Buradasınız

Değişen İşçilik ve Sendika

Changing Workmanship and Trade Union

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
The aim of this study is to understand changing workmanship experiences via trade unions that are considered as good tools to follow the changes. The meaning of trade union, the reasons for its existence and its benefits for the workers are discussed through the workers' experiences and from the workers' points of view. Structural reasons which have an effect on the workers' perception trade union have also been integrated into the analysis. The study is based on a field research which was conducted in 2004-2005 in Ankara, Bursa and Istanbul. Research was undertaken in electronics and textile sectors, which developed before the 1980s and were of significance for industrial transformation in these regions. 40 workers who are still working and/or retired from both big and small scale enterprises were interviewed in depth. Equal numbers of men and women were included in the sample, and oral history technique was applied during the interviews. The first finding of the study is that there are many factors affecting workers' experiences and perceptions related to work, such as economic sector, age, sex, marital status, position in the workplace, wage, the size of the sector and the enterprise, duration of work life, education and skill levels and the level of social/cultural capital. All these factors are also closely linked to and interact with the workers' experiences and perceptions of trade unions. September 12th, 1980 was perceived as an important turning point by the workers for the unionization movement in Turkey, since the union rights were suspended after the military intervention; but also the level of unemployment, the size of informal sector, the difference/gap between public/private sectors, all have significant impact on the workers' perception of the role of trade unions. Finally, this study argues that the reasons which have led to the emergence of trade unions are still valid, and recent developments in the labour market such as higher flexibility and/or increasing informality and atypical employment necessitate the need for organized labour movement. In this frame, the trade union movement must find a new way for its continuation and existence.
Abstract (Original Language): 
Bu yazıda, Türkiye'de değişen işçilik deneyimlerinin bu değişimi izlemeyi kolaylaştırıcı bir araç olan sendika üzerinden okunması hedeflenmiştir. İşçilerin deneyimleri aracılığı ile sendikanın ne olduğu, nasıl anlaşıldığı, varlık nedenleri ve olması gerekli bir yapı olup olmadığı tartışmasının yanı sıra, işçilerin sendikaya ilişkin yaklaşımlarını etkileyen faktörler de ele alınacaktır. Yazıda kullanılan veriler 2004-2005 yılları arasında yapılan alan araştırmasına dayanmaktadır. Araştırma, 1980 öncesi sanayileşmede dönüşümlerin en belirgin yaşandığı tekstil ve elektronik sektörlerinde önemli merkezler olan Ankara, Bursa ve İstanbul'da hem büyük işletmelerde (formel sektör) hem de küçük işletmelerde (daha çok enformel sektör) çalışan veya bu işyerlerinden emekli olmuş 40 işçi ile gerçekleştirilmiştir. Eşit sayıda kadın ve erkek işçiyle sözlü tarih tekniği kullanılarak görüşmeler yapılmıştır. Bu çalışmanın en temel bulgularından biri işçilik deneyimini etkileyen pek çok faktörün olduğudur. Çalışmada, kişinin çalıştığı sektör, yaşı, çalışma hayatına başlama yaşı, cinsiyeti, medeni durumu, çalışılan işteki pozisyonu, ücreti, çalışılan sektör, sektörün büyüklüğü, çalışma süresi, sahip olduğu beceri ve kültürel sermaye düzeyi gibi faktörlerin tümünün işçilik deneyimi üzerinde etkisinin olduğu görülmüştür. Ayrıca tüm bu faktörlerin belirlediği deneyimler ile sendikalılık ve sendikaya bakış arasında da bir ilişki bulunmuştur. 12 Eylül 1980 tarihi isçiler tarafından bir milat olarak görülmektedir; ancak, enformel sektör ve işsizlik, kamu/özel sektör farkı gibi değişkenlerin de sendikalılık üzerinde önemli derecede etkisi vardır. Diğer yandan sendikanın var oluş nedenlerine ilişkin koşulların değişmediği,hatta son yıllarda artan yeni iş türleri ile daha esnek hale gelen iş piyasası koşullarının örgütlü işçi hareketine gereksinim duyduğu iddia edilecek ve bu çerçevede sendikaların yeni var oluş yolları bulmaları gerektiği savı işlenecektir.
75-102

REFERENCES

References: 

Altan, Z. ve diğerleri (2007). İşçi profil araştırması: Eskişehir Örneği. Eskişehir: Eskişehir Anadolu Üniversitesi.
Akaya, Y. (2007). İşçi hareketlerinin ve örgütlenmenin ihmal edilen alanı veya bir imkan olarak "enformal" gruplar/örgütler. F. Sazak (Ed.). Türkiye'de sendikal kriz ve arayışlar (s. 209¬237). Ankara: Epos Yayınları.
Akkaya, Y. (2001). Milliyetçi Hareket Partisi ve sendikacılık Özgür Üniversite Forumu. 13.
Allen, S. (1990). Trade unions, worker participation and flexibility: Linking the micro to the macro [Sendikalar, işçi katılımı ve esneklik: mikrodan makroya].Comparative Politics,
22(3), 253-272.
Ansal, H. ve diğerleri (2000). Türkiye emek piyasasının yapısı ve işsizlik İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
Boratav, K. (1990). Inter-class and intra-class relations of distribution under structural adjustment: Turkey during the 1980s [Yapısal uyum şartları altında sınıf içi ve sınıf arası ilişkiler: Türkiye'de 1980ler]. T. Arıcanlı ve D. Rodrik (Ed.). The political economy of Turkey [Türkiye'nin politik ekonomisi] (s.199-229). Londra: Macmillan.
Buğra, A. ve Keyder, Ç. (2003). Yeni yoksulluk ve Türkiye'nin değişen refah rejimi. Ankara: UNDP.
Berber, Ö. (2003). Toplumsal ilişkiler bağlamında sınıf bilinci ve sınıf kültürü: Seydişehir Eti Alüminyum Fabrikası Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi. Ankara:
Castells, M. (1996). The information age: economy, society and culture. The rise of the network society [Bilgi çağı: iktisat, toplum ve kültür. Örgütlü toplumunun yükselişi], cilt 1. Oxford: Blackwell Publishers.
100
Sibel KALAYCIOĞLU - Helga RITTERSBERGER TILIÇ - Kezban ÇELİK
Crouch, C. (2000). The snakes and ladders of twenty-first-century trade unionism [Yırmibirinci yüz yıl sendikacılığın değişen kuralları], Oxford Review of Economic Policy. 16 (1), 70¬83.
Gallin, D. (2001). Propositions on trade unions and informal employment in times of globalisation [Küresel çağda sendikalar ve kayıtdışı istihdam üzerine öneriler ]. Antipode, 33 (3), 531¬549.
Gülmez, M. (2002). Kamu çalışanları sendikaları: 1990-2001. Amme İdaresi Dergisi. 35 (1), 1-27.
Hasse, R. ve Leiulfsrud, H. (2002). From disorganized capitalism to transnational fine turning?: Recent trends in wage development, industrial relations, and work as a sociological category [Düzensiz kapitalizimden ulusötesine?: Ücret iyileşmesi, endüstir ilişkileri ve sosyolojik bir kategori olarak iş]. British Journal of Sociology, 53 (1),.107-126.
Işıklı, A. (1979). Sendikacılık ve siyaset. İstanbul: Birikim Yayınları.
Kalaycıoğlu, S. (1995). Formation of a working class: A study of factory workers in Bolu [İşçi sınıfının oluşumu: Bolu fabrika işçileri örneği], Doktora Tezi. Canterbury Üniversitesi, Kent, İngiltere.
Koç, Y. (1996). Türkiye işçi sınıfı ve sendikacılık tarihi: Olaylar değerlendirmeler. Ankara:
Türkiye Yol-İş Sendikası Yayınları. Koç, Y. (2007). Türkiye'de sendikacılık: sorunlar ve çözüm önerileri. F. Sazak (Ed.). Türkiye'de
sendikal kriz ve arayışlar (s.209-237). Ankara: Epos Yayınları. Kutal, M. (1996). Küreselleşme sürecinin Türk sendikacılığı üzerindeki olası etkileri. Friedrich
Ebert Vakfı. Küreselleşme sürecinde ve değişen koşullarda Türk sendikacılık hareketi:
Fırsatlar ve riskler. İstanbul. Lash, S. ve Urry, J. (1987). The end of organized capitalism [Düzenli kapitalizmin sonu].
Cambridge: Polity
Lass, S. ve Urry, J. (1994). Economies of signs and space [İktisadın işaret ve uzamları]. London:
Sage
Mahiroğulları, A. (2003). Türkiye'de sendikalaşma evreleri ve sendikalaşmayı etkileyen unsurlar.
Ç.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 2(1), 161-190. Makal, A. (2003). Cumhuriyetin 80. yılında Türkiye'de çalışma ilişkileri. Tartışma Metinleri, 62,
Aralık, Ankara Üniversitesi, Siyasal Bilgiler Fakültesi.. Mumcuoğlu, M. (1979). Sendikacılık-siyasal iktidar ilişkileri. Ankara: Doruk Yayınları. Özveri M. (2007). Sendikal hareket, sorunlar, arayışlar. F. Sazak (Ed.). Türkiye'de sendikal kriz
ve arayışlar (s.75-117). Ankara: Epos Yayınları. Müftüoğlu, B. M. (2005). Fason ekonomisi: Gedikpaşa'da ayakkabı üretimi. Ankara: Bağlam
Yayıncılık
Özuğurlu, M. (2007). Geleceği olmayan bir gelecek üzerine. F. Sazak (Ed.). Türkiye'des Sendikal
kriz ve arayışlar (s.75-117). Ankara: Epos Yayınları. Sülker, K. (1987). Türkiye sendikacılık tarihi. İstanbul: Bilim Yayınevi.
Şenses, F.
(1994)
. Labor market response to structural adjustment and institutional pressures: The Turkish case [İş piysasının yapısal uyuma ve kurumsal baskılara yanıtları: Türkiye örneği]. METUStudies in Development, (21).405-449.
101
Değişen işçilik ve Sendika
Şişmanov, D. (1990). Türkiye işçi ve sosyalist hareketi. (A. Ragıp Zarakolu, Çev.) . İstanbul: Belge Yayınları.
Thompson, E.P. (2004). İngiliz işçi sınıfının oluşumu. (U. Kocabaşoğlu, Çev.), İstanbul: Birikim Yayınları.
TİSK (2003), Kayıtdışı İstihdam. Ankara: Türkiye İşverenler Sendikaları Konfederasyonu. Urhan, B. (2004). Sendikal örgütlenme bunalımı ve Türkiye'deki durumu. Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi.
World Bank (2002). Unions and Collective Bargaining [Sendikalar ve toplu pazarlık], Washington, DC.
Yıldırım, E. (2004). Kriz ve sendikal hareket. Erişim: 3 Nisan .2008, www.yerelsen.org.tr/_ resimler_haberler/EnginYildirim.doc

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com