Buradasınız

Anasayfa » Content

d2 DİKKAT TESTİNİN SPORCULARDA GÜVENİRLİĞİ VE GEÇERLİĞİ

RELIABILITY AND VALIDITY OF d2 TEST OF ATTENTION FOR ATHLETES

Journal Name:

  • Hacettepe Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2006

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The purpose of this study was to determine the reliability and validity d2 Test of Attention for Turkish athletes. Four hundred and thirty seven (437) male and 264 female athletes (Mage= 19.30, SD = 5.08; Msport age= 7.72, SD = 4.77; Meducation= 10.67, SD = 2.85 years) from eleven sport disciplines (track and field,, basketball, handball, football, voleyball, gymnastics, archery, weightlifting, wrestling, swimming and sailing) participated in this study. In addition to d2 Test, Stroop Test TBAG Form and Nonverbal Cancellation Test-Turkish Form were used for determining the criterion related validity (n = 168). Fifthy eight athletes participated in the test-retest procedure consisted of different intervals (15, 30 and 90 days). ANOVA for repeated measures showed significant differences between different test intervals (p<0.05). This finding indicated that there was practice effect in the d2 Test scores. As a reliability coefficient intraclass correlation coefficient was estimated for four test administrations. The highest intraclass correlation coefficient obtained from data was R =0 .86 for TN (Total Number processed) and the lowest coefficient was R = 0.69 for CP (Concentration Performance) (n = 58). Internal consistency coefficients were also calculated (n = 701). It was found that Cronbach alfa coefficients ranged from 0.93 to 0.96 and Spearman Brown internal consistency coefficients (split-half method) were between 0.91 to 0 .96. To determine the effects of developmental changes on the d2 Test scores, differences among age groups (12-15, 16-20, 21-24, 25 and above years) were examined by using One Way ANOVA. It was found that there was a significant difference among age groups on TN, TN-E (TN minus Error), CP and FR (Fluctuation Rate) scores (respectively F(3, 694) = 38.54, 40.69, 30.19, 6.71; p<0.05). Post-hoc Scheffe Test showed that this difference stemmed from 12-15 and 16-20 age groups. These groups had lower scores than other age groups. Criterion related validity obtained from the correlation of the d2 Test variables (TN, TN-E, CP) with the Stroop Test TBAG Form and Cancellation Test-Turkish Form were in the range of -0.19 to -0.43 for the Stroop Test TBAG Form and -0.40 to -0.53 for the Nonverbal Cancellation Test (p<0.05). 2 (sex) x 2 (years of education) ANOVA revealed that there were no gender differences in d2 Test scores but significant differences between years of education (p<0.05). Well-educated athletes (12 years and above) had higher scores on TN, TN-E, CP and lower scores on FR than less well-educated athletes (9-11 years). As a result, the obtained results on reliability and validity of d2 Test of Attention show that this test can be used to evaluate selective and sustained attention in Turkish athletes for practical and research purposes.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, dikkati değerlendiren d2 Testi’nin Türk sporcuları için güvenirlik ve geçerliğini belirlemektir. Araştırmaya atletizm, basketbol, cimnastik, futbol, halter, hentbol, okçuluk, güreş, voleybol, yelken ve yüzme spor dallarından 437 erkek ve 264 kadın olmak üzere toplam 701 sporcu katılmıştır (Xyaş = 19.30, Ss = 5.08; Xspor yaşı = 7.72, Ss = 4.77; Xeğitim = 10.67, Ss = 2.85 yıl). d2 Testi’nin yanısıra ölçüt bağıntılı geçerlik çalışması için Stroop Testi TBAG Formu ve İşaretleme Testi bu sporcu grubundan 20 yaş ve üzerinde olan 168 sporcuya uygulanmıştır. Ayrıca test-tekrar test prosedürü için 15, 30 ve 90 gün aralarla d2 Testi uygulamalarına 58 sporcu katılmıştır. d2 Testi puanlarında değişik aralıklarla yapılan uygulamalar arasındaki fark Tekrarlı Ölçümlerde Varyans Analizi ile incelenmiş ve d2 Testi’nin tüm puanlarında uygulamalar arasında fark bulunmuştur (p<0.05). Puan ortalamaları incelendiğinde test tekrarlarının yapılmasıyla seçici ve sürekli dikkat ile ilgili puanların [Toplam Madde (TM), TM-H (Toplam Madde-Hata), KP (Konsantrasyon Performansı)] arttığı, hatalara ilişkin puanların [Toplam Hata (H) ve Hata Yüzdesi (%H)] ve Dalgalanma Oranının (DO) azaldığı görülmektedir. Bu dört uygulamadan elde edilen d2 Testi puanlarının sınıfiçi güvenirlik katsayıları da hesaplanmış ve en yüksek güvenirlik katsayısının R = 0.86 ile TM puanına ve en düşük güvenirlik katsayısının ise R = 0.69 ile KP puanına ait olduğu bulunmuştur. İç tutarlık katsayılarını elde etmek için Cronbach alfa iç tutarlık katsayısı ve iki yarıya bölme yöntemi (split-half method) kullanılmıştır (n = 701). d2 Testi puanlarının iki yarıya bölme güvenirlik katsayıları rSB= 0.91 ile 0.96 arasında, Cronbach alfa iç tutarlık katsayıları α =0.93 - 0.96 arasında değişmektedir. d2 Testi puanlarında gelişim etkisini ortaya koymak için 12-15, 16-20, 21-24, 25 ve üzeri yaş grupları arasındaki fark tek yönlü ANOVA ile incelenmiş ve TM, TM-H, KP ve DO puanları açısından yaş grupları arasında fark olduğu [sırasıyla F(3, 694) = 38.54, 40.69, 30.19, 6.71; p<0.05], H ve %H puanlarında ise yaş grupları arasında fark olmadığı bulunmuştur. Yapılan Scheffe Testi sonucunda farkın 12-15 ve 16-20 yaş grubundan kaynaklandığı belirlenmiştir. Ölçüt bağıntılı geçerlik için verilere uygulanan Pearson korelasyon testi sonucunda d2 Testi’nin TM, TM-H ve KP puanları ile Stroop Testi TBAG Formu (-0.19 ile -0.43 arasında; p<0.05) ve İşaretleme Testi (-0.40 ile -0.53 arasında; p<0.05) süre puanları arasında negatif ve istatistiksel olarak anlamlı korelasyonlar bulunmuştur. 2 (cinsiyet) x 2 (eğitim yılı) faktörlü ANOVA sonucunda; d2 Testi puanlarında cinsiyetler arasında anlamlı fark bulunmazken, eğitim yılları arasında fark bulunmuştur (p<0.05). Eğitim yılı 12 yıl ve üzeri olan sporcuların, eğitim yılı 9-11 olanlara göre d2 Testi’nin TM, TM-H ve KP puanları daha yüksek ve DO puanları daha düşüktür. Sonuç olarak; d2 Testi’nin Türk sporcularında güvenirliği ve geçerliğinin yüksek olduğu ve dikkat performansını değerlendirmek amacıyla hem araştırmalarda hem de uygulamada kullanılabileceği söylenebilir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_152775_17_pp_58-80.pdf
  • 2
58-80
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Abernethy, B. (1993). Attention. In R.N. Singer,
M. Murphey, L.K. Tennant (Eds.),
Handbook of Research on Sport
Psychology (pp 127-170), New York:
Macmillan Publishing Company.
Abernethy, B. & Russell, D.G. (1987). Expertnovice
differences in an applied selective
attention task. J Sport
Psychol, 9, 326-345.
Abernethy, B., Summers, J.J. & Ford, S.
(1998). Issues in the measurement of
attention. In J. L. Duda (Ed.) Advances
in Sport and Exercise Psychology
Measurement. (pp 173-193),
Morgantown: Fitness Information
Technology.
Acharya, J. (2003). Effect of concentration
training on attentional style. XIth European
Congress of Sport Psychology.
Copenhagen: 22-27 July, 19.
Albrecht, R.R., Feltz, D.L. (1987). Generality
and specificity of attention related to
competitive anxiety and sport performance.
J Sport Psychol, 9, 231-248.
Alpar, R. (2000). Spor Bilimlerinde Uygulamalı
İstatistik. Ankara: GSGM Yayınları.
Anastasi, A. (1988). Psychological Testing
(8th ed.). New York: Macmillan Publishing
Company.
Ballard, J.C. (1996). Computerized assessment
of sustained attention: A review
of factors affecting vigilance performance.
J Clin Exp Neuropsychol, 18
(6), 843-863.
Baykul, Y. (2000). Eğitimde ve Psikolojide
Ölçme: Klasik Test Teorisi ve Uygulaması.
Ankara: ÖSYM Yayınları.
Bergandi, T.A., Witting, A.F. (1988). Attentional
style as a predictor of athletic injury.
Int J Sport Psychol, 19, 226-235.
Boutcher, S.H. (1992). Attention and athletic
performance: an integrated approach.
In Thelma S. Horn (Ed.), Advances
in Sport Psychology (pp. 251-
263). Champaign, IL: Human Kinetics
Publishers.
Brickenkamp, R. (1966). Die stabilitat des
Aufmerksamkeits-Belastungs-Tests
(Test d2) über langere Zeitabschnitte.
78
d2 Dikkat Testi
Diagnostica, 12 (1), 17-24.
Brickenkamp, R. & Zillmer, E. (1998). The d2
Test of Attention. Seattle: Hogrefe &
Huber Publishers.
Culbertson, W.C. & Sari, D.A.(1997). Preliminary
normative study of the d2 Test
with American children. Arch Clin Neuropsychol,
12 (4), 303-304.
Çolakoğlu, M., Tiryaki, Ş. & Moralı, S. (1993).
Konsantrasyon çalışmalarının reaksiyon
zamanı üzerine etkisi. Spor Bilimleri
Dergisi, 4 (4), 32-47.
Dewey, D., Brawley, L.R. & Allard, F. (1989).
Do the TAIS attentional-style scales
predict how visual information is processed?
J Sport Exercise Psy, 11,
171-186.
Dingel, W. (1971). Mitteilungen über Zuverlassigkeitsaspekte
des Test d2 [Report
on reliability aspects of d2 Test].
Zeitschrift für Psychologische Diagnostik,
17 (2), 84-87.
Erkuş, A. (2003). Psikometri Üzerine Yazılar.
Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları
No: 24.
Ford, S.K. & Summers, J.J. (1992). The factorial
validity of the TAIS attentionalstyle
subscales. J Sport Exercise
Psy, 14, 283-297.
Gregory, R.J. (1992). Psychological Testing.
History, Principles, and Applications.
Boston: Allyn & Bacon.
Gordon, A.D., Montenegro, L., Culbertson,
W. & Zillmer, E.A. (1997). A normative
study of the d2 Test with American
adults. Arch Clin Neuropsychol, 12
(4), 325.
Haywood, K.M. (1993). Life Span Motor Development.
Champaign, IL: Human
Kinetics.
Hovardaoğlu, S. (2000). Davranış Bilimleri
İçin Araştırma Teknikleri. Ankara: VEGA
Yayınları.
Karakaş, S. (2002). Bilişsel fonksiyonların
değerlendirilmesinde nöropsikolojik
testler. Türk Nöroloji Dergisi, 8 (3), 61-
69.
Karakaş, S. & Başar, E.(1993). Nöropsikolojik
değerlendirme araçlarının standardizasyonu,
nöropsikolojik ölçümlerin
elektrofizyolojik ölçümlerle ilişkileri.
Proje No: TÜBİTAK-TBAG 17-2.
Karakaş, S. & Yalın, A. (1995). Görsel işitsel
sayı dizileri testi B formunun 13-54
yaş grubu üzerindeki standardizasyon
çalışması. Türk Psikoloji Dergisi,
10 (34), 20-31.
Karakaş, S., Eski, R. & Başar, E. (1996). Türk
kültürü için standardizasyonu yapılmış
nöropsikolojik testler topluluğu:
BİLNOT bataryası. 32. Ulusal Nöroloji
Kongresi Kitabı. Türk Nöroloji Dergisi
ve Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları
Hastanesi. İstanbul: Ufuk Matbaası.
Karakaş, S., Irak, M., Kurt, M. & Erzengin,
Ö.U. (1999a). Wisconsin Kart Eşleme
Testi ve Stroop Testi TBAG Formu:
Ölçülen özellikler açısından karşılaştırmalı
analiz. 3P Dergisi, 7 (3), 179-
192.
Karakaş, S., Erdoğan, E., Sak, L. Soysal,
A.Ş., Ulusoy, T., Ulusoy, İ.Y. & Alkan,
S. (1999b). Stroop Testi TBAG Formu:
Türk kültürüne standardizasyon çalışmaları,
güvenirlik ve geçerlik. Klinik
Psikiyatri, 2, 75-88.
Kline, P. (1993). The Handbook of Psychological
Testing. London: Routledge.
Landers, D.M., Wang, M.Q. & Courtet, P.
(1985). Peripheral narrowing among
experienced and inexperienced rifle
shooters under low- and high-stress
conditions. Res Q Exerc Sport, 56 (2),
122-130.
Lezak, M.D. (1995). Neuropsychological Assessment
(3rd ed.). New York: Oxford
Press.
79
Çağlar, Koruç
Martens, R. (1987). Coaches Guide to Sport
Psychology. Champaign, IL: Human
Kinetics.
Maxeiner, J. (1987). Concentration and distribution
of attention in sport. J Sport
Exercise Psy, 18, 247-255.
McGowan, R.W., Talton, B.J. & Tobacyk, J.J.
(1990). Attentional style and powerlifting
performance. Percept Motor
Skill, 70, 1253-1257.
Nideffer, R.M. (1993b). Concentration and
attention control training. In J.M. Williams
(Ed.), Applied Sport Psychology
Personal Growth to Peak Performance
(pp. 243-261). California:
Mayfield Publishing Company.
Nougier, V. & Rossi, B. (1999). The development
of expertise in the orienting of
attention. Int J Sport Psychol, 30,
246-260.
Oswald, W.D. & Hagen, B., (1997). Test d2-
Aufmerksamkeits-Belastungs-Test.
Zeitschrift fuer Differentielle und Diagnostische
Psychologie, 18 (1-2),
87-89.
Özgüven, İ.E. (1998). Psikolojik Testler. Ankara:
PDREM Yayınları.
Reis, J., Bird, A.M. (1982). Cue processing
as a function of breadth of attention.
J Sport Psychol, 4, 64-72
Rose, D.J. & Christina, R.W. (1990). Attention
demands of precision pistol-shooting
as a function of skill level. Res Q
Exerc Sport, 61 (1), 111-113.
Schaefer, U., Tenenbaum, G. & Benedick, A.
(1987). Social cohesiveness, arousal,
concentration and persistence in young
female gymnasts. ICHPER-CAHPER
Conference. Vancouver, Canada:
June 9-13.
Singer, R.N., Cauraugh, J.H., Tennant, L.K.,
Murphey, M., Chen, D., Lidor, R.
(1991). Attention and distractors:
Considerations for enhancing sport
performances. Int J Sport Psychol,
22, 95-114.
Spreen, O., Strauss, E. (1998). A Compendium
of Neuropsychological Tests (2nd
ed.). New York: Oxford University
Press.
Summers, J.J., Ford, S. (1990). The Test of
Attentional and Interpersonal Style:
An evolution. Int J Sport Psychol, 21,
102-111.
Thomas, J.R. & Nelson, J.K. (1990). Research
Methods in Physical Activity.
Champaign, IL: Human Kinetics Books.
Toker, M.Z. (1988). Standardization of the Visual
Attention Test d2 on a Turkish
Sample. Yayımlanmamış yüksek lisans
tezi. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi.
Toker, M.Z. (1990). D2 dikkat testinin uyarlama
çalışması. V. Ulusal Psikoloji
Kongresi. İzmir: Psikoloji-Seminer
Dergisi Özel Sayısı, 8, 627-635.
Williams, A.M. & Davids, K. (1998). Visual search
strategy, selective attention, and
expertise in soccer. Res Q Exerc
Sport, 69 (2), 111-128.
Wilson, V.E., Ainsworth, M. & Bird, E.I.(1985).
Assessment of attentional abilities in
male volleyball athletes. Int J Sport
Psychol, 16, 296-306.
Zillmer, E.A., Kennedy, C.H. (1999a). Construct
validity for the d2 Test of Attention.
Arch Clin Neuropsychol, 14 (8),
728.
Zillmer, E.A., Kennedy, C.H. (1999b). Preliminary
United States norms for the d2
Test of Attention. Arch Clin Neuropsychol,
14 (8), 727-728.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com