Buradasınız

Anasayfa » Content

ŞANS BAŞARISININ TEST EŞİTLEMEYE ETKİSİ

THE IMPACT OF CHANCE SUCCESS ON TEST EQUATING

Journal Name:

  • Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2010

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The objective of this study is to find out whether chance scores effects test equating, or not. Single group design, and linear equating and equipercentile equating were used in the study. The data analysis was performed at t h r e e s t a g e s . A t t h e f i r s t s t a g e , i t w a s c h e c k e d w h e t h e r e q u a t i n g c o n d i t i o n s a r e f u l f i l l e d f o r t e s t s c o r e w i t h a n d w i t h o u t t h e chance success. It was identified that there is no significant difference at 0.05 level between the two situations with respect to the mean difficulties, reliabilities, means and variances. Furthermore, at the end of the factor analysis performed, it can be said that both tests measure the same construct. At the second stage, the equated points were found by using linear and equipercentile equating. At the third stage, weighted mean square error of these methods was found, and the method with the lowest weighted mean square error was accepted as the most suitable equating method. At the end of the study, it was found out that; while linear equating is the most suitable method for equating of test points with chance success; equipercentile equating is the most suitable method for equating test points without chance success. Overall, it was observed in the study that the equating error is the lowest for equipercentile equating without chance success.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, şans başarısının test eşitlemeye etkisi olup olmadığını incelemektir. Araştırmada, tek grup düzeneği, doğrusal eşitleme ve eşit yüzdelikli eşitleme yöntemleri kullanılmıştır. Verilerin analizi üç aşamada gerçekleştirilmiştir. İlk aşamada şanstan arındırılmış ve arındırılmamış test puanları için eşitleme koşullarının sağlanıp sağlanmadığı kontrol edilmiş, her iki durum için de testlerin ortalama güçlükleri, güvenirlikleri, ortalamaları ve varyansları arasında 0,05 düzeyinde anlamlı bir fark olmadığı görülmüştür. Yapılan faktör analizi sonucunda her iki testin aynı yapıyı ölçtüğü ve tek faktör oldukları görülmüştür. İkinci aşamada, doğrusal ve eşit yüzdelikli eşitleme yöntemleri kullanılarak eşitlenmiş puanlar bulunmuştur. Üçüncü aşamada ise, bu yöntemlere ait ağırlıklandırılmış hata kareleri ortalamaları bulunmuş ve hata kareleri ortalaması en düşük olan yöntem en uygun eşitleme yöntemi olarak kabul edilmiştir. Araştırmanın sonucunda, şanstan arındırılmamış test puanlarının eşitlenmesinde doğrusal eşitlemenin, şanstan arındırılmış test puanlarının eşitlenmesinde ise eşit yüzdelikli eşitlemenin uygun yöntemler olduğu bulunmuştur. Tüm hatalar göz önünde bulundurulduğunda, şanstan arındırılmış eşit yüzdelikli eşitleme yöntemine ait hatanın en düşük olduğu görülmüştür
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-sans-basarisinin-test-esitlemeye-etkisi.pdf
  • 1
91-108
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Angoff, W. H. (1971). “Scales, Norms and Equivalent Scores”. Thorndike, R. L. (Ed.) Educational Measurement.
Washington, D. C. American Council on Education.
Araz, G. (2001). “ Aynı Davranışı Ölçmeye Yönelik Kısa Cevaplı, Üç ve Beş Seçenekli Çoktan Seçmeli Testlerin Madde ve
Test Özelliklerini Şans Başarısı ile Birlikte İncelenmesi” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe
Üniversitesi SBE.
Barnard, J. J. (1996). “In Search For Equity in Educational Measurement: Traditional Versus Modern Equating Methods”.
Paper presented at ASEESA’s National Conference, Pretoria South Africa.
Budescu, D. V. (1987). “Selecting an Equating Method: Linear or Equipercentile?”. Journal of Educational Statistics.
Vol.12s, No:1. 33-43.106 S. BOZDAĞ-A.KAN / H. Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education), 39 (2010), 91-108
Crocker, L., & Algina, J. (1986). Introduction to Classical and Modern Test Theory. CBS Collage Publishing, New York.
Çelen, Ü. (2002). “Şans Başarısı için Düzeltme Formülü Kullanılacağına İlişkin Yönergenin Testin Psikometrik Özelliklerine
Etkisinin Araştırılması” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi SBE.
Dorans, N. J. (1990). Equating methods and sampling design. Applied Measurement In Education. 3(1), 3-17.
Dorans, N. J. (2000). “Research Notes: Distinctions Among Classes of Linkages.” The College Board, Office of Research
and Development.
Felan, G. D. (2002). “Test Equating: Mean, Linear, Equipercentile and Item Response Theory”. Paper presented at the
Annual Meeting of the Southwest Educational Research Association, Austin.
Hambelton, R. K., & Swaminathan, H. (1985). Item Response Theory: Principles and Applications. Kluwer Academic
Publishers Group, Boston
Harris, D. J. (2003). “Equating the Multistate Bar Examination” Reprinted with permission of the National Conference of
Bar Examiners. Vol:12, No:3. 12-18.
Gulliksen, H. (1967). Theory of Mental Tests. New York: John Wiley & Sons.
Kelecioğlu, H. (1993). “Öğrenci Seçme Sınavı Puanlarının Eşitlenmesi Üzerine Bir Çalışma”. Yayınlanmamış Doktora Tezi,
H.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kelecioğlu, H. (1995). “Ortak Testlerin Eşitleme Hatasına Etkisi”. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,
11s,121-127.
Kolen, M. J. (1988). “An NCME Instructional Modüle on Traditional Equating Methodology”. Educational Measurement:
Issues And Practice. v7, n4:29-36
Livingston, S. A.(2004). “Equating Test Scores (Without IRT)”. Educational Testing Service.
Mâsse, L. C.; Allen, Diane; Wılson, Mark; ve Wıllıams, Geoffrey (2006). “Introducing equating methodologies to compare
test scores from two different self-regulation scales”. Health Education Research 21, 110-120.
Skagg, G., & Lissitz R. W. (1986). “An Exploration of the Robustness of Four Test Equating Models” Applied Psychological
Measurement. 10, 303-317.
Şahhüseyinoğlu, D. (1998). “Sayısal Yetenek Testlerinde Seçenek Sayısının Test ve Madde İstatistikleri Üzerindeki
Etkisinin Şans Başarısı ile Birlikte İncelenmesi” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi
SBE.
Şahhüseyinoğlu, D. (2005). “ İngilizce Yeterlik Sınavı Puanlarının Üç Farklı Eşitleme yöntemine Göre Karşılaştırılması”
Yayımlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi SBE.
Tanguma, J. (2000). “Equating Test Scores Using Linear Method”. Paper presented at the Annual Meeting of the Southwest
Educational Research Association, Dallas.
Telli, A. (1993). “Şans Başarısının Madde Türlerindeki Madde ve Test İstatistiklerine Etkisi”. Yayımlanmamış Yüksek
Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi SBE.
Thorndike, R. L. (1982). Aplied Psychometrics. Houghton Mifflin Company, Boston.
Tsai, T. H. (1997). “Estimating Minumum Sample Sizes in Seçkisiz Groups Equating”. Paper presented at the Annual
Meeting of the National Council on measurement in Education, Chicago.
Turgut, F. (1971). Şans Başarısının Test Puvanlarına Etkisi, ODTÜ Yayınları, Ankara.
Turgut, F. (1979). “Ölçekleme, Norm Hazırlama, Normları Eşitleme ve Ayarlama”. Test Geliştirme Teknikleri Basılmamış
Ders Notları, Ankara.
Turgut, F. (1988). Eğitimde Ölçme Değerlendirme, Saydam Yayıncılık, Ankara.
Woldbeck, T. (1998). “Basic Concepts in modern Methods of Test Equating”. Paper presented at the Annual Meeting of the
Southwest Psychological Association, New Orleans.
Zhu, W. (1998). “Test Equating: What, why, how? Research”. Quarterly for the Exercise and Sport, 69, 11-23.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com