results of the study, it was suggested that longitudinal studies on which values effect teachers’ perceptions about teaching profession be conducted by using qualitative research techniques.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, ilköğretim okulu öğretmenlerinin bireysel ve örgütsel değerlere ilişkin önem sıralamalarınıincelemektir. Araştırmaya Ankara’dan seçilen 40 ilköğretim okulunda görevli 451 öğretmen katılmıştır. Araştırmada, bireysel ve örgütsel düzeyi temsil eden 10 farklıdeğerin önem sıralamalarının belirlenmesinde değer sıralama yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçları, ilköğretim okulu öğretmenlerinin bireysel açıdan güven, hoşgörü ve sorumluluk; örgütsel açıdan da dürüstlük, güven, saygı, hoşgörü ve sorumluluk gibi değerleri daha öncelikli olarak algılarlarken; risk alma, katılım ve işbirliği gibi değerleri ise daha sonlarda tercih ettiklerini göstermiştir. Bununla birlikte, öğretmenlerin bireysel ve örgütsel değerlere ilişkin önem sıralamaları arasında genel olarak orta düzeyde, pozitif yönde ve anlamlıbir ilişki bulunmuştur. Araştırmanın sonuçlarıdoğrultusunda, öğretmenlerin mesleğe ilişkin algılarınıhangi değerlerin nasıl etkilediğinin boylamsal olarak ve nitel yöntemlerle desteklenerek araştırılmasıönerilmektedir.
59-85

REFERENCES

References: 

Argandona, A. (2003). Fostering values in organizations. Journal of Business Ethics,
45,15-28.
Autry, C. W., & Daugherty, P. J. (2003). Warehouse operations employees: Linking
person-organization fit, job satisfaction, and coping responses. Journal of
Business Logistics, 24(1), 171-197.
Bacanlı, H. (2002). Psikolojik kavram analizleri.Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Balay, R. (2000). Yönetici ve öğretmenlerde örgütsel bağlılık.Ankara: Nobel Yayın
Dağıtım.
Balcı, A. (2003). Örgütsel sosyalleşme. Kuram, strateji ve taktikler.2. Baskı. Ankara:
Pegem A Yayıncılık.
Balcı, A. (2004). Sosyal bilimlerde araştırma. Yöntem, teknik ve ilkeler. 4. Baskı.
Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Barret, R. (2003). The value of values: Why values are important in organizations?
http://www.corptools.com. Sayfa Ziyaret Tarihi: 26.12.2003.
Baykul, Y. (1999). İstatistik metotlar ve uygulamalar.3. Baskı. Ankara: AnıYayıncılık.
Bursalıoğlu, Z. (2003). Eğitim yönetiminde teori ve uygulama.7. Baskı. Ankara: Pegem
A Yayıncılık.
Cable, D. M. (1995). The role of person-organization fit in organizational entry.
Unpublished Doctoral Dissertation. Cornell University.
Cable, D. M., & Judge, T. A. (1996). Person – organization fit, job choice decisions,
and organizational entry. Organizational Behavior and Human Decision
Processes, 67(3), 294-311.
Cable, D. M., & Parsons, C. K. (2001). Socialization tactics and person-organization fit.
Personnel Psychology, 54(1), 1-23.
Chatman, J. A. (1989). Improving interactional organizational research: A model of
person-organization fit. Academy of Management Review, 14(3), 333-349.
Chatman, J. A. (1991). Matching people and organizations: Selection and socialization
in public accounting firms. Administrative Science Quarterly, 36(3), 459-484.
GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 27, Sayı1(2007) 59-85 82
Çelik, V. (2000). Örgüt kültürü ve yönetimi.2. Baskı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Demirtaş, H. ve Güneş, H. (2002). Eğitim yönetimi ve denetimi sözlüğü.Ankara: Anı
Yayıncılık.
Enz, C. A. (1988). The role of value congruity in intraorganizational power.
Administrative Science Quarterly,(33), 284-304.
Feather, N. T., & Rauter, K. A. (2004). Organizational citizenship behaviours in relation
to job status, job insecurity, organizational commitment and identification,
job satisfaction and work values. Journal of Occupational and
Organizational Psychology,(77), 81-94.
Finegan, J. E. (2000). The impact of personand organizational values on organizational
commitment. Journal of Occupational and Organizational Psychology,
73(2), 149-169.
Goodman, S. A., & Svyantek, D. J. (1999). Person-organization fit and contextual
performance: Do shared values matter. Journal of Vocational Behavior,(55),
254-275.
Güngör, E. (1993). Değerler psikolojisi. Ahlak psikolojisi, ahlaki değerler ve ahlaki
gelişme. Amsterdam: Hollanda TürkAkademisyenler Birliği VakfıYayınları.
Jehn, K. A., Chadwick, C., & Thatcher, S. M. B. (1997). To agree ornot to agree: The
effects of value congruence, individual demographic dissimilarity, and
conflict on workgroup outcomes. International Journal of Conflict
Management, 8(4), 287-305.
Kalliath, T. J., Bluedorn, A. C., & Strube, M.J. (1999). A test of value congruence
effects. Journal of Organizational Behavior, 20, 1175-1198.
Karakitapoğlu, Z. (1996). Contemporary value orientations of adults and university
students. Unpublished Master Thesis. Ankara: METU The Graduate School
of Social Sciences.
Karasar, N. (1994). Bilimsel araştırma yöntemi. Kavramlar, ilkeler, teknikler.Altıncı
Basım. Ankara: 3A Araştırma Eğitim Danışmanlık.
Kaskel, R. J. (2000). Value congruence and satisfaction.Unpublished Doctoral
Dissertation. The California School of Professional Psychology at Alameda.
Köklü, N. ve Büyüköztürk, Ş. (2000). Sosyal bilimler için istatistiğe giriş. 1. Baskı.
Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Kraimer, M. L. (1997). Organizational goals and values: A socialization model. Human
Resource Management Review, 7(4), 425-447.
Kristof, A. L. (1996). Person-organization fit: An integrative review of its
conceptualizations, measurement, and implications. Personnel Psychology,
49(1), 1-49.
GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 27, Sayı1(2007) 59-85 83
Kristof-Brown, A. L. (2000). Perceived applicant fit: Distinguishing between recruiters’
Perceptions of person-job and person-organization fit. Personnel Psychology,
53(3), 643-671.
Lussier, R. N. (2002). Human relations in organizations. Applications and skill-building. Fifth Edition. New York: McGraw-Hill/Irwin.
Mcdonald, P. R. (1993). Individual-organizational value congruence:
Operationalization and consequents.Unpublished Doctoral Dissertation.
London, Ontario: The University of Western Ontario.
Mcdonald, P., & Gandz, J. (1991). Identification of values relevant to business research.
Human Resource Management, 30(2), 217-236.
Meglino, B. M., & Ravlin, E. C. (1998). Individual values in organizations: Concepts,
controversies, and research. Journal of Management, 24(3), 351-389.
Mullins, L. J. (1996). Management and organizational behaviour. Fourth Edition.
London: PITMAN Publishing.
O’Reilly III, C. A., Chatman, J., & Caldwell, D. F. (1991). People and organizational
culture: A profile comparison approach to assessing person-organization fit.
Academy of Management Journal, 34(3), 487-516.
Orhan, K. (1997). İşdoyumu ve değerler. YayımlanmamışYüksek Lisans Tezi. İzmir:
Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Özdemir, S., Yalın, H. İ. ve Sezgin, F. (2004). Öğretmenlik mesleğine giriş.Yenilenmiş
Beşinci Baskı. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Özgüven, İ. E. (1999). Psikolojik testler.Üçüncü Baskı. Ankara: PDREM Yayınları.
Parkes, L. P., Boncher, S., & Schneider, S. K. (2001). Person-organisation fit across
cultures: An emprical investigation of individualism and collectivism.
Applied Psychology: An International Review, 50(1), 81-108.
Parsons, J. G. (1999). The relationship of values to performance: A case study of the
washington state criminal justice training commission.Oklahoma: University
of Central Oklahoma.
Posner, B. Z. (1992). Person-organization values congruence: No support for individual
differences as a moderating influence. Human Relations, 45(4), 351-361.
Posner, B. Z., & Schmidt, W. H. (1993). Values congruence and differences between
the interplay of personal and organizational value systems. Journal of
Business Ethics,(12), 341-347.
Robbins, S. P. (1990). Organization theory. Structure, design, and applications. Third
Edition. New Jersey: Prentice-Hall International Editions.
Rokeach, M. (1973). The nature of human values.New York: The Free Press.
GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 27, Sayı1(2007) 59-85 84
Sağnak, M. (2003). İlköğretim okullarında görevli yönetici ve öğretmenlerin örgütsel
değerlere ilişkin algılarıile kişisel değerleri arasındaki uyum düzeyleri.
YayımlanmamışDoktora Tezi. Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü.
Sağnak, M. (2004). Değerler yönünden birey-örgüt uyumu ve sonuçları. Kuram ve
Uygulamada Eğitim Yönetimi, 10(37), 72-95.
Sağnak, M. (2005a). İlköğretim okullarında görevli yönetici ve öğretmenlerin örgütsel
değerlere ilişkin algıları. Eğitim ve Bilim, 30(136), 31-38.
Sağnak, M. (2005b). İlköğretim okullarında görevli yönetici ve öğretmenlerin değer
uyum düzeyleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 5(1), 207-228.
Sargut, A. S. (2001). Kültürlerarasıfarklılaşma ve yönetim.Genişletilmiş2. Baskı.
Ankara: İmge Kitabevi.
Schermerhorn, J. R., Hunt, J. G., & Osborn, R. N. (1985). Managing organizational
behavior.Second Edition. New York: John Wiley & Sons.
Sezgin, F. (2006). İlköğretim okulu öğretmenlerinin bireysel ve örgütsel değerlerinin
uyumu.YayımlanmamışDoktora Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü.
Sims, R. L., & Kroeck, K. G. (1994). The influence of ethical fit on employee
satisfaction, commitment and turnover. Journal of Business Ethics, 13(12),
939-947.
Somech, A., & Drach-Zahavy,A. (2004). Exploring organizational citizenship
behaviour from an organizational perspective: The relationship between
organizational learning and organizational citizenship behaviour. Journal of
Occupational and Organizational Psychology,(77), 281-298.
Sullivan, G. R., & Harper, M. V. (1997). Umut bir yöntem olamaz. (Çeviren: Ayşe
Bilge Dicleli). İstanbul: Boyner Holding Yayınları.
Stolp, S., & Smith, S. C. (1997). Cultural leadership. In school leadership handbook for
excellence. (Eds: Stuart C. Smith and Philip K. Piele). University of Oregon:
ERIC.
Şişman, M. (2002). Örgütler ve kültürler. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Taşdelen, A. (1998). Üniversite öğrencilerinde ereksel ve araçsal değerler hiyerarşisi.
YayımlanmamışYüksek Lisans Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü.
Tepeci, M., & Bartlett, A. L. B. (2002). The hospitality industry culture profile: A
measure of individual values, organizational culture, and person-organization
fit as predictors of job satisfaction and behavioral intentions. Hospitality
Management,(21), 151-170.
GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 27, Sayı1(2007) 59-85 85
Terzi, A. R. (2000). Örgüt kültürü. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Vancouver, J. B., & Schmitt, N. W. (1991). An exploratory examination of person-organization fit: Organizational goal congruence. Personnel Psychology,
44(2), 333-352.
Van Vianen, A. E. M. (2000). Person-organization fit: The match between newcomers’
and recruiters’ preferences for organizational cultures. Personnel Psychology,
53(1), 113-149.
Verquer, M. L. (2002). Fitting in at work: A comparison of the relationships between
person-organization fit and person-group fit with work attitudes.
Unpublished Doctoral Dissertation. Michigan: Central Michigan University.
Verquer, M. L., Beehr, T. A., & Wagner, S. H. (2003). A meta-analysis of relations
between person-organization fit and work attitudes. Journal of Vocational
Behavior,(63), 473-489.
Yeniçeri, Ö. (2002). Örgütsel değişmenin yönetimi. Sorunlar, yöntemler, teknikler,
stratejiler ve çözüm yolları. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Yüksel, Ö. (2000). İnsan kaynaklarıyönetimi.Ankara: Gazi Kitabevi.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com