Buradasınız

Anasayfa » Content

Tokat İli Erbaa Ovasında Tarım İşletmelerinin Ekonomik Analizi ve İşletmelerin Başarısını Etkileyen Faktörlerin Ortaya Konulması

A Research on the Determination of and Economic Analysis of the Farms in the Plain of Erbaa-Tokat Province

Journal Name:

  • Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2007

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In this study data were obtained from Tokat- Erbaa plain farms 105 farms from 10 different villages via survey method. In this research, socio-economic structure of the farms were clarified; some comparative factors affecting the success of the farms were investigated. While net income is positive for all farm groups, agricultural income is determined as insufficient. For the successful farms; it was determined that manpower productivitiy, essential capital, gross capital per decar, net capital per decar, agricultural income per capita, and total family income is higher.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada; kullanılan veriler Tokat İli Erbaa Ovasındaki 10 köyden 105 adet işletme ile anket yapılarak elde edilmiştir. Araştırmada tarım işletmelerinin sosyo-ekonomik yapısı ortaya konulmuş, üretim dalları itibariyle ekonomik bulgular ortaya konulmuş ve işletmeler bir bütün olarak incelenerek yıllık faaliyet sonuçlarına ulaşılmıştır. Ayrıca işletme başarısını etkileyen bazı mukayese faktörleri incelenmiştir. Net hasıla tüm işletme gruplarında pozitif olup, tarımsal gelirin yetersiz olduğu tespit edilmiştir. Başarılı işletmelerde işgücü prodüktivitesi, öz sermaye, dekara düşen brüt hasıla, dekara düşen net hasıla fert başına düşen tarımsal gelir, toplam aile geliri daha yüksek olduğu tespit edilmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_159097_24_pp_33-42.pdf
  • 2
33-42
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Açıl, F.,1956. Samsun İli Tütün İşletmelerinde Rantabilite, 1950-51. A.Ü. Basımevi, Ankara.
Açıl, F., 1980. Tarım Ekonomisi. A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları No: 721, Ankara.
Akay, M., 1996. Tokat İli Niksar Ovası Tarım İşletmelerinin Yapısal Analizi, İşletme Sonuçlarını Etkileyen Faktörlerin Değerlendirilmesi ve Doğrusal Programlama Yöntemiyle Planlanması Üzerine Bir Araştırma GOÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Tokat.
Akay, M., 1998. Tarım İşletmelerinin Başarısı Üzerine Bir Araştırma Tokat İli Artova Bölgesi Örneği) GOÜ Ziraat Fakültesi Yayınları No:33, Araştırma Serisi No:10, Tokat.
Akçay, Y., 1989. Tokat İli Erbaa İlçesinde Arazi Toplulaştırması Yapılmış Olan Çalkara Köyündeki Tarım İşletmelerinin Ekonomik Analizi E.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
Anonim, 2001.www.tüik.gov.tr/veribilgi.doc. 2001 Genel Tarım Sayımı Köy Genel Bilgi Anket Sonuçları,
Aras, A., 1988. Tarım Muhasebesi Ders Kitabı, E.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları No:486, İzmir.
Tarımsal gelir işletme büyüklük grupları itibariyle artan bir eğilimdedir. Tarımsal gelirin öz sermayeye oranı %5,07'dir. İşletmelerin aile işgücü ücret karşılığını karşılayacak düzeyde gelir elde ettikleri diğer yandan tüm işletme gruplarında tarımsal gelir aile işgücü ücret karşılığı ve öz sermayenin reel faizi karşılığı toplamının altında olduğu bulunmuştur. Bu durum tarımsal gelirin yetersiz olduğunu göstermektedir.
Aile işgücü potansiyeli, işletmede kullanılan aile işgücü, dekara düşen arazi varlığı ve dekara düşen döner işletme varlığı başarılı işletmelerde daha yüksektir. Başarılı işletmeler daha fazla öz sermayeye sahiptir. Toplam işletme arazisi içinde mülk arazinin payı başarılı işletmelerde daha yüksektir.
Dekara düşen brüt hasıla, net hasıla, tarımsal gelir ve fert başına düşen tarımsal gelir başarılı işletmelerde diğerlerine göre daha yüksektir. Başarılı işletmelerde hayvancılığa daha fazla yer verilmektedir. Başarısız işletmelerde dekara daha fazla işletme masrafı yapılmaktadır.
Sonuç olarak öz sermayesi, döner işletme sermayesi ve arazi sermayesi yüksek kendi mülk arazisini işleyen ve işletmesinde hayvancılığa da yer veren, dekara düşen brüt hasıla, net hasıla ve tarımsal geliri yüksek işletmelerin daha başarılı işletmeler olduğu söylenebilir.
Bülbül, M., 1979. Bafra İlçesi Tarım İşletmelerinin Ekonomik Yapısı Yatırım ve Cari Harcamaların Dağılımı ve Bunların Gelir Üzerine Etkisi. A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları No:710, Bilimsel Araştırma ve İncelemeler 416, Ankara.
Çiçek, A., ve Erkan, O., 1996. Tarım Ekonomisinde Araştırma ve Örnekleme Yöntemi. GOÜ Ziraat Fakültesi Yayın No:12, Ders Notları Serisi:6, Tokat.
Erkuş, A., Bülbül, M., Kıral, T., Açıl, F. ve Demirci, R.,
1995. Tarım Ekonomisi. A.Ü. Ziraat Fakültesi
Eğitim, Araştırma, Geliştirme Vakfı Yayınları No:5
ISBN 975-7185-01-9, Ankara. Esengün, K., 1990. Tokat İli Meyve Yetiştiriciliği Yapan
İşletmelerin Ekonomik Durumu Üzerine Bir
Araştırma. E.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü,
Yayınlanmamış Doktora Tezi, İzmir. İnan, İ.H., 2001. Tarım Ekonomisi ve İşletmeciliği. Ziraat
Fakültesi Yayınları, 5. Baskı, Tekirdağ. Karacan, A.R., 1991. Tarım İşletmelerinin Finansmanı ve
Tarımsal Kredi. E.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları No:
498, Bornova, İzmir. Talim, M., 1974. "Tarımsal Gelirin Hesabında Bazı
Teknik ve Metodolojik Esaslar ve Sorunları", E.Ü.
Ziraat Fakültesi Dergisi, Seri:A, 11(2), İzmir.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com