Buradasınız

An Analysis of Turkish Interjections in the Context of Reactive Idea Framing

An Analysis of Turkish Interjections in the Context of Reactive Idea Framing

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This study explains different pragmatic functions of Turkish interjections on the basis of a cognitive process called reactive idea framing. An interjection's possessing a variety of pragmatic functions is possible not because of the situational context, but because of the cognitive processes in the mind of the utterer. Thus, depending on the speaker's message, the listener develops an idea framing and according to the type of this framing, a certain pragmatic function to be attributed to an interjection is determined first at the mental level. Every interjection poses a number of implicit propositions in its culture-specific pragmatic function. When such propositions transmitted via the interjection are interpreted by the other party as intended, the given response will inevitably affect the direction of the speech context.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışma, Türkçe ünlemlerin farklı edimsel işlevlerini tepkisel düşünce çerçeveleme (reactive idea framing) olarak adlandırılan bilişsel bir sürece bağlayarak açıklamaktadır. Bir ünlemin farklı edimsel işlevlere sahip olması konuşmanın geçtiği durumsal bağlamdan çok, bilişsel süreçlerin özelliğinden kaynaklanan bir olgudur. Buna göre, dinleyen, konuşanın iletisine bağlı olarak bilişsel düzlemde bir düşünce çerçevelemekte, çerçevelemenin türüne göre ünleme yüklenen edimsel işlev önce bu düzlemde belirlenmektedir. Her ünlem o kültürü bağlayan edimsel anlamı içinde bir dizi örtük önermeler içerir. Ünlemle birlikte iletilen bu önermeler aynı kültürü paylaşan diğer konuşmacı tarafından yorumlandığında verilen yanıt konuşma bağlamının yönünü kaçınılmaz olarak etkilemektedir.
19-32

REFERENCES

References: 

Akar, D.
(1988
) Some Syntactic Properties of Turkish Interjections. STUDIES ON TURKISH LINGUISTICS. Ankara : METU Yayınları. Pp. 265-274.
Bakhtin, M.M. (1986). Speech Genres and Other Late Essays. Austin: University of Texas Press.
Banguoğlu,
T
. (1986) Türkçenin Grameri. Ankara : TDK Yayınları.
Bee Tin, T. (2000) Multi-Dimensionality of Idea Framing in Group Work in Academic Settings. LANGUAGE AND EDUCATION. Vol.14. pp.223-249.
Dağdeviren,
B
. (2003) Analysing Informal Conversations With a Focus on the Pragmatic Functions of Turkish Interjections. Unpublished MA Thesis submitted to Hacettepe University, Institute of Social Sciences.
Ergin, M. (1972) Türk Dilbilgisi. İstanbul: İ.Ü.Edebiyat Fakültesi Yayınları.
Gencan, T.N. (1983) Dilbilgisi. İstanbul : Kanaat Yayınları.
Koç, N. (1990) Yeni Dilbilgisi.İnkılap Kitabevi.
Kornflit, J.
(1997
) Turkish. London and NewYork: Routledge.
31
An Analysis of Turkish Interjections in the Context of Reactive Idea Framing
Külebi, O. (1990) Türkçe Ünlemlerin Kullanımbilim (Pragmatics) Yönünden İncelenmesi. DİLBİLİM ARAŞTIRMALARI. Ankara : Hitit Yayınevi. pp.10-34
Lewis, G.L. (1975) Turkish Grammar. Oxford : Oxford University Press.
Lotman, Y.M. (1988) Text Within a Text. Soviet Psychology..Vol. 26(3). Pp. 32-51.
Underhill, R. (1976) Turkish Grammar.Cambridge, Mass.: MIT Press.
Wierzbicka, A. (1992) The Semantics of Interjection. JOURNAL OF PRAGMATICS..Vol.18, pp.
119-157.
32

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com