Buradasınız

Anasayfa » Content

Diyarbakır Koşullarında Bazı Yumak Türlerinin Çim Alan Performansları Üzerine Bir Araştırma

A Research on Turfgrass Performances of Some Fescue Species in Diyarbakır Conditions

Journal Name:

  • Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2015

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
To evaluate the adaptability and quality of some Fescue species in southeast Turkey present study has been conducted between 2004-2006 as three years experiment. Four cultivars of creeping red fescue (Festuca rubra spp. rubra L.), six chewing red fescue (Festuca rubra spp. commutata Gaud.) and four sheep fescue (Festuca ovina L.) were evaluated. Based on the results it has been concluded that for the turf area at Diyarbakır conditions the cultivar of chewing red fescue as Bargreen, the cultivar of sheep fescue as Bornita and the cultivar of creeping red fescue as Livinus could be preferred.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Araştırma; Güneydoğu Anadolu Bölgesinde bazı yumak tür ve çeşitlerinin kalite ve uyumlarının belirlenmesi amacıyla 2004-2006 yılları arasında 3 yıl süre ile yürütülmüştür. Araştırmada 4 rizomlu kırmızı yumak (Festuca rubra spp. rubra L.), 6 rizomsuz kırmızı yumak (Festuca rubra spp. commutata Gaud.) ve 4 koyun yumağı (Festuca ovina L.), çeşidi incelenmiştir. Araştırma sonucunda; Diyarbakır koşullarında, yeşil alan tesisinde rizomsuz kırmızı yumakta Bargreen, koyun yumağında Bornita, rizomlu kırmızı yumakta ise Livinus çeşitlerinin tercih edilebileceği sonucuna varılmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-diyarbakir-kosullarinda-bazi-yumak-turlerinin-cim-alan-performanslari-uzerine-bir-arastirma.pdf
  • 1
1
9
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Açıkgöz N. (1990). Tarımda Araştırma ve Deneme Metodları, Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No. 478, Bornova-İzmir.
Açıkgöz E (1994). Çim Alanlar Yapım ve Tekniği. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Böl. Çevre Peyzaj Mimarlığı Ltd. Şti. Yayınları No.4, 203s., Bursa.
Anonim (2007), Diyarbakır İklim Değerleri, Diyarbakır 15.Bölge Müdürlüğü, Diyarbakır
Avcıoğlu R (1997). Çim Tekniği Yeşil Alanların Ekimi, Dikimi ve Bakımı. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü. Çayır-Mer’a ve Yem Bitkileri Anabilim Dalı Başkanlığı. Ege Üniversitesi Matbaası, 271 s., İzmir.
Beard J B (1973). Turfgrass Science and Culture. Prentice-Hall Inc. Englewood Cliff, NJ, USA.
Birant M (1996). Bornova Şartlarında Değişik Azot Dozlarının Yeşil Alan Buğdaygillerinin Özellikleri ile Vejetasyon Yapılarına Etkisi Üzerinde Araştırmalar. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İzmir.
Demiroğlu G, Geren H, Kır B ve Avcıoğlu R. (2010). Performances of some cool season turfgrass cultıvars in mediterranean environment: II. Festuca arundinacea Schreb., Festuca ovina L., Festuca rubra spp. rubra L., Festuca rubra spp. trichophylla Gaud and Festuca rubra spp. commutata Gaud. Turkish Journal of Field Crops, 15: 180-187.
Demiroğlu G, Avcıoğlu R, Kır B ve Salman A (2011). Investigations on Texture Weed Invasion and Density Features of Some Cool Season Turf Grass Cultivars in Mediterranean Environment. International Journal of Agriculture Biology. 13:461-468.
Gül İ (2007). Diyarbakır Koşullarında Yeşil Alanlara Uygun Çok Yıllık Çim (Lolium perenne L.) Çeşitlerinin Saptanması Üzerine Bir Araştırma. VII. Türkiye Tarla Bitkileri Kongresi, 25-27 Haziran 2007, Cilt 2, s. 345-348, Erzurum.
8
GÜL / JAFAG (2015) 32 (1), 1-9
Gül İ (2009). Diyarbakır Koşullarında Yeşil Alanlara Uygun Kamışsı Yumak (Festuca arundinacae Schreb.) Çeşitlerinin Saptanması Üzerine Bir Araştırma. VIII. Türkiye Tarla Bitkileri Kongresi, 19–22 Ekim 2009, s.898-901, Hatay.
Horn GC (1967). Turfgrass Variety Comparisons. Proceedings of The Florida Turfgrass Management Conference, 15: s.91-99.
Karakoç A (1996). Ege Sahil Kuşağında Bazı Buğdaygillerin Yeşil Alana Uygunlukları ve Verim Özellikleri Üzerinde Bir Araştırma. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
Martiniello P ve D’Adrade E (2006). Cool-season turfgrass species adaptability in Mediterranean environments and quality traits of varieties. European Journal of Agronomy, 25: 234-242.
Oral N ve Açıkgöz E (2001). Turf performances of cultivar blends with pure cultivars in four turfgrass species. International Turfgrass Soc. Research Journal, 9:892-896.
Orçun E (1979). Özel Bahçe Mimarisi. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No.152, İzmir.
Sandal G (2002). Diyarbakır Koşullarında Yeşil Alanlara Uygun Çim Tür ve Çeşitlerinin Saptanması. Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Diyarbakır.
Uzun G (1992). Peyzaj Mimarlığı Çim ve Spor Alanları Yapımı. Çukurova Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Yardımcı Ders Kitabı, No.20, Adana.
Yılmaz M ve Avcıoğlu, R (2002). Yeşil Alan Tesisi ve Erozyon Kontrolünde Kullanılan Bazı Buğdaygillerin Yeşil Alana Uygunluklarının Belirlenmesi:I.Bireysel Kalite Ölçütleri. GOÜ. Ziraat Fakültesi Dergisi, 19:83-86.
Zorer Çelebi Ş., Arvas Ö ve Çelebi, R (2011) Rizomlu Kırmızı Yumak (Festuca rubra var.rubra) ile Tesis Edilen Yeşil Alanda Atıksu Arıtma Çamurunun Tesis Gübresi Olarak Değerlendirilmesi. Ekoloji 20:18-25.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com