Buradasınız

Erken Dönem Osmanlı Hukuku: Yaklaşımlar, Temel Sorunlar

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Studies concerning the Ottoman law can be groupped under three headings: According to the first one, the Ottoman law is basicaltY customary law which is separate from the Islamic lawand alternative to it. In contrast with this, the second group c1aims that the Ottoman law should be analysed within the Islamic law (Le. Sharia), since it developed within the Islamic law, specifically, in the areas where Islamic law gave political authorities freedom to make legislation. Thus, the laws legislated during the Ottoman period have basically religious character. The last and third group, combines the ideas of the first and the second groups. That is the OUoman law has caracteristics ofboth customary lawand lslamic law, and theyare put into practice together. lnstead of labelling the OUoman law as either "customary" or "Islamic, it should be studied in the context of political, 'economical, social and cultural conditions of the time, and related documents should be examined in a comparative manner. Only in this way, can one reach sound conclusions.
Abstract (Original Language): 
Osmanlı hukuku üzerine yapılan incelemeleri analitik açıdan üç ana grupta toplamak mümkündür. Birinci gruba göre Osmalı hukuku temelde örn hukuk ekseninde yer alır ve İslam hukukundan bağımsız ve hatta ona alternatif bir karakterdedir. İkinci grup ise Osmanlı hukukunun temamen şer'i hukuk içerisinde değerlendirilmesi gerektiğini öne sürer. Bu görüşe göre Osmanlı hukuku, İslam hukuku (fıkıh) içerisinde mevcut olan bir eksende ve onun siyasi otoriteye bıraktığı alanlarda gelişmiştir. Osmanlı döneminde codifie edilen kanunlar dini hukukun teferruatıdır. Üçüncü gruba göre ise Osmanlı hukukunun hem örn hem de şer'i yanı vardır ve bunlar birarada yürüdüktedider. Araştırmamız şu sonucu ortaya koymuştur: Osmanlı hukukunu kabaca, tamamen örfi ya da tamamen şer'i olarak nitelernek yerine, konuyla ilgili belgelerin karşılaştırmalı yöntemle inceleyerek problemleri dönemlerin siyasi, sosyal, kültürel ve ekonomik şartları dahilinde ele almak gerekir. Sadece böyle bir yöntem ve objektif bir yaklaşımla daha güvenilir sonuçlara ulaşmak mümkündür.
115-126

REFERENCES

References: 

Akgündüz, Ahmet. (1990). Osmanlı Kanunnameleri ve Hukuki Tahlil/eri; Merkez ve Umumi Kanunnameler,
C. i. İstanbul: Fey Vakfı Yay.
Aşıkpaşazade. (1949). Tevarih-i Al-i Osman, neşreden. N. Atsız, Osmanlı Tarihleri. İstanbul: Türkiye
Yay.
Ayni Ali. (1863). Kavanfn-i Al-i Osman der Mezamfn-i Defter-i Divan. İstanbul: 1280 (1863).
Barkan, Ö. Lütfi. (1943). xv-xvı. Asırlarda Osmanlıımparatorluğu'nda Zirai Ekonominin Hukuki ve
Mali Esaslan 1. Kanunlar, İstanbuL.
Barkan, Ö. Lütfi. (1977). «Kanun-name», Islam Ansiklopedisi, C. 6. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi,
s.185-196.
.
Beldiceanu, Nicora. (1967). Code de lois coutumieresde Mehmed ll, Wiesbaden.
Rahman, Fazlur. (1981). Islam, (çev. M. Dağ-M. Aydın), İstanbul: Selçuk Yayınları.
Goldziher, i. (1977). «Fıkıh», Islam Ansiklopedisi, C. 4. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi, s.601-608.
Heyd, Uriel. (1973). Studies in Old OttornanCriminal Law, ed. V. L. Menage, Oxford.
İnalcık, Halil (1958). «Osmanlı hukukunagiriş: Örfi sultani hukuk ve Fatih'in kanunları», AÜ Siyasal
Bilgiler Fakültesi Dergisi, C. XIII/2, s.102-126
Kanunname-i Al-i Osman, Münih nüshası, Bavyera Devlet Kütüphanesi, Türkçe yazmalar no. lll.
Karaman, Hayrettin. (1988). «Adet», Türkiye Diyanet VakfıIslam Ansiklopedisi, C.1. İstanbul: s. 369-
373
Karaman, Hayrettin. (1996).«Fıkıh», Türkiye Diyanet Vakfı Islam Ansiklopedisi, C. 13. İstanbul: s.1-
14.
Kefesoğlu, İbrahim. (1980). «Selçuklular», Islam Ansiklopedisi, C. 10. İstanbul: Milli Eğitim
Basımevi, s. 353-416.
Koç, Yunus. (1997). Lafi,xation par ecrit des lois ottomaneset le rôle des codes de lois: Etude accompagnee
de l'edition du manuscrit de Munich (XVe-XVle siecles), Yayınlanmamış Doktora Tezi,
Universite de Paris I, Paris.
Köprülü ,M. Fuad. (1977). «Fıkıh», Islam Ansiklopedisi, C. 4. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi, s.608-
621.
Köprülü, M. Fuad. (1938). «Us institutionsjuridiques turques au moyen-age», 1TK Bel/eten, C. I115-
6, s. 41-76
Kraelitz, Frederich. (1922).«Kanunname Sultan Mehmeds des Eroberers. Die iiltesten osmanischen
Straf und Finanzgezetse», Mitteilungen zur osmanischen Geschichte i Vienne, s. 13-48
Mehmed Arif. (1912-13). «Kanunname-i Ali- Osman», Tarih-i Osmani Encümeni Mecmuası, fas.15-
19. İstanbul, s. 9-32.
Mumcu, Ahmet. (1985). Osmanlı Devleti'nde Siyaseten Katl. Ankara 2bs: Birey ve Toplum Yay.
Özcan, Abdülkadir. (1982). «Fatih'in teşkilat kanunnamesive nizam-ı alem için kardeş katli meselesi»,
Iü Edebiyat Fakültesi Tarih Dergisi, S. XXXIII, s. 7-56.
Schacht, Joseph. (1986). Islam Hukukuna Giriş, (çev. M. Dağ-M.Şener), Ankara: AÜ İlahiyat Fak.
Yay.
Şahin, İlhan - Emecen, Feridun. (1994). ll. Bayezid Dönemine ait 906/1501 Tarihli AhkamDefteri, İstanbul:
Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı Yay.
Tunaya, T. Zafer. (1969). «Atatürkçülayiklik politikası", AtatürkKonferansları, III Arıkara:TTK Yay.
s. 25-42.
Üçok, Coşkun. (1946). «Osmanlı kenunnamelerinde İslam ceza hukukuna aykırı hükümler", AÜ
HukukFakültesi Mecmuası, C. III.S. 1-4. s.
126

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com