Buradasınız

İletişim Eğilimlerinin Yüksek Bağlam-Düşük Bağlam Ayırımı İle İncelenmesi: Hastane Çalışanları Örneği

An Analysis of Communication Tendencies According to The High And Low Context Distinction: A Case of Hospital Employees

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
In this research, the communication tendencies of hospitals employees were studied in the framework of high-context and low-context model in communication introduced by Edward Hall (1976). The communication tendency of the hospital employees was measured using the questionnaire design “Cultural Communication Scale-Turkish” (CCS-TUR) developed by Erdem (2006). During the primary data collection, a survey was conducted with the 421 hospital employees from three different cities in Turkey. It was found that the high-context communication tendency of the hospital employees was higher than the low-context communication tendency. In the research, the relationship between the communication and demographic variables is investigated. As a result, it is discovered that other than education, none of these variables –i.e. age, task/profession, gender, income level- causes any significant change in communication tendency. However, with regard to education, it is verified that there was a linear correlation between the education level and the high-context communication scores of the hospital employees.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada hastane çalışanlarının iletişim eğilimleri Edward Hall (1976)’ın iletişimde Yüksek Bağlam-Düşük Bağlam Modeli çerçevesinde incelenmektedir. Hastane çalışanlarının iletişim eğilimleri Erdem (2006) tarafından geliştirilen “Kültürel İletişim Ölçeği-Türkçe” (KİÖ-TUR) ile ölçülmüştür. Çalışmada Türkiye’deki üç farklıilden 421 hastane çalışanına ulaşılmıştır. Araştırmada, hastane çalışanlarının yüksek bağlamlıiletişim eğilimleri, düşük bağlamlıiletişim eğilimlerinden yüksek çıkmıştır. Çalışmada iletişim eğilimleri ile demografik değişkenler arasındaki ilişkiler de incelenmiş; eğitim düzeyi dışında yaş, görev/meslek, cinsiyet, gelir düzeyi gibi değişkenlerin iletişim eğilimlerinde anlamlıfarklılıklar oluşturmadığıbulunmuştur. Bununla birlikte, eğitim düzeyi yüksek hastane çalışanlarının daha çok yüksek bağlamlı iletişimi tercih ettiği görülmüştür.
177-194

REFERENCES

References: 

1. Aslantekin F., Erdem R., Aslan G. ve GöktaşB. (2005) Hastane
Çalışanlarının Toplumsal Kültürel Özellikleri. Hacettepe Sağlık İdaresi
Dergisi, 8(2):149-164.
2. Aycan Z. ve Kanungo R.N. (2000) ‘Toplumsal Kültürün Kurumsal Kültür
ve İnsan KaynaklarıUygulamalarıÜzerine Etkileri’. Türkiye’de Yönetim,
Liderlik ve İnsan KaynaklarıUygulamaları. İçinde: Aycan Z. (ed.)
ss:25-53. Türk Psikologlar Derneği Yayınları, Ankara.
3. Börü D. (2007) ‘İletişim ve Kültür’. Kültürel Bağlamda Yönetsel-Örgütsel Davranış. İçinde: Erdem R. ve Çukur C.Ş. (ed.) ss:427-459. Türk
Psikologlar Derneği Yayınları, Ankara.
4. Dozier J.B., Husted B.W. and McMahon J.T. (1998) Need for Approval in
Low-Context and High-Context Cultures: A Communications Approach to
Cross-Cultural Ethics. Teaching Business Ethics, 2:111-125.
5. Erdem R. (2005) ‘İletişimde Yüksek Bağlam-Düşük Bağlam Ayırımıve
Okul Yöneticileri Üzerine Bir Uygulama’. 13. Ulusal Yönetim ve
Organizasyon Kongresi Bildiri Kitabı. M.Ü.Nihat Sayar Eğitim ve
Yayınları, İstanbul.
6. Erdem R. (2006) İletişim Eğilimlerinin Yüksek-Düşük Bağlam Ayırımı İle
Ölçülmesi: Türkçe Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. Fırat Sağlık
Hizmetleri Dergisi, 1(2):17-25.
7. Erdem R. (2007) ‘Türk Toplumunda Kolektivist Yönelimler ve
Öğretmenler Üzerinde Bir Çalışma’. 15. Ulusal Yönetim ve
Organizasyon Kongresi Bildiri Kitabı. Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
İletişim Eğilimlerinin Yüksek Bağlam – Düşük Bağlam Ayırımı İle İncelenmesi 193
8. Eren E. (1998) Yönetim ve Organizasyon. Beta Basım Yayım Dağıtım,
Istanbul.
9. Güney S. (2001) ‘Bireyler Arası İletişim’. Yönetim ve Organizasyon.
İçinde: Güney S. (ed.) ss:195-224. Nobel Yayım Dağıtım, Ankara.
10. Hall E. (1976) Beyond Culture. Doubleday, New York.
11. Hofstede G. (2001) Culture’s Consequences. Second Edition, Sage
Publications, London.
12. Kim D., Pang Y. and Park H.S. (1998)High-Versus Low-Context Culture:
A Comparison of Chinese, Korean, and American Cultures. Psychology
and Marketing,15(6):507-521.
13. Martinsons M.G. and Westwood R.I.(1997) Management Information
Systems in the Chinese Business Culture: An Explanatory Theory.
Information & Management, 32:215-228.
14. Matveev A.V. and Nelson, P.E. (2004) Cross Cultural Communication
Competence and Multicultural Team Performance. International Journal
of Cross Cultural Management,4(2):253-270.
15. Mellahi K. and Eyuboglu F. (2001) Critical Factors for Successful Total
Quality Management Implementation in Turkey: Evidence from the
Banking Sector.Total Quality Management, 12(6):745-756.
16. Moorden T. (1999) Models of National Culture-A Management Review.
Cross Cultural Management, 6(1):19-44.
17. Paşa S.F., Kabasakal H. and Bodur M. (2001) Society, Organisations, and
Leadership in Turkey.Applied Psychology: An International Review,
50(4):559-589.
18. Sargut A.S. (2001) Kültürler ArasıFarklılaşma ve Yönetim. İmge
Kitabevi, Ankara.
Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, Cilt:9, Sayı2 (2006) 194
19. Sümer H.C. (2000) ‘Performans Değerlendirmesine Tarihsel Bir Bakışve
Kültürel Bir Yaklaşım’. Türkiye’de Yönetim, Liderlik ve İnsan
KaynaklarıUygulamaları. İçinde: Aycan Z. (ed.) ss:57-90. Türk
Psikologlar Derneği Yayınları, Ankara.
20. Wasti S.A. (1998) Cultural Barriers in the Transferability of Japanese and
American Human Resources Practices to Developing Countries: the
Turkish Case. The International Journal of Human Resources
Management, 9(4):608-631.
21. Würtz E. (2005) A Cross-Cultural Analysis of Websites from High-Context
Cultures and Low-Context Cultures. Journal of Computer-Mediated
Communication, 11(1): article 13.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com