Buradasınız

Rehberli Okuma Yönteminin Akıcı Okumaya Etkisi

The Effect of Guide Reading Method to Fluency Reading

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This study aims to find out whether it is possible to overcome reading difficulties through the use of guide reading method. A qualitative case study design was employed as the methodological framework of the research. The “Mistake Analysis Inventory” was used as the primary data collection tool. “Reading Texts” for grades 1-4 and “Voice Records of Pupil’s Reading” were also used as data in this study. The data collection process was carried out with a grade four pupil. The pupil selected fort the study does not have any mental or physical problem or difficulty in talking, but has a difficulty in reading fluently. The data of the study was carried out in three months period and within this time the progress of pupil’s reading improvement was assessed on every week. The research findings reveal that the proportion of pupil’s mistakes while reading aloudly had been reduced to 33% during the research process. It has also found out that the proportions of pupil’s recognisation of words was increased from 90% to 97% and his understanding level improved to 77 from 23%. Moreover, a noticable improvement was observed in his skill of reading aloudly. As a result of all it could be said that the use of guide reading method has improved the pupil’s skills and capacities of recognisation, understanding and reading aloudly.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, rehberli okuma yöntemi ile okuma güçlüğünün aşılıp aşılamayacağını belirlemektir. Araştırma, nitel çalışma modelinde olup durum çalışması niteliğindedir. Araştırmada veri toplama aracı olarak, öğrencinin sesli okuma beceri düzeyini belirlemek için “Yanlış Analizi Envanteri” , “Okuma Metinleri (1-4. Sınıf Düzeyi)” ve “Öğrencinin Metin Okuma Ses Kayıtları” kullanılmıştır. Uygulama bir ilköğretim dördüncü sınıf öğrencisi ile yapılmıştır. Bu öğrencide, herhangi bir fiziksel veya zihinsel problem ya da dil ve konuşma bozukluğu olmamasına rağmen akıcı okuma problemi mevcuttur. Uygulama üç ay devam etmiştir. Uygulama süresince, öğrencinin sesli okuma becerisi gelişimi her hafta yapılan değerlendirmelerle gözlenmiştir. Uygulamanın sonunda öğrencinin, sesli okuma hatalarının %33 oranında azaldığı; kelime tanıma yüzdesinin, %90-’dan %97’ye, anlama düzeyinin ise %23’ten % 77’ye çıktığı tespit edilmiştir. Sesli okuma becerisinin ise endişe düzeyinden öğretim düzeyine yükseldiği görülmüştür. Uygulama öncesi ve sonrası veriler incelendiğinde, rehberli okuma yönteminin uygulanmasının ardından; kelime tanıma, anlama ve sesli okuma becerisinde fark edilir derecede ilerleme olduğu tespit edilmiştir.
633-655

REFERENCES

References: 

Akçamete, G. ve Avcıoğlu, H. (1996). Lowa sessiz okuma testi düzeyi formunun
uyarlama geçerlilik-güvenilirlik çalışması. Ankara Üniversitesi Özel Eğitim
Dergisi, 2(2), 57-67.
Akyol, H. (1997). Öğrenme güçlüğü olan çocuklara okuma yazma öğretimi. Millî
Eğitim, 136, 16-19.
Rehberli Okuma Yönteminin… 652
Akyol, H. (2001). Türkçe ilkokuma yazma öğretimi. Ankara: Gündüz Eğitim
Akyol, H. (2008). Yeni programa uygun Türkçe öğretim yöntemleri. Ankara: Kök.
Bayındır, B. (2003). İlköğretim 1, 2 ve 3. sınıf öğrencilerinin sesli okuma hatalarının
bazı değişkenler açısından incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans
tezi).Gazi Üniversitesi, Ankara.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009).
Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
Can, H. (2008). Özel öğrenme güçlüğü. Eğitim, (101), 13-28.
Cain, K. (2010). Reading development and difficulties. United Kingdom: Blackwell.
Çifci, M. (2000). Sesli okuma. Bilge Dergisi, 24, 178-183.
Fiala, L. C.,&Sheridan, S.M. (2003). Parentinvolmentandreading: Using curriculum-basedmeasurementtoassesstheeffects of pairedreading. Psyhology in the
schools, 40(6), 613-626.
Güneş, F. (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılandırma. Ankara: Nobel.
Harris, A. J. &Sipay, E. R. (1990). How toincreasereadingability a guideto
developmentalremedialmethods. New York: Longman.
Kasten, W. C. ve Yıldırım, K. (2011). Türk öğrencilerin iyi birer okuryazar olmalarına
yönelik öneriler. Ankara: Maya Akademi.
Lyon, G. R. (1996). Learning disabilities. TheFuture of Children, 6, 54-76.
May, F. B. (1986). Reading as communication: An interactiveapproach. USA: Merril
Publishing Company.
Morgan, C. T. (1999). Psikolojiye giriş. (Çev. Hüsnü Arıcı ve Başk.). Ankara:
Hacettepe Üniversitesi Psikoloji Bölümü.
N‟Namdi, K. (2005). Guide toteachingreading at thePrimaryschoollevel. UNESCO.
URL: http://unesdoc.unesco.org/images/0014/001411/141171e.pdf.[erişim:
10.09.2012].
Özdoğan, B. (2000). Çocuk ve oyun. Ankara: Anı.
Özsoy, Y. (1984). Okuma yetersizliği. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,
1(1),17-20.
Özsoy,Y., Özyürek, M. ve Eripek, S. (1998). Özel eğitime muhtaç çocuklar. Özel
eğitime giriş. Ankara: Karatepe.
Rasinski, T.,&Stevenson, B. (2005). Theeffects of faststartreading: A fluencybased
homeinvolvementreading program, on thereadingachievement of begining
readers. Reading Psychology, 26(2), 109-125.
Razon, N. (1980). Okuma bozuklukları ve nedenleri. İstanbul: Edebiyat Fakültesi
Matbaası.
Razon, N. (1982). Okuma güçlükleri. Eğitim ve Bilim, 39, 19-29.
Salvia, J.,&Ysseldyke, J. E. (1978). Assesment in specialandremedialeducation. Boston:
HoughtonMifflin.
Duran & Sezgin GEFAD / GUJGEF 32(3): 633-655 (2012) 653
Şenel, H. G. (1998). Okuma güçlüğü olan ve olmayan ilkokul öğrencilerinin okuma
düzeylerinin ve dislektik özelliklerinin karşılaştırılması (Yayınlanmamış
doktora tezi).Ankara Üniversitesi, Ankara.
Vassaf, B. H. (2003). Öğrenme yetersizliği. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2008). Nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
Yılmaz, M. (2006). İlköğretim 3. sınıf öğrencilerinin sesli okuma hatalarını düzeltmede
ve okuduğunu anlama becerilerini geliştirmede tekrarlı okuma yönteminin
etkisi (Yayınlanmamış doktora Tezi).Gazi Üniversitesi, Ankara.
Okuma Metinleri Kaynakları
Aslan, A. (2010). İlköğretim 2. sınıf Türkçe ders ve çalışma kitabı. Ankara: Yıldırım.
Aydın, G. ve Demirel, T. (2011). İlköğretim 3. Sınıf Türkçe ders ve çalışma kitabı.
Ankara: MEB.
Dağlıoğlu, E. Ş. (2011). İlköğretim birinci sınıf Türkçe ders ve çalışma kitabı. İstanbul:
Selt.
Gültekin, İ. ve Pekdemir, A. Z. (2011). İlköğretim 4.sınıf Türkçe ders kitabı. İstanbul:
MEB.
İlköğretim 2. sınıf Türkçe ders kitabı. Özne yayınları.
http://www.turgayyağmuroğlu.com adresinden 24.10.2011tarihinde erişim
sağlanmıştır.
Karafalik, F. ve Bilkan, N. (2007). İlköğretim 3. sınıf Türkçe ders kitabı. Ankara: Harf.
Tosunoğlu, M.,Dalbatan, H. S. ve Arslan, M. M. (2010). İlköğretim 1.sınıf Türkçe ders
ve çalışma kitabı. Ankara: Anıttepe.
Öz, E. ve Öz, S. (2010). İlköğretim 4. sınıf Türkçe ders kitabı.Ankara: Bilim ve kültür.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com