Buradasınız

Yoğun Bakım Ünitelerinin Etkililiği ile Yönetsel ve Örgütsel Faktörler Arasındaki İlişki

The Relationship between Effectiveness of Intensive Care Units and Managerial and Organizational Factors

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
The purpose of this study is to examine the relationship between effectiveness of the intensive care units (ICUs) and organizational and managerial factors in 4 selected teaching hospitals in Ankara. Data for the study was obtained by administration of the short form of “ICU Nurse - Physician Questionnaire” (developed by Shortell et al) to all physicians (221) and nurses (248) working in the ICUs of 4 teaching hospitals. Effectiveness of ICUs was measured by perceived technical quality of care, perceived effectiveness at meeting family member needs, perceived effectiveness at recruiting and retaining nurses and physicians in the unit. Organizational and managerial factors were measured by communication, leadership, coordination, conflict management and authority dimensions. These dimensions were named as “physician-nurse interaction” in short. Response rate was 67% for physicians and 72% for nurses. In this study, a positive, weak and statistically significant relationship was found between physician - nurse interaction and the effectiveness of ICUs (r=0,34; p<0,01). There was no significant relationship (r=0,08; p>0,05) between physician - nurse interaction and recruiting and retaining nurses in the unit, one of the subdimensions of ICU effectiveness. However, there was a positive, very weak and statistically significant relationship between interaction and recruiting and retaining physicians in the unit (r=0,11; p<0,05). Study findings also showed that there was a positive, weak, and significant relationship between interaction and perceived effectiveness at meeting family member needs (r=0,36; p<0,01); and between interaction and perceived technical quality of care (r= 0,44; p<0,01). In conclusion, there is a relationship between physician - nurse interaction and effectiveness of ICUs. Effectiveness of ICUs may be increased by interventions of hospital managers to improve interactions between physicians and nurses.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, Ankara’da seçilmiş 4 eğitim ve araştırma hastanesi yoğun bakım ünitelerinin etkililiği ile örgütsel ve yönetsel faktörler arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırma verileri Ankara’da 4 eğitim ve araştırma hastanesinin Yoğun Bakım Ünitelerinde (YBÜ) görev yapan doktor (221) ve hemşirelere (248) Shortell vd. tarafından geliştirilen “Yoğun Bakım Ünitesi Hemşire – Doktor Anketi”nin kısa formu uygulanarak sağlanmıştır. YBÜ’lerin etkiliği; bakımın algılanan teknik kalitesi, hasta yakınlarının ihtiyaçlarının algılanan karşılanma derecesi, doktorları ve hemşireleri YBÜ’de tutma boyutları ile ölçülmüştür. Örgütsel ve yönetsel faktörler; kısaca “doktor-hemşire etkileşimi” olarak adlandırılan iletişim, liderlik, koordinasyon, çatışma yönetimi ve yetki boyutları ile ölçülmüştür. Doktorların %67’si, hemşirelerin %72’si anketlere cevap vermiştir. Araştırma sonucunda, doktor hemşire etkileşimi ile YBÜ etkililiği arasında pozitif yönde, zayıf düzeyde ve istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişki bulunmuştur (r=0,34; p< 0,01). Doktor-hemşire etkileşimi ile YBÜ etkililiğinin alt boyutlarından; hemşireleri YBÜ’de tutabilme (r=0,08; p>0,05) arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olmadığı, doktorları YBÜ’de tutabilme (r=0,11; p<0,05) arasında pozitif yönde, çok zayıf ve istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür. Doktor hemşire etkileşimi ile hasta yakınlarının ihtiyaçlarının karşılanma derecesi (r=0,36; p<0,01) ve bakımın algılanan teknik kalitesi (r=0,44; p<0,01) arasındaki ilişki ise pozitif yönde, zayıf ve istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişkidir.Sonuç olarak, doktor hemşire etkileşimi ile YBÜ etkililiği arasında ilişki vardır. Hastane yöneticilerinin doktor-hemşire arasındaki etkileşimi artıracak önlemler alması, YBÜ’lerin etkililiğini artırabilir.
37-68

REFERENCES

References: 

1. Bekaroğlu, Ş.B. (1997) “Yoğun Bakım Ünitesi Maliyetlerini Hesaplama
ve Azaltma Yöntem ve Teknikleri ile Haydarpaşa Numune Hastanesi
Cemalettin Öner Reanimasyon Servisinde Vak’a Esasına Dayalı Sağlık
Hizmet Maliyetinin Hesaplanması”. İstanbul Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü İşletme Fakültesi Hastane ve Sağlık
Kuruluşlarında Yönetim Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi. İstanbul.
2. Cardin, S. (1995) “Outcomes of Unit Effectiveness in Relation to the
Leadership Role of Nurse Managers in Critical Care Nursing”. Los
Angeles. (USA) California. D.N.Sc. Dissertation, University of
California.
3. Helms, L. S. (1999) “Basic concepts in classical test theory: Tests aren’t
reliable, the nature of alpha, and reliability generalization as meta-analytic
method”. (ERIC Document Reproduction Service No. ED 427 083).
4. İsmail, HA. (1991) “Metropolitan Bir Kentte Kardiyoloji Ünitelerinde
Yoğun Bakım Birimlerinin Organizasyonu”. İstanbul Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü İşletme Fakültesi Hastane ve Sağlık
Kuruluşlarında Yönetim ve Organizasyon Yüksek Lisans Tezi.
İstanbul.
5. Kalb, P. E and Miller, D. H. (1989) “Utilization strategies for intensive
care units”. JAMA 261(16): 2389-2395.
6. Kaya, S ve Şahin, İ. (2009) “Yoğun Bakım Ünitelerinin Organizasyonu ve
Yönetimi”. Hacettepe Üniversitesi Bilimsel Araştırmalar Birimi
tarafından desteklenen 02.01.405.001 nolu Proje Raporu. Ankara.
7. Rafferty A., M.; Ball, J.; Aiken, L. H. (2001) “Are Teamwork and
Professional Autonomy Compatible, and Do They Result in Improved
Hospital Care?”. Quality in Health Care. 10 (Suppl II):ii32-ii37.
8. Sağlık ve Sosyal Yardım Bakanlığı Tedavi Hizmetleri Genel Müdürlüğü
(1983) Yataklı Tedavi Kurumları İşletme Yönetmeliği.
Yoğun Bakım Ünitelerinin Etkililiği 67
9. Saluvan, M. (2007) “Doktor-Hemşire Arasındaki Etkileşimin Hastanenin
Performansına Etkisi: Dr. Sami Ulus Çocuk Hastanesi Örneği”. Hacettepe
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sağlık Kurumları Yönetimi
Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
10. Sancar, S. (1993) “Göğüs Kalp ve Damar Cerrahisi Yoğun Bakım
Birimlerinin Örgütsel ve Yönetsel Etkinlik Koşulları”. İstanbul
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Fakültesi Hastane ve
Sağlık Kuruluşları Yönetimi Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
11. Shortell, M. (1996a) “ICU Study Survey Scales & Component Questions”.
http://shortellresearch.berkeley.edu/ICU/instruments/ Short SCALETXT-050321.doc (Erişim 11.10. 2006).
12. Shortell, S., M. (1996b) “Computing Scales for the Nurse/Physician
Questionnaire”. http://shortellresearch.berkeley.edu/ICU/instruments/
COMPUTE1%20UCB.doc (Erişim 11.10.2006 ).
13. Shortell, S. M., Rousseau, D. (1989), “The Organization and Management
of Intensive Care Units”. http://shortellresearch. berkeley.edu/ICU
%20Questionnaires.htm (Erişim 01.03.2010).
14. Shortell, M.; Rousseu, D.; Gillies, R.; Devers, K.; Simons, T. (1991)
“Organizational Assesment in Intensive Care Units: Construct
Development, Reliability and Validitiy of ICU Nurse-Physician
Questionnaire”. Medical Care 29(8):709-7.
15. Shortell, S.; Zimmerman, J.; Rousseu, D.; Gillies, R.; Wagner, D.;
Draper, E. (1994) “The Performance of Intensive Care Units: Does Good
Management Make a Difference?”. Medical Care 32 (5): 508-525.
16. Stone, P.; Larson, E.; Kane, C.; Smolowitz, J.; Lin, S.; Dick, A. (2006)
“Organizational Climate and Intensive Care Unit Nurses’ Intention to
Leave”. Critical Care Medicine 34 (7): 1907-1912.
17. Temkin-Greener, H.; Gross, D.; Kunitz, S.; Mukamel, J. (2004)
“Measuring Interdisciplinary Team Performance in a Long-Term Care
Setting”. Medical Care 42 (5): 472-481.
68 Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, Cilt:12, Sayı:1 (2009)
18. Zimmerman, J.E.; Shortell, S.M.; Rousseau, D.M., et al. (1993)
“Improving intensive care: Observations based on organizational case
studies in nine intensive care units: A prospective, multicenter study”.
Critical Care Medicine 21(10): 1443-1451

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com