Buradasınız

Anasayfa » Content

Öğrencilere Yönelik Yapılandırmacı Öğretim Yaklaşımı Ölçeği: Bir Geçerlilik ve Güvenirlilik Çalışması

The Constructivist Teaching Practices Inventory for Students: A Reliability and Validity Study

Journal Name:

  • Hacettepe Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2010

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The purpose of this study is to determine the reliability and the validity of the Constructivist Teaching Practices Inventory for Students including Personal Relevance, Social Cooperation, and Games/ Skills subscales. Participants consisted of 114 girl, 275 boy and totally 389 (X age = 16,36±1.06) high school students attending three public schools in the central district of Denizli. Confirmatory factor analysis results indicated there were three distinct factors represented in the data set. All indices [22/ df = 1.88, NNFI = .92, CFI = .93, RMSEA = .046; factor loadings (from .45 to .63)] represent an acceptable fit between the three-factor model and the data. Cronbach Alpha values were determined for whole scale 0.90, for Personal Relevance subscale 0.80, for Social Cooperation subscale 0.80, and for games/ skills 0.80. Results of this study revealed that the Constructivist Teaching Practices Inventory for Students fit the data well and demonstrated satisfactory psychometric properties. Given that reliability and validity analyses produced valid scores, this inventory is applicable to high school physical education settings. Future researchers, however, might exam ine and assess other forms of reliability and validity in different educational settings and with students from more diverse backgrounds.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı öğrencilerin yapılandırmacı yaklaşıma yönelik görüşlerini “sosyal işbirliği”, “kişisel ilgi” ve “oyunlar/beceriler” alt boyutlarını içeren “ Öğrencilere Yönelik Yapılandırmacı Öğretim Yaklaşımı Ölçeği” oluşturmak ve oluşturulan bu ölçeğin güvenirlilik ve geçerliliğini incelemektir. Araştırmaya, 2009-2010 eğitim-öğretim yılında, Denizli il merkezinde bulunan üç lisede öğrenim gören 114 kız ve 275 erkek olmak üzere toplam 389 9., 10. ve 11. sınıf öğrencileri gönüllü olarak katılmıştır. Yirmi beş maddeden oluşan ölçek 5’li derecelendirmeye sahip Likert tipi bir ölçektir. Doğrulayıcı faktör analizi sonuçlarına göre tüm değerlerin (2/df = 1.88, NNFI = .92, CFI = .93, RMSEA = .046; faktör yükleri .45 ile .63 arasında) üç faktörlü yapıda kabul edilebilir uygunluk gösterdiği ortaya konmuştur. Ölçeğin iç tutarlılığını belirlemede kullanılan Cronbach Alfa değerleri ölçeğin geneli için 0.90; kişisel ilgi alt boyutu için 0.80, sosyal işbirliği alt boyutu için 0.80 ve oyunlar/beceriler alt boyutu için 0.80 olarak hesaplanmıştır. Bu araştırmanın sonucunda, Öğrencilere Yönelik Yapılandırmacı Öğretim Yaklaşım Ölçeğinin verilere uyduğu ve tatmin edici psikometrik özellikler gösterdiği bulunmuştur. Geçerlik ve güvenirlik analizlerinin yüksek olması bu ölçeğin lise beden eğitimi derslenerinde uygulanabilir olduğunu belirtmektedir. Araştırmacılar farklı sınıf seviyelerinde ve eğitim ortamlarında bu ölçeğin geçerlik ve güvenirlik çalışmasını tekrar edebilirler.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_152775_21_pp_103-109.pdf
  • 3
103–109
  • Turkish

REFERENCES

References: 

1. Alpar R. (2001). Spor Bilimlerinde Uygulamalı İstatistik.
Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
2. Arbucke JL. (2003). Amos 5.0 update to the Amos user’s
guide. Chicago, IL: SmallWaters.
3. Arslan M. (2007). Constructivist approaches in education.
Journal of Faculty of Educational Sciences, 40, 41-61.
4. Arslan A, Orhan S, Kırbaş A. (2010). Türkçe Dersinde
Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Uygulanmasına
İlişkin Yönetici Görüşleri. Atatürk Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14, 85-100.
5. Azzarito L, Ennis CD. (2003). Sense of connection:
toward social constructivist physical education. Sport,
Education and Society, 8, 179–198.
6. Balım AG, Kesercioğlu T, Evrekli E, İnel D. (2009).
Constructivist approach opinion scale for pre-service
science teachers: A study of validity and reliability Inonu
University Journal of the Faculty of Education, 10, 79-92.
7. Bilir P. (2008). Yeni beden eğitimi öğretim programı ve
köy enstitülerinde beden eğitimi derslerinin yapılandırmacı
öğretim yaklaşımı açısından değerlendirilmesi. Spormetre
Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 6, 145-150.
8. Brooks JG, Brooks MG. (1993). In search for
understanding the case for constructivist classrooms.
Alexandria, Virginia: ASCD.
9. Brooks MG, Brooks JG. (1999). The Courage to be
Constructivist. Educational Leadership, 57, 18-24.
10. Browne MW, Gudeck R. (1993). Alternative ways of
assessing model fit. (KA Bollen, JS Long, Der.), Testing
structure equation models. Newbury Park, CA: Sage,
136–162.
11. Chen W, Burry-Stock JA, Rovegno I. (2000). Selfevaluation
of expertise in teaching elementary physical
education from constructivist perspectives. Journal of
Personnel Evaluation in Education, 14, 25-45.
12. Cobb P. (1994a). Constructivism in mathematics and
science education. Educational Researcher, 23, 4-12.
13. Cobb P. (1994b). Where is the mind? Constructivist and
sociocultural perspectives on mathematical development.
Educational Research, 23, 13-20.
14. Cothran J, Ennis CD. (1999). Alone in a crowd: meeting
students’ needs for relevance and connection in urban
high school physical education, Journal of Teaching in
Physical Education,18, 234–247.
15. Çınar O, Teyfur E, Teyfur M. (2006). ilköğretim okulu
öğretmen ve yöneticilerinin yapılandırmacı ve programı
hakkındaki görüşleri. Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 47–64.
16. Deryakulu D. (2001). Yapıcı Öğrenme, Şimşek, A. (ed.),
Sınıfta Demokrasi. 11 Kasım 2010, http://www.egitim.aku.
edu.tr//yapici.doc
17. Dewey J. (2001). Democracy and education. The
Pennsylvania State University Electronic Classics Series,
(J Manis, Der.), Hazleton, PA.
18. Eggen P, Kauchak D. (1998). Learning and teaching:
research based methods. Boston: Allyn and Bacon.
19. Eggen P, Kauchak D. (2001). Educational psychology
windows on classrooms. Ohio: Meril Prentice Hall.
20. Ennis CD. (1999). Creating a culturally relevant
curriculum for disengaged girls. Sport, Education and
Society, 4, 31–49.
21. Ennis CD. (2000). Canaries in the coal mine: responding
to disengaged students using theme-based curricula.
Quest, 52, 119–130.
22. Fernandez-Balboa JM. (1997a) Knowledge base in
physical education teacher education: a proposal or a
new era. Quest, 49, 161–181.
23. Fernandez-Balboa JM. (1997b) Physical education
teacher preparation in the postmodern era: toward a
critical pedagogy. (JM. Fernandez-Balboa, Der.), Critical
Postmodernism in Human Movement Physical Education
and Sport. Albany, State University of New York Press.
121–138.
24. Gredler ME. (2002). Learning and instruction theory into
practice. Ohio: Meril Prentice Hall.
25. Guan J, McBride R, Xiang P. (2006). Reliability and
validity evidence for the Social Goal Scale-Physical
Education (SGS-PE) in high school settings. Journal of
Teaching in Physical Education, 24, 58-74.
26. Harris KR, Graham S. (1994). Constructivism: Principles,
paradigms, and integration. Journal of Special Education,
28, 233-247.
27. Hatcher L. (1994). A step by step approach to using the
SAS system for factor analysis and structural equation
modeling. Cary, NC: SAS Institute Inc.
28. Hu L, Bentler PM. (1995). Evaluating model fit. (RH Hoyle,
Ed.), Structural equation modeling: Concepts, issues, and
applications. London: Sage. s. 76–99.
29. Kalaycı Ş. (2006). Faktör analizi. SPSS Uygulamalı çok
değişkenli istatistik teknikleri. (Ş Kalaycı, Ed.). Ankara:
Asil Yayın Dağıtım.
30. McIver JP, Carmines EG (1981). Unidimensional scaling.
Quantitative Applications in Social Science, 24, 96–107.
31. Mosston M. (1966) Teaching Physical Education.
Columbus, OH, Merrill.
32. Rogoff B. (1990). Apprenticeship in things: Cognitive
development in social context. New York: Oxford
University Press.
33. Rovegno I. (1993). The development of curriculum
knowledge: A case of problematic pedagogical content
knowledge during advanced knowledge acquisition.
Research Quarterly for Exercise and Sport, 64, 63-88.
34. Rovegno I. (1998). The development of in-service
teachers’ knowledge of a constructivist approach to
physical education: Teaching beyond activities. Research
Quarterly for Exercise and Sport, 69, 147-162.
35. Sabancı A. (2008). Yapılandırmacı yaklaşıma göre sınıf
yönetimi, (Ç Mustafa, Ed.), Sınıf Yönetiminin Temelleri.
Ankara: Anı Yayıncılık.
36. Scherer RF. (1988). Dimensionality of coping: Factor
stability using the ways of coping questionnaire.
Psychological Report, 62, 76-77.
37. Shunk D. (2000). Learning theories: An educational
prespectives. (3rd edition). Columbus: Prentice Hall.
38. Stinson SW. (1998). Curriculum and the morality of
aesthetics, Journal of Curriculum Theorizing, 63, 66–83.
39. Yapıcı M. (2007). Yapılandırmacılık ve sınıf. 03 Kasım
2010, http://www.universite-toplum.org/

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com