The Effect of Mucosal Flap Technique in External Dacryocystorhinostomy on Surgical Success: “H” Flap Versus “U” Flap
Journal Name:
- İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
Purpose: To compare the effects “H” and “U” flap technique on surgical success in
external dacryocystorhinostomy (DCR).
Method: This study included 50 eyes of 50 patients (36 women, 14 men) with the diagnosis
of distal nasolacrimal duct obstruction. All cases underwent external
dacryocystorhinostomy (DCR). The patients were divided into 2 groups according to their
order of operation. The first 25 cases were included in Group 1 and the next 25 cases were
included in Group 2. In the first group, "H" shaped incision was made in the sac and nasal
mucosa then patients assigned to anterior and posterior flap anastomosis. In the second
group only anterior flap was prepared by "U" shaped incision was made in the sac and
nasal mucosa and the patients assigned to only anterior flap anastomosis. All surgical steps
were performed in the same way in all cases, except for the flap technique. Silicone
intubation was not performed in any patient.
Results: The mean ages were 42.7±14.3 (range: 18-60) and 44.2±13.4 (range: 22-65) in
group 1 and 2, respectively. The mean follow-up period was 10.5±3.6 (range: 7-14 mo.) and
11.4±4.2 (range: 5-13 mo.) months in group 1 and 2, respectively. Lacrimal drainage
pathway was open in twenty one patients (%84) in Group 1 and 25 patients (%100) in
Group 2, at last post-operative examination and all preoperative complaints were
disappeared.
Conclusion: The rate of surgical success may increase with U-flap technique in DCR
surgery. Prepearing of large enough flaps is possible with this technique in the patients with
small sacs as well as the patients with big sacs.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Amaç: Lakrimal kese ve burun mukozasında oluşturulan “H” ve “U” flep tekniklerinin
eksternal dakriyosistorinostominin (DSR) başarısı üzerine etkisini karşılaştırmak.
Yöntem: Distal nazolakrimal kanal tıkanıklığı tanısı ile eksternal DSR ameliyatı yapılan 50
olgunun (36 bayan, 14 erkek) 50 gözü çalışmaya alındı. Olgular ameliyat olma sıralarına göre
iki gruba ayrıldı. Önce ameliyat olan 25 vaka birinci gruba (H-flep grubu), sonra ameliyat
olan 25 vaka ikinci gruba (U-flep grubu) alındı. Birinci gruptaki hastalarda kese ve nazal
mukozada “H” şeklinde kesi ile ön ve arka flepler hazırlandı. İkinci gruba ise sadece “U”
şeklinde kesi ile ön flepler hazırlandı. Tüm olgulara flep tekniği dışındaki tüm cerrahi
basamaklar aynı şekilde yapıldı.
Bulgular: Birinci grup yaşları 18-60 (ort. 42.7±14.3) arasında değişen 25 olgu, ikinci grup ise
yaşları 22-65 (ort. 44.2±13.4) arasında değişen 25 olgudan oluşturuldu. Birinci gruptaki
olgular 7-14 (ort. 10.5±3.6) ay, 2. gruptaki olgular 5-13 (ort. 11.4±4.2) ay takip edildiler.
Birinci gruptaki (H-flep) 25 olgunun 21’inde (%84) cerrahi başarı sağlanırken, 4’ünde (%16)
başarısızlık saptandı. İkinci gruptaki (U-flep) tüm olguların erken ve geç postoperatif
dönemde yapılan tüm kontrollerinde lavajla kanalın açık olduğu ve hastaların preoperatif
tüm şikâyetlerinin kaybolduğu saptandı.
Sonuç: “U” flep tekniği ile eksternal DSR’nin cerrahi başarı oranının artabileceğini
düşünmekteyiz. Bu flep tekniği ile büyük lakrimal keselerde olduğu gibi küçük lakrimal
keselerde de yeterli büyüklükte ön fleplerin oluşturulması mümkün olmaktadır.
FULL TEXT (PDF):
- 2
71-74