Buradasınız

Amasya İli Suluova İlçesinde Sığır Besiciliği Yapan İşletmelerin Ekonomik Analizi

Economic Analysis Of Cattle Fattening Farms In Suluova District Of Amasya Province

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
In this study, degrees of success, production costs and profitability of cattle fattening farms in Suluova district of Amasya province have been determined. In addition, the factors affecting live weight gain have been determined. Data used in the study were collected from 141 cattle fattening farms by survey. The Method of Neyman was used in the determination of sample size. Farms were divided into four size groups as having less than 10 cattle (first group), between 11 and 30 cattle (second group), between 31 and 60 cattle (third group) and 61 and more cattle (fourth group). Cattle fattening farms have 1L21 native breed, 9,45 cross-breed, and 21.79 culture breed catties, and 0,46 water buffalo as average. For native breed catties, live weight gain, fattening duration, daily live weight gain, and carcass weight were 205,39 kg, 271,27 day, 757,14 g, and 190,34 kg per cattle, respectively. The same figures were 21732kg. 250,98 day. 865,89 g, and 201,01 kg per cattle for cross-breed catties. Culture breed catties have 288,46 kg live weight gain, 273.26 day fattening duration, 1055,62 g daily live weight gain, and293,58 kg carcass weight. The same figures were 235,13 kg, 255,00 day, 922.08 g, and 269,23 kg for water buffalo. Animal material and feed have the highest ratios within the production costs. For 1 kg live weight gain, the amount o f feed consumed by native breed, cross-breed, culture breed catties, and water buffalo are 9,107 kg, 8,613 kg, 7,672 kg and 9,663 kg, respectively. The bulk of catties fattening were 1-2 years old, and obtained from outside of province. The majority of cattle fattening farms have used credits for their financial necessities. Cattle fattening farms face the most important problems during taking input and marketing stage. As a result of econometric analysis, it has been found that the most important factors affecting live weight gain are initial live weights of catties, amount o f forage consumption, fattening duration, stable capacity and labour. According to degrees of success, it has been found that 17.02% of farms were non-successful. 74,47% medium successful! and 8.51% head successful
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmada, Amasya İli Suluova İlçesi sığır besiciliği yapan işletmelerin ekonomik analizi yapılarak, bunların başarı durumları, üretim maliyetleri ve karlılık durumları belirlenmiştir. Ayrıca canlı ağırlık artışı üzerine etki eden faktörler de tespit edilmiştir. Araştırmada kullanılan veriler, bölgede sığır besiciliği yapan 141 adet işletmeden anket yoluyla elde edilmiştir. Örnek hacminin tespitinde Neyman Yöntemi kullanılmıştır. İncelenen işletmeler 1-10, 11-30, 31-60 ve 61 baştan daha fazla sığır besleyen işletmeler olmak üzere dört büyüklük grubuna ayrılmıştır. İşletmeler ortalamasına göre ırklar itibariyle besiye alınan hayvan sayısı; yerli ırk 11,21 adet, melez ırk 9,45 adet, kültür ırkı 21,79 adet ve manda 0,46 adettir. Yerli ırklarda canlı ağırlık artışı 205,39 kg/baş, besi süresi 271,27 gün, günlük canlı ağırlık artışı 757,14 g/baş ve sağlanan karkas miktarı ise 190,34 kg/baş'tır. Bu değerler sırasıyla; melez ırklarda 217,32 kg/baş, 250,98 gün, 865,89 g/baş ve 201,01 kg/baş; kültür ırklarında 288,46 kg/baş, 273,26 gün, 1055,62 g/baş ve 293,58 kg/baş; mandalarda ise 235,13 kg/baş, 255,00 gün, 922,08 g/baş ve 269,23 kg/baş'tır. Üretim masrafları içerisinde en yüksek paya hayvan materyali ve yem sahiptir. 1 kg canlı ağırlık artışı için; yerli ırklarda 9,107 kg, melez ırklarda 8,613 kg, kültür ırklarında 7,672 kg ve mandalarda 9,663 kg yem yedirilmektedir. Besiye alınan sığırların büyük çoğunluğu 1-2 yaş arasıdır ve il dışından sağlanmaktadır Besicilerin büyük çoğunluğu finans ihtiyacını kredi kullanmak suretiyle karşılamaktadır. Üreticilerin en önemli sorunları girdi temini ve satış aşamasındadır. Sığır besiciliği üretim faaliyetinin ekonometrik analizi sonucu, canlı ağırlık artışına etki eden en önemli faktörler; sığırların besi başı canlı ağırlıkları, kaba yem miktarı, besi süresi, ahır kapasitesi ve işgücü olarak tespit edilmiştir İşletmelerin %17,02'sinin başarısız, %74,47'sinin orta derecede başarılı ve %8,51'inin de başarılı olduğu tespit edilmiştir.
52-67

REFERENCES

References: 

1.
ERKUŞ
, A. ve DEMİRCİ, R., 1983, Ülkemizin
Değişik Bölgelerindeki Tarım İşletmelerinde Hayvancılık Faaliyetleri ve Bu Faaliyetlerin İşletme Bünyesindeki Yeri, A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları:887, Bilimsel Araştırma ve İncelemeler:523, Ankara.
2.
KABUKÇU
, A., 1986, "Sığır Besiciliğinin Genel
Karakterleri", Hayvancılık Sempozyumu, C.Ü. Yayınları No: 16, Emek Matbaası, 5-8 Mayıs, Tokat.
3.
YÜCE
L YİĞİT, E., ZÎNCİRLİOĞLU, M. ve YAVUZ,
T., 1993, Açıkta Serbest Sistem Besicilik, US Feed Grains Council Yayını, Ankara.
4. ANONYMOUS, 2001,
TKB
, Tarım İlçe Müdürlüğü
Kayıtları, Suluova-Amasya.
5. ANONYMOUS, 1998,
TKB
, Tarım İlçe Müdürlüğü
Kayıtları, Suluova-Amasya.
6. YAMANE, T., 1967, Elemantary Sampling Theory,
Printice-Hall Inc., Englowood Cliffs, N, S.
7.
ARAS
, A., 1988, Tarım Muhasebesi, E.Ü. Ziraat
Fakültesi Yayınları No:486, E.Ü. Basımevi, Bornova-İzmir.
8.
AÇIL
, A.F. ve DEMİRCİ, R., 1984, Tarım Ekonomisi
Dersleri, A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları No:880, Ankara.
9.
İNAN
, İ.H., 1994, Tarım Ekonomisi (Genişletilmiş
Üçüncü Baskı), Hasad Yayıncılık, Tekirdağ.
10.
KARACAN
, A.R., 1991, Tarım İşletmelerinin
Finansmanı ve Tarımsal Kredi, E.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları No:498, E.Ü. Basımevi, Bornova-İzmir.
11.
KARKACIER
, O., 1991, Tokat-Turhal Sığır Besiciliği
İşletmelerinin Ekonomik Analizi, E.Ü. FBE Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Bornova-İzmir.
12.
ARAS
, A., 1954, Kars Süt Mamuleciliği
İşletmelerinin Ekonomik Yapısı, A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları:58, Çalışmalar:30, Recep Ulusoğlu Basımevi, Ankara.
13.
ERKUŞ
, A., BÜLBÜL, M., KIRAL, T., AÇIL, A.F. ve
DEMİRCİ, R., 1995, Tarım Ekonomisi, A.Ü. Ziraat Fakültesi Eğitim, Araştırma ve Geliştirme Vakfı Yayınları No:5, Ankara.
14.
BAKIR
, Ö., 1987, Çayır-Mer'a Amenajmanı, A.Ü.
Ziraat Fakültesi Yayınları:992, Ders Kitabı:292, Ankara.
15.
AÇIL
, A.F. 1980, Tarım Ekonomisi, A.Ü. Ziraat
Fakültesi Yayınları No:721, Ankara.
16.
AÇIL
, A.F., 1956, Samsun İli Tütün İşletmelerinde
Rantabilite 1950-51, A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları: 105, A.Ü. Basımevi, Ankara.
17.
AÇIL
, A.F. ve KÖYLÜ, K., 1971, Zirai Ekonomi ve
İşletmecilik Dersleri, A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları No:465, Ders Kitabı No: 168, Ankara.
18.
TALİM
, M., 1974, "Tarımsal Gelirin Hesabında Bazı
Teknik ve Metodolojik Esaslar ve Sorunlar", E.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi, Seri:A, Cilt: 11, Sayı:2, İzmir.
19.
TALİM
, M., 1983, Tarım Ekonomisi Ders Notları
(II. Kısım), E.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları, Teksir No:26-II, Bornova-İzmir.
Amasya İli Suluova İlçesinde Sığır Besiciliği Yapan İşletmelerin Ekonomik Analizi
67
20.
ESENGÜN
, K., 1990, Tokat İlinde Meyve
Yetiştiriciliği Yapan İşletmelerin Ekonomik Durumu ve İşletme Sonuçlarını Etkileyen Faktörlerin Değerlendirilmesi Üzerinde Bir Araştırma, E.Ü. FBE Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Bornova-İzmir.
21.
KIRAL
, T., 1993. Ankara İlinde Türkiye Şeker
Fabrikaları A.Ş. Besi Bölge Şefliği Tarafından Desteklenen Sığır Besiciliği İşletmelerinin Ekonomik Analizi, A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları No:1289, Bilimsel Araştırmalar ve İncelemeler No:715, Ankara.
22.
ERKUŞ
, A., ELİÇÎN, A, ÖZÇELİK, A., TURAN, A.,
TANRI VERMİŞ, H. ve GÜNDOĞMUŞ, E., 1996, Tekirdağ İli Tarım İşletmelerinde İthal ve Kültür Melezi Süt Sığırları İle Üretim Yapan İşletmelerde Süt Sığırcılığı Faaliyetlerinin Karşılaştırmalı Ekonomik Analizi, Ziraat Yüksek Mühendisleri Birliği ve Vakfı Yayınları No: 14, Ankara.
23.
KIRAL
, T., KASNAKOĞLU, H., TALIDİL, F.F.,
FİDAN, H. ve GÜNDOĞMUŞ, E., 1999, Tarımsal Ürünler İçin Maliyet Hesaplama Metodolojisi ve Veri Tabanı .Rehberi, Tarımsal Ekonomi Araştırma Enstitüsü Yayını. Proj£ Raporu 1999-13, Yayın No37, Ankara.
24.
AKYILDIZ
, A.R., 1986, Yemler Bilgisi >e
Teknolojisi, A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınlan No:974,.Ders Krtabı:286,2. Basım, A.Ü. Basımevi, Ankara.
25.
KARAGÖLGE
. C. 1973, Arazi Tasarruf Şekillerine
Göre Erzurum İlindeki Tarım İşletmelerinin Ekonomik Analizi, Ata.Ünıv. Ziraat Fakültesi Yayınları No: 153, Ankara.
26.
ZORAL
, Y.K., 1975, Doğu Anadolu'nun Tarımsal
Üretiminde Faktörlerin Verimliliği ve Agregate Üretim Fonksiyonları, Ata.Üniv. Yayınları No:432, Ziraat Fakültesi Yayınları No:200, Araştırma Serisi No: 128, Sevinç Matbaası, Ankara.
27.
KILIÇ
, M., 1994, Tokat-Merkez İlçede Kaynak
Kullanımı Destekleme Fonundan Yararlanan Sığır Besiciliği İşletmelerinin Ekonometrik Analizi, GOPÜ FBE Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Tokat.
28. HEADY, E. and DILLON, J.L., 1961, Agricultural
Production Function, Ames-Iowa.
29. JUDGE, G.G., 1988, Introduction to the Theory and
Practice of Econometrics, John Willey and Sons Inc., New York.
30.
AKÇAY
, Y. ve ESENGÜN, K., 1999, "Tokat İl,
Kazova
Bölgesi Tarım İşletmelerinde Kaynak Kullanım Etkinliği ve Verimlilik", TÜBİTAK Türk Tarım ve Ormancılık Dergisi (Turkish Journal of Agriculture and Forestry), Cilt:23. Ek Sayı:4, Ankara.
31.
İŞYAR
, Y., 1994, Ekonometrik Metotlar, Uludağ
Üniv. Basımevi, Bursa.
32.
ZORAL
, Y.K., 1984, Üretim fonksiyonları, Dokuz
Eylül Üniv. Muhendishk-Mimarlik Fakültesi. MM/END-S4 EY 052. Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Basım Ünitesi, izmir.
33.
ZORAL
, K.T^ 1973, Erzincan ve Erzurum İllerinde
Yapılan Ahır Besiciliğinin Ekonomik Analizi, Ata.Üniv. Yayınları No:304, Ziraat Fakültesi Yayınlan No:149, Araştırma Serisi No:86. Sevinç Matbaası, Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com