Buradasınız

Ahilik Ahlâkının Oluşumunda Hadislerin Etkisi

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The Effect of the Hadiths in the Formation of the Ethic of the Akhism- The organization of the Akhi is an institute based on ethical rudiments and also has professional principles. With respect to the mentality of the Akhi, if one’s ethical rudiments have been erosion or he has not account to the ethical principles, his performance in his job, it is not importance and there is no value, he is removed from the career. From this angle, the organization of the Akhi is a place which brings the persons with high ethical rudiments together. It is not matter of the origin of the Akhi, but its ethic is originated from the Quran and the traditions of the Prophet. When we investigate the ethical rudiments and the humanely connections in detail, we see that it is hung on the Prophet’s ethic and connected with the traditions in one-to-one relation. It is so referenced the behaviors and actions of the Prophet that this interaction has been seen in the clothing we see from that which the roots of the ethic of the Akhi come from the tradi-tions of the Prophet. Also, the other principles of the Akhi such as not being unkind, slander, arrogance, hollow, grudge, jealousy, reverge have been placed and stated in the hadiths. Therefore, we can say that the ethic of the Akhi which originated from the religion is the ethic of the Prophet.
Abstract (Original Language): 
Ahilik teşkilatı meslek ilkelerine sahip olması yanında, birinci derecede ahlakî esaslara dayanan bir kurumdur. Ahilik anlayışına göre, bir kişide ahlaki değerler aşınmışsa/ahlaki değerlere önem ver-miyorsa o kişi, istediği kadar mesleğinde üstün ve başarılı olsun bunun hiçbir kıymeti/değeri olmamak-la beraber o kişi bulunduğu meslekten ihraç edilirdi. Bu açıdan Ahilik teşkilatı yüksek ahlaka mensup kişilerin toplandığı bir yer olarak görülür. Ahiliğin kökeni ne olursa olsun Ahi ahlakı, temelde Kur'ân ve Hz. Peygamber’in hadislerine dayanmaktadır. Ahiliğin ahlakî değerlerini ve insanî ilişkilerini detaylı olarak tahlil ettiğimizde önemli derecede Hz. Peygamber ahlakına dayandığını, Hz. Peygamber’in hadis-leriyle bire bir ilişkili olduğunu müşahede etmekteyiz. Hal-hareket, davranış olarak Hz. Peygamber o derece örnek alınmış ki, bu etkileşim giyim-kuşama kadar kendini göstermiştir. Buradan anlıyoruz ki, Ahiliğin ahlak konusunda beslendiği en önemli kaynak, Hz. Peygamber’in hadisleridir. Dolayısıyla şunu rahatlıkla söyleyebiliriz ki, Ahi ahlakı birinci derecede din kaynaklı olup, Hz. Peygamber ahlakıdır.
1-28

REFERENCES

References: 

Ahmed b. Hanbel, Müsned, Çağrı Yay., İst., 1982. Akpınar Ali, “Fütüvvet Ruhunun Dinî Temelleri”, I. Ahî Evran-ı Veli ve Ahîlik Araştırmaları Sempozyumu I, Kırşehir, 2005. Altuner Nuran, “Süleymaniye Kütüphanesinde Üç Yazma Fütüvvetname”, I. Ahî Evran-ı Veli ve Ahîlik Araştırmaları Sempozyumu I, Kırşehir, 2005. Anadol Cemal, Ahîlik Kültürü ve Fütüvvetnameler, KBY., Ank., 2001. Arıcı Kadir, “Bir Sivil Toplum Kuruluşu Olarak Anadolu Ahîliği (Ahîyan-ı Rum)”, II. Uluslararası Ahîlik Kültürü Sempozyumu Bildirileri, KBY., Ank., 1999. Banarlı Nihat Sami, Resimli Türk Edebiyatı Tarihi, 1971. Bayrak Sabahat, İş Ahlâkı ve Sosyal Sorumluluk, Beta Yay., İst., 2001. Bayram Mikâil, Ahî Evren, Tasavvufî Düşüncenin Esasları, Ank., 1995. Bayram Mikail, “Bir Eğitim ve Öğretim Ocağı Olarak Ahi Teşkilatı” İslam’da Aile ve Çocuk Terbiyesi-2, Ensar Neşr., İstanbul, 2005. Bayram Sadi, “Türklerde Esnaf Teşkilatı”, Ahîlik ve Loncalar, Milli Kültür Dergi-si, c. I, 1997, sayı 7. Buhârî, Ebû Abdillah Muhammed b. İsmail, Sahîh-i Buhârî, Çağrı Yay., İst., 1982.
Çağatay Neşet, Bir Türk Kurumu Olarak Ahîlik, Selçuk Ünv. Yay., 2. bsk., Konya, 1981. Çalışkan Nihat – Yeşil Rüştü, “Evrensel Değerler Açısında Ahî Evran’ın Didak-tik Anlayışı ve Türk Mesleki Eğitim Sistemine Yansımaları”, I. Ahî Evran-ı Veli ve Ahîlik Araştırmaları Sempozyumu I, Kırşehir, 2005. Demir G., İş Ahlâkı, Standart Dergisi, TSE Aylık Yayın Organı, sayı: 467, Kasım 2000. Dikici Recep, “Ahî Evran ve Çağdaşı Bazı Âlim ve Edipler”, I. Ahî Evran-ı Veli ve Ahîlik Araştırmaları Sempozyumu I, Kırşehir, 2005. Doğan Hulusi, Ahîlik ve Örtülü Bilgi, Ekin Kitabevi, Ank., 2006. Ebû Dâvûd, Süleyman b. El-Eş’as es-Sicistânî, Sünen-i Ebî Dâvûd, Çağrı Yay., İst., 1981.
Eker Gülin Öğüt, “İletişimde Yüklendiği Fonksiyonla Türk Kültürü İçinde Es-naf Dükkanlarındaki Levhalarda Ahîlik Gelenekleri”, II. Uluslararası Ahîlik Kültürü Sempozyumu Bildirileri, KBY., Ank., 1999. Ekinci Yusuf, Ahîlik, Sistem Ofset, Ank., 1991. Erarı Ferhat, “Ahîlik ve Ahîlik Kültürünün İktisadî Hayatımızdaki Anlam ve Önemi” II. Uluslararası Ahîlik Kültürü Sempozyumu Bildirileri, KBY., Ank., 1999. Erken Veysi, “Ahîlik Teşkilatının Vizyonu”, II. Uluslararası Ahîlik Kültürü Sem-pozyumu Bildirileri, KBY., Ank., 1999. Erken Veysi, Bir Sivil Örgütlenme Modeli Ahîlik, Seva Yay., Ank., 1998. Gülerman A. – Taştekil S., Ahî Teşkilatının Türk Toplumunun Sosyal ve Ekonomik Yapısı Üzerindeki Etkileri, Ank., 1993; Erdem Ramazan, “Ahîlik Sisteminin Yönetsel Sonuçları”, I. Ahî Evran-ı Veli ve Ahîlik Araştırmaları Sempozyumu I, Kırşehir, 2005. Gülvahaboğlu Adil, Ahî Evran Veli ve Ahîlik, Memleket Yay., Ank., 1991. Gürdal Mehmet, “Ahîlik Kültür ve Felsefesinin Meslek Etiği ve İş Ahlâkı Açı-sından Turizm Sektörüne Uygulanabilirliği Konusunda Bir Araştırma”, I. Ahî Evran-ı Veli ve Ahîlik Araştırmaları Sempozyumu I, Kırşehir, 2005. Güven Özbay, “Geleneksel Okçuluk ve Güreş Sporunda Ahîliğin”, II. Uluslara-rası Ahîlik Kültürü Sempozyumu Bildirileri, KBY., Ank., 1999. İbn-i Batuta, İbn-i Batuta Seyahatnamesinden Seçmeler (çev. İsmail Parmaksızoğlu), İst., 1993. İbn Hacer, el-Metâlibu’l-Âliye, Kuveyt, 1973. İbn Hişâm, es-Siretü’n-Nebeviyye, Mısır, 1955. İbn İshâk, Siyeru İbn İshâk, Konya, 198, sh., 57; İbn Hişâm, Sîretü’n-Nebeviyye, Beyrut, 1992. İbn Mâce, Ebû Abdillah el-Kazvînî, Sünen, thk., M.F.Abdülbaki, Dâru’l-Fikr, trs. İbn Sa’d, Tabakâtü’l-Kübrâ, Beyrut, 1985. Kaplan Mehmet, Türk Edebiyatı Üzerinde Araştırmalar, Dergah Yay., İst., 1991.
Kazıcı Ziya, “Ahîlik”, DİA., İst., 1988. Kazıcı Ziya, “Ahilik ve Yetişkinlik Dönemi Eğitimindeki Yeri”, Yetişkinlik Dö-nemi Eğitimi ve Problemlemleri, Ensar Neşr., İst., 2006. Kılavuz M. Akif, “Ahîlik Kurumunda Din ve Ahlâk Eğitimi Anlayışı”, I. Ahî Evran-ı Veli ve Ahîlik Araştırmaları Sempozyumu II, Kırşehir, 2005. Mâlik b. Enes, el-Muvatta’, thk., M.F.Abdülbaki, trs. Marşap Akın, “Ahî Evran-ı Veli ve Evrensel İş Etiğinde Yeni Gelişmeler”, Ahîlik Araştırmaları Dergisi, GÜAKAM., c. I, Sayı: 2, 2005. el-Muttekî, Alauddîn Ali b. Husâmüddîn el-Hindî, Kenzu’l-Ummâl fî Süneni’l-Akvâl ve’l-Efâl, Müessetü’r-Risâle, Beyrut, 1993. Münâvî, Muhammed Abdurrauf, Feyzu’l-Kadîr, Dâru’l-Fikr, Beyrut, 1996.
Müslim, Ebu’l-Huseyn Müslim b. Haccâc, el-Câmiu’s-Sahîh, thk., M. F.Abdülbaki, Dâru İhyai’t-Türâsi’l-Arabî, Beyrut, 1956. Nesâî, Ebû Abdirrahman Ahmed b. Şuayb, Sünen, Çağrı Yay., İst., 1981. Ocak Ahmet Yaşar, “Fütüvvet”, DİA., İst., 1996. Özaydın Murat, “Fütüvvet ve Fütüvvet Ahlâkı”, I. Ahî Evran-ı Veli ve Ahîlik Araştırmaları Sempozyumu, II, Kırşehir, 2005. Perşembe Erkan, “Günümüz Türk Toplumunda Meslek Ahlâkını İliştirmede Ahîlik Kültürünün Önemi”, I. Ahî Evran-ı Veli ve Ahîlik Araştırmaları Sem-pozyumu II, Kırşehir, 2005. Sağlık Şaban, “Kemal Tahir’e Göre Ahîlik ve Ahîler”, Ahîlik Araştırmaları Dergi-si, GÜAKAM., c. I, sayı:2, 2005. Sancaklı Saffet, “Mevlana’nın Ulvî-Suflî Hayat Bağlamında Öngördüğü İnsan Prototipi”, Uluslararası Mevlana ve Mevlevilik Sempozyumu Bildirileri I, HÜİF., Şanlı Urfa Mevlihanesi Yaşatma Kültür Derneği, 26-28 Ekim, Şanlı Urfa, 2007. Sayan Ali Rıza, Tarihin Getirdikleri, İst., 1978. Soykut Refik, Orta Yol Ahîlik, ESKEY., Ank., 1971. Soykut Refik, İnsanlık Bilimi Ahîlik, Ank., 1980. Sülemi, Kitabu’l-Fütüvvet, Kahire, 1989. Şeker Mehmet, “Fütüvvetnâmeler ve Ahîlik”, I. Ahî Evran-ı Veli ve Ahîlik Araş-tırmaları Sempozyumu II, Kırşehir, 2005. Taberî, Ebû Ca’fer Muhammed b. Cerîr, Milletler ve Hükümdarlar Tarihi (Tarih el-Ümem ve’l-Mülûk), çev., Zâkir Kadiri Ugan-Ahmet Temir, MEBY., İst., 1991. Tekin Mustafa, “Bir Sosyal Kontrol Aracı Olarak Ahîlik ve Toplumsal Dina-mikleri”, I. Ahî Evran-ı Veli ve Ahîlik Araştırmaları Sempozyumu II, Kırşehir, 2005. Tezcan Mahmut, “Ahîlik Çerçevesinde Oluşan Türk Kültürünün Temel Taşla-rı”, II. Uluslararası Ahîlik Kültürü Sempozyumu Bildirileri, KBY., Ank., 1999.
Tirmizî, Ebû İsâ Muhammed b. İsâ, Sünenü’t-Tirmizî, thk., A. M. Şakir-M. F. Abdülbâki-İ. A. Avad, Kahire, 1938. Uludağ Süleyman, “Fütüvvet”, DİA., İst., 1996. Uzunçarşılı İsmail Hakkı, Anadolu Beylikleri ve Akkoyunlu Karakoyunlu Devletleri, Ank., 1967.
Yalkın Suat, “Esnaf-Sanatkâr Kesiminin Tarihinde Ahîliğin Önemi”, I. Uluslara-rası Ahîlik Kültürü Sempozyumu Bildirileri, Kültür Bakanlığı Yay., Ank., 1978.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com