Buradasınız

ARGÜMANTASYONA DAYALI DİL ÖĞRENME YAKLAŞIMININ TÜRKÇE ÖĞRETMENİ ADAYLARININ ÖZEL ÖĞRETİM YÖNTEMLERİ DERSİNE YÖNELİK TUTUMLARINA ETKİSİ

THE EFFECT OF ARGUMENTATION-BASED LANGUAGE TEACHING APPROACH PRE-SERVICE TURKISH LANGUAGE TEACHER ATTITUDES TO SPECIAL TEACHING METHODS COURSE

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
Language teaching techniques which are based on argumentations are practiced by adapting “argumentation-based science teaching (ATBÖ)” approach into language teaching. By adapting ATBÖ approach into language teaching, the aim of this study is to determine -in the process of argumentation-based language teaching- the academic achievement, attitudes towards the courses, self-efficacy beliefs, critical thinking skills towards teaching profession of Turkish pre-service teachers. Accordingly, 28 weeks and 256 course hours of teaching practices were practiced in the course of ‘Special Teaching Methods I-II’. This research was designed by mixed-embedded experimental underpinning. This design was used as a first time when reviewed national researches and postgraduates ones in Turkish language teaching. In this study, pre- and post-test experimental design was adopted. The subjects of this study were composed of 3rd grade Turkish pre-service teachers studying in one of the westerns universities of Turkey. There are two groups in this study as experimental and control. In experimental group, the effects of ADE approach was investigated but in control group the conventional courses were practiced based on teacher-centred approach. In this study, as overall, four quantitative and six qualitative data collecting tools were addressed. The all process of the research was captured by a camera. The quantitative data were analyzed by descriptive statistics, repeated measurements, ANCOVA, and regression analysis. For qualitative data, descriptive and content analyses were addressed. The obtained data indicated that ADE approach has a primordial effect on students’ academic success, self-efficacy, attitude towards the courses. Qualitative data showed that students enjoyed the courses through ADE approach.
Abstract (Original Language): 
Özet Argümantasyona dayalı dil eğitimi uygulamaları, fen bilimleri eğitiminde yaygın olarak kullanılmaya başlanan “Argümantasyon Tabanlı Bilim Öğrenme (ATBÖ)” yaklaşımının dil eğitimine adapte edilmesi yoluyla yapılmaktadır. Bu araştırmanın amacı, Türkçe öğretmeni yetiştirmede ATBÖ yaklaşımının dil eğitimi sürecine adaptasyonu ile ortaya çıkan Argümantasyona dayalı Dil Eğitimi (ADE) yaklaşımının öğretmen adaylarının Özel Öğretim Yöntemleri dersine yönelik tutumlarını etkileyip etkilemediğini tespit etmektir. Bu amaç doğrultusunda Türkçe eğitimi bölümünde Özel Öğretim Yöntemleri I-II dersinde, güz ve bahar yarıyıllarında toplam 28 hafta, 256 ders saati deneysel uygulama yapılmıştır. Araştırma, karma araştırma desenlerinden Karma Gömülü Deneysel Desenle desenlenmiştir. Araştırmada deneysel uygulamanın öğrenme üzerindeki etkilerini saptamak için nicel araştırma yöntemlerinden “ön test-son test kontrol gruplu deneysel desen” kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, Türkiye’nin batısında yer alan bir üniversitede öğrenimine devem eden Türkçe Eğitimi Bölümü üçüncü sınıf öğretmen adayları oluşturmaktadır. Araştırmada bir deney, bir kontrol olmak üzere iki grup bulunmaktadır. Deney grubunda ADE yaklaşımının etkileri incelenirken, kontrol grubunda ise öğretmen merkezli öğretim yönteminin ağırlıkta kullanıldığı şekliyle dersler devam etmiştir. Araştırmanın nicel verilerinin analizinde betimsel istatistikler, Tekrarlanan Ölçümlü Deneme Düzeni kullanılmıştır. Nitel veriler üzerinde hem betimsel hem de içerik analizi yapılmıştır. Araştırmadan elde edilen nicel ve nitel bulgular incelendiğinde ADE yaklaşımının öğretmen adaylarının Özel Öğretim Yöntemleri dersine yönelik tutumlarını etkilediği görülmektedir.
107
125

REFERENCES

References: 

Aslan, C. (2010). Soru sorma becerilerini geliştirmeye dönük öğretim uygulamalarının
öğretmen adaylarının soru oluşturma becerilerine etkisi. Eğitim ve Bilim, 36(160).
Büyüköztürk, Ş. (2011). Deneysel desenler. Ankara: Pegema Yayıncılık.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel
Araştırma Yöntemleri (11. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
Coşkun, E., Özer, B. ve Tiryaki, E. N. (2010). Türkçe öğretmeni adaylarının özel alan
yeterlik algılarının değerlendirilmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim
Fakültesi Dergisi, 27. 123-136.
Creswell, J. ve Plano-Clark, V. L. (2007). Designing and conducting mixed methods
research. London: Sage Publications.
Çolak, R. (2010). Kavram haritalarının sosyal bilgiler eğitimi çerçevesinde tarihsel
kavramların öğretiminde kullanılması: Kavram haritası ile yapılan öğretimin tutum,
başarı ve kalıcılık arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek
Lisans Tezi) Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü İlköğretim Bölümü,
İstanbul.
Driver, R., Newton, P. ve Osborne, J. (2000). Establishing the norms of scientific
argumentation in classrooms. Science Education, 84, 287-312.
Eemeren, F. H. ve Grootendorst, R. (2004). A systematictheory of argumentation
(1.Basım). USA: Cambridge UniversityPress.
Günel, M.,Kıngır, S. ve Geban, Ö. (2012). Argümantasyon tabanlı bilim öğrenme (ATBÖ)
yaklaşımının kullanıldığı sınıflarda argümantasyon ve soru yapılarının
incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 37(164).
Güneş, F. (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılandırma. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Hesse-Biber, S. N. (2010). Mixed methods research. New York: TheGuilfordPress.
Jiménez-Aleixandre, M. P.,Rodriguez, A. B. ve Duschl, R. A. (2000). “Doingthelesson” or
“doingscience”: Argument in highschoolgenetics. ScienceEducation, 84, 757-792.
Jiménez -Aleixandre, M. P., ve Erduran, S. (2007). Argumentation in ScienceEducation:
An Overview. InS.Erduran ve M. P. Jimenez-Aleixandre (Eds.), Argumentation in
science education: perspectives from classroom-based research (pp.3-27).
Springer.
Johnson, R. B. ve Onwuegbuzie, A. J. (2004). Mixed methodsresearch: A research
paradigm whose time has come. Educational Researcher, 33(7), 14-26.
Kalaycı, Ş. (Ed.) (2010). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil
Yayın Dağıtım.
Kaya, O. N., Doğan, A. ve Kılıç, Z. (2005). University students’ attitudes towards
chemistry laboratory: Effects of argumentative discourse accompanied by concept
mapping. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25 (2).
Kaya, O. N. ve Kılıç, Z. (2010). Fen sınıflarında meydana gelen diyaloglar ve öğrenme
üzerine etkileri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(1).
Nuhoğlu, H. (2008). İlköğretim Fen ve teknoloji dersine yönelik bir tutum ölçeğinin
geliştirilmesi. İlköğretim Online, 7(3), 627-638.
Özçelik, D. A. (1998). Ölçme ve değerlendirme. Ankara: ÖSYM Yayınları.
Simon, S., Erduran, S. ve Osborne, J. (2006). Learning to teach argumentation: Research
and development in the science classroom. International Journal of Science
Education, 28(2/3), 235–260.
Toulmin, S. E. (2003). Theuses of argument(10. edition), USA: Cambridge UniversityPress.
Ülgen, G. (1996). Eğitim psikolojisi. Lazer Ofset: Ankara.
Walton, D. (2006). Fundamentals of critic alargumantation. USA: Cambridge
UniversityPress.
Yaman, H. (2006). İlköğretim ikinci kademe Türkçe dil bilgisi derslerinde kavram haritası
tekniğinin öğrenci başarısına ve hatırlamaya etkisi. (Yayımlanmamış Doktora
Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com