Buradasınız

Kişilik Hakları- Hasta Hakları Bağlamında Tıbbi Müdahale Dolayısıyla Çıkan Hukuki İlişkide Hekimin Hastayı Aydınlatma Yükümlülüğü ve Aydınlatılmış Rızaya İlişkin Bazı Değerlendirmeler

Physician’s Responsibility for Informing Patient in the Legal Relation of Medical Attempt in the Context of Personality Rights and Patient Rights, and Some Evaluations Regarding Informed Consent

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Relationship between physician and patient should be a subject of legal arrangements. Medical attention is base of the relationship in medical law. Medical attention is unavoidably a violation of personal rights. Legality of the medical attention depends on parts’ fulfilling of duties which are based on their relationship. In this context physician’s obligation to give information to the patient have importance. This obligation has significant for fortifying the physician and the patient’s relationship depending on faith, and the patient’s self determination for the medical attention. Informed consent is a specific field depending on the physician’s fulfilling the obligation to give information. Informed consent is a part of legality of the medical attention.
Abstract (Original Language): 
Hasta-hekim ilişkisi de hukuk düzeninin sınırlarıiçindeki yerini almak zorundadır. Bu ilişkinin temelini tıp hukuku anlamında “tıbbi müdahale” olarak adlandırılan eylem ve davranışlar oluşturur. Tıbbi müdahale ister istemez hastanın kişilik haklarına da bir müdahale anlamına gelmektedir. Tıbbi müdahalenin hukuka uygunluğunun sınırları taraflar arasındaki ilişkide yer alan yükümlerin yerine getirilmesi ile doğrudan ilintilidir. Bu anlamda hekimin hastayıaydınlatma yükümlülüğü özel bir önem taşır. Bu yükümlülük, güven esasına dayanan hekim-hasta ilişkisinin güçlendirilmesi ve hastanın tıbbi müdahaleye yönelik gerçek iradesinin ortaya çıkmasıaçısından önemlidir. Aydınlatma yükümlülüğünün yerine getirilmesinin özel öneminin olduğu bir alan da aydınlatılmışrıza konusudur. Aydınlatılmışrızanın varlığıtıbbi müdahalenin hukuka uygunluğunun bir parçasıniteliğindedir.
49-73

REFERENCES

References: 

1. Aveyard, H. “The Requirement for Informed Consent Prior to Nursing
Care Procedures” Journal of Advanced Nursing37 (3) , s. 243–249.
2. Ayan, M. (1991), Tıbbi Müdahaleden Doğan Hukuki Sorumluluk, Ankara.
3. Bayraktar, K. (2008), “ Tıp Etik Kurallarının Hukuka Etkisi”, Türk- Alman
Tıp Ceza Hukuku Sempozyumu, Ankara, 28 Şubat-01 Mart 2008.
4. Büyüksağiş, E. (2005), “ Yaşama Şansının Yitirilmesi Sonucu Uğranılan
Kayıplar Açısından Hekimin Tazminat Sorumluluğunun Kapsamı- Uygun
İlliyet BağıTeorisine Değişik Bir Yaklaşım, AÜHFD, s. 119-148.
Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, Cilt:10, Sayı:1 (2007) 72
5. Cin, M.O. (Kasım 2005), “ Yerel ve Uluslar arasıMetinlerde İnsan Üzerine
Deney”, KhukA, www. akader. info, s. 199-201.
6. Çakmut, Ö.Y. (2007), “Aydınlatma ve Rıza”, Roche Sağlık Hukuku
Günleri, s. 1-32.
7. Çakmut, Ö. Y. (2003), Tıbbi Müdahaleye Rızanın Ceza Hukuku Açısından
İncelenmesi, İstanbul.
8. Çelik, N. (2006), İşHukuku Dersleri, İstanbul.
9. Deryal, Y. ( Kasım 2005), “ Biyotıp Sözleşmesinin 10. Maddesi
Kapsamında Hastanın Özel Yaşamına SaygıHakkı”, KhukA, www.
akader. info, s. 127-130.
10. Dural /Öğüz, Türk Özel Hukuku, C. II, Kişiler Hukuku
11. Hakeri, H. (2007), Tıp Hukuku, Ankara.
12. Hakeri, H. (2007), “Tıp Hukukunun Temel Kavramları” Roche Sağlık
Hukuku Günleri, s.65-96.
13. İpekyüz, (2006), Türk Hukukunda Hekimlik Sözleşmesi, İstanbul.
14. Kök, A.N. (Kasım 2005), “ İnsan Haklarıve Biyotıp Sözleşmesine Göre
Aydınlatma ve Rıza”, KhukA, www. akader. info, s. 116-121.
15. Köprülü, B. (1979), Medeni Hukuk, Genel Prensipler, Kişinin Hukuku,
İstanbul.
16. Mollamahmutoğlu, H. (2005), İşHukuku, Ankara
17. Mavroforou/ Michalodimitrakis (2003), Phycicians’ Liability in
Ophthalmology Practice
18. Ozanoğlu, H. S. “Hekimlerin HastalarınıAydınlatma Yükümlülüğü”
AÜHFD C. 52. S. 3 Y. 2003, s. 56-77.
19. Oğuzman/Öz (2005), Borçlar Hukuku, Genel Hükümler, İstanbul
Kişilik Haklarıve AydınlatılmışRızaya İlişkin BazıDeğerlendirmeler 73
20. Oğuzman/ Seliçi/Özdemir (2005), Kişiler Hukuku, Gerçek ve Tüzel
Kişiler, İstanbul.
21. Özel, Ç. (2002), “Medeni Hukuk Açısından Ölüm Anının Belirlenmesi ve
Ceset Üzerindeki Hakkı İlişkin BazıDüşünceler”, AÜHFD, C.51, S.1, Y.
2002. s. 43-77.
22. Özlü, T. (Kasım 2005), “Biyo-Hukuk Sözleşmesi İlkeleri Bağlamında
Hekim-Hasta İlişkisi”, Joseph H. King, the Law of Medical Malpractice in
a Nutshell, St. Paul, Minn., 2nd ed. 1986, p.130KhukA, www. akader. info,
s. 167-168.
23. Özpınar, B. (2007) , Tıbbi Müdahalede Kötü Uygulamanın Hukuki
Sonuçları, Ankara.
24. Rosenau, H. (2008), “Aktif Ötenazi”, Türk- Alman Tıp Ceza Hukuku
Sempozyumu, Ankara, 28 Şubat-01 Mart 2008 (Çev. Erdağ, A.).
25. Sarıtaş, H. (2005), Hasta HaklarıAçısından Hekimin Sorumluluğu,
Ankara.
26. Skegg, P.D.G. (Summer 1999), “ English Medical Law and Informed
Consent: An Antipodean Assessment and Alternative”, Medical Law
Review, p. 135-165.
27. Şenocak, Z. (1998) Özel Hukukta Hekimin Sorumluluğu, Ankara.
28. Şenocak, Z. “Küçüğün Tıbbi Müdahaleye Rızası, AÜHFD, C. 50, S. 4, Y.
2001, s. 66-80.
29. Zevkliler/ Acabey/ Gökyayla ( 1999), Zevkliler Medeni Hukuk, Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com