Biological Control in Organic Farming
Journal Name:
- Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi
Keywords (Original Language):
Abstract (2. Language):
In conventional farming, the negative effects of pesticides usage on the environment and human
health in chemical control have resulted in efforts to reduce the use of pesticides. One natural method to
counter pesticides is organic farming with biological control by introducing natural enemies in place of
pesticides. Organic farming can be defined as an approach to agriculture is to create environmentally and
economically sustainable agricultural production systems. Biological control is most effective when used
together with other compatible pest control practices in organic farming. There are three general approaches
to biological control; conservation, augmentation and importation of natural enemies. The conservation of
natural enemies is the most important and readily available biological control practice in recent years. If the
populations of a natural enemy are not present or can not respond quickly enough to the pest population,
augmentation is used to manipulate of natural enemies and increase their effectiveness. This type of
biological control involves two general methods: mass production and periodic colonization; or genetic
enhancement of natural enemies. Natural enemies can be released at a critical time of the season (inoculative
release) or literally millions can be released (inundative release). Importation of natural enemies, referred to
as classical biological control, is the introduction of natural enemies to a new locale where they did not
originate or do not occur naturally. Biological control in organic agricultural systems is more friendly to the
environment and more sustainable than the other farming systems. There is a need to study the past trends in
inputs usage like fertilizers and pesticides in crop production and alternative control methods with strategies
for sustainable agriculture.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Konvansiyonel tarımda kimyasal mücadelede kullanılan pestisitlerin çevreye ve insan saglıgına
olumsuz etkileri pestisit kullanımının azaltılması çabalarını dogurmustur. Pestisitlere alternatif dogal
metotlardan biri de organik tarımda dogal düsmanların kullanıldıgı biyolojik mücadeledir. Organik tarım,
çevresel ve ekonomik olarak sürdürülebilir tarımsal üretim sistemini olusturmayı amaçlayan bir yaklasım
olarak tanımlanabilir. Organik tarımda biyolojik mücadele, uygun diger mücadele yöntemleri ile birlikte
uygulandıgında çok etkilidir. Biyolojik mücadelede üç temel yaklasım vardır: mevcut dogal düsmanların
korunması ve etkinliklerinin arttırılması, dogal düsman popülâsyonunun çogaltılması ve desteklenmesi, dogal
düsmanların ithal edilmesi. Son yıllardaki biyolojik mücadele anlayısı dogada mevcut olan faydalı
organizmaların korunması ve etkinliklerinin artırılması yönündedir. Dogal düsmanların yeterli yogunluga
ulasamadıgı durumlarda etkinligini artırmak için laboratuarda üretilerek dogaya salımı yapılmaktadır. Dogal
düsman popülâsyonunun çogaltılması iki genel metot ile yapılmaktadır: dogal düsmanların kitle üretimi ve
periyodik kolonizasyonu veya dogal düsmanların genetik yolla çogaltılmasıdır. Dogal düsmanlar
insektaryumlarda üretilmekte ve kritik zamanda asılama (inoculative) veya kitle halinde salım (inundative)
olmak üzere iki yol ile salımı yapılmaktadır. Klasik biyolojik mücadele yöntemi olarak da tanımlanan dogal
düsmanların ithali, ekosistemde yeni olan ve bir salgın olusturan zararlının o yörede bulunmayan dogal
düsmanlarının zararlının anavatanından getirilip o alana yerlestirilmesi esasına dayanır. Organik tarımda
biyolojik mücadele çevre dostu bir uygulama olup, diger tarım sistemlerine göre daha kalıcıdır. Sürdürülebilir
tarımda, bitki korumada önemli bir girdi olan pestisitler ve gübrelerin alternatifi olan kontrol metotları ile
stratejilerinin belirlenmesi çalısmalarına ihtiyaç vardır.
FULL TEXT (PDF):
- 2
19-27